กระดานความรู้สึก |
พยายามแทบตาย วันๆ นึงแทบไม่ได้นอน นั่งทำรายงาน อ่านหนังสือตลอดก็ยังรู้สึกว่าตัวเองด้อยกว่าเพื่อนๆ ทั้งๆ ที่เคยเป็นคนเรียนดีมาตลอดตอนอยู่เมืองไทย professor ก็ยังเขียน email มาบอกว่า participation น่าเป็นห่วงมากๆ ตอนนี้รู้สึกท้อมากๆ เหนื่อยจนไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น จะบอกที่บ้านก็ไม่ได้เพราะไม่อยากให้เป็นห่วง เพราะเค้าคิดว่าเราเป็นคนเข้มแข็ง (ทั้งๆ ที่จริงๆ แล้วไม่ใช่เลย) จะหยุดพักก็ไม่ได้เพราะว่ามีงานเต็มไปหมด จะทนไม่ไหวแล้ว ไม่อยากเรียนอีกแล้วโดยคุณ : Rurujung - [4:00:44 17 ก.พ. 2547] |
ความคิดเห็นที่ 1
ลองอ่านหนังสือเรื่อง ชีวิตที่รุ่งเรืองขึ้นมาจากทาสสิคะ อาจจะทำให้ความรู้สึกดีขึ้นก็ได้นะโดยคุณ :คีตาญชลี - [8:47:52 17 ก.พ. 2547] |
ความคิดเห็นที่ 2
ความรู้สึกแบบนี้ก็เคยเป็นค่ะ ตอนที่ไม่รู้จะทำตัวจบยังไง เรียนไม่รู้เรื่อง จะเลิกเรียนหลายรอบ แต่ก็กัดฟันจบมาได้ ขอบอกว่าอย่าเอาตัวเราไปเทียบกับเพื่อนมากจนเกินไปนะค่ะ เพราะนั่นเป็นการสร้างความกดดันเกินจำเป็นให้เราค่ะ เราทำดีที่สุดที่เราทำได้ ถ้ายังไม่ดีพอที่ Professor จะพอใจอีก ก็เดินเข้าไปถาม หรือ เมล์ถามเลย ว่าจะให้ทำไงถึงจะพอใจ เพราะเราก็ทำดีที่สุดแล้ว ตอนนี้แนะนำให้ไปนอนซักตื่น เอาแบบหลับสนิทๆสักตื่นนึง(ไม่ว่างานจะเยอะแค่ไหนก็ตามค่ะ เพราะถ้าไม่พักเลยงานออกมาได้ไม่ดีอยู่ดีค่ะ) พอตื่นขึ้นมาแล้วก็มานั่งเรียงลำดับว่า อะไรต้องทำก่อน ทำหลัง แล้วลงมือทำเลย ทำดีที่สุดที่ทำได้ แล้วผลจะออกมายังก็ตามก็ถือว่าเราทำดีที่สุดแล้วโดยคุณ :arnis - [8:50:25 17 ก.พ. 2547] |
ความคิดเห็นที่ 3
Do exactly what Arnis suggested na ka :)โดยคุณ :namtarn - [9:00:40 17 ก.พ. 2547] |
ความคิดเห็นที่ 4
เคยเจอสถานการณ์แบบนี้เหมือนกันโดยคุณ :akejung - [11:12:51 17 ก.พ. 2547] |
ความคิดเห็นที่ 5
มาเป็นกำลังใจให้คะ สู้ ๆ นะโดยคุณ :เด็กน้อยไม่ยอมเรียน - [15:55:52 17 ก.พ. 2547] |
ความคิดเห็นที่ 6
เรื่องธรรมดาและปกติม๊ากมาก ในชีวิตมันต้องมีจุดอิ่มตัวแบบนี้กันทุกคน แล้วก้อไม่ใช่ครั้งเดียวมันมีได้เรื่อยๆ ช่วงที่เจอกับตัวจะท้อแท้ทรมาณทุกคน แต่ก้อเชื่อว่าพอผ่านไปแล้วก้อจะขำตัวเองทุกคนว่ามันไม่เห็นจะผ่านมายากขนาดนั้นเพราะมันก้อผ่านมาจนได้ไม่ว่าจะผ่านมาแบบไหนก้อตามที ที่สำคัญต้องผ่านมาให้ได้แบบสุดความสามารถของเราแล้วนะมันถึงจะขำออกทีหลัง ไม่งั้นต้องมานั่งคิดอีกว่าถ้าทำอย่างนั้นถ้าพยายามอย่างนี้ ขอแค่อย่าให้เหลือคำว่าถ้าให้คิดก้อพอแล้วโดยคุณ :ชายตาบอด -_- - [16:06:57 17 ก.พ. 2547] |
ความคิดเห็นที่ 7
เราเพิ่งกลับมาเรียนเหมือนกัน ถึงแม้จะไม่ได้เรียนต่างประเทศ แต่การทำงานไปด้วยก็ทำให้เหนื่อยไม่น้อย อยากมาเป็นกำลังใจให้นะคะ ดูสิ..ในเวปเฉลียง อาจไม่มีใครรู้จักคุณเลยสักคน แต่เราเป็นกำลังใจให้นะ สู้สู้โดยคุณ :หนูกุงเอง - [22:04:43 17 ก.พ. 2547] |
ความคิดเห็นที่ 8
เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆ รอวันที่จะพบกับฟ้าหลังฝนค่ะโดยคุณ :กึ่มศรี - [22:26:07 17 ก.พ. 2547] |
ความคิดเห็นที่ 9
เพิ่งได้อ่านหนังสือชื่อ "อยู่ อย่าง เซน"โดยคุณ :ติดดิน - [23:33:05 17 ก.พ. 2547] |
ความคิดเห็นที่ 10
พอเข้าใจฮะ เป้นคนที่เรียนไม่เก่งโดยคุณ :ป.ล. - [9:53:32 18 ก.พ. 2547] |
ความคิดเห็นที่ 11
เป็นกำลังใจให้ฝ่าฟันอุปสรรคความท้อใจ ขอให้มีกำลัง เข้มแข็งโดยไวนะคะ :Dโดยคุณ :แต้ว - [12:51:06 18 ก.พ. 2547] |
ความคิดเห็นที่ 12
อดทนเวลาที่ฝนพรำ อย่างน้อยก็ทำให้เราได้รู้ถึงความแตกต่างโดยคุณ :คุนิมิคุง - [17:04:58 18 ก.พ. 2547] |
ความคิดเห็นที่ 13
ทุกข้อด้อย ย่อมมีข้อเด่นโดยคุณ :หมีสมองฯ - [17:11:27 18 ก.พ. 2547] |
ความคิดเห็นที่ 14
ใจเย็นๆ ครับโดยคุณ :The แป้ก - [18:48:24 18 ก.พ. 2547] |
ความคิดเห็นที่ 15
อุปสรรคเล็กน้อยน่า..โดยคุณ :ทีฯ - [19:28:06 18 ก.พ. 2547] |
ความคิดเห็นที่ 16
สู้ๆ ค่ะสู้ๆโดยคุณ :หนูบิ๊ก - [20:08:07 18 ก.พ. 2547] |
ความคิดเห็นที่ 17
เป็นเรื่องธรรมดาของการเรียนต่างบ้านต่างถิ่นนะคะโดยคุณ :สี่ปอ - [21:54:37 18 ก.พ. 2547] |
ความคิดเห็นที่ 18
ขอเป็น 1 ในกำลังใจแล้วกันนะคะโดยคุณ :picmee - [1:00:51 19 ก.พ. 2547] |
ความคิดเห็นที่ 19
ร่วมส่งแรงใจค่ะ..โดยคุณ :นิ่มนุ่ม - [14:34:07 19 ก.พ. 2547] |
ความคิดเห็นที่ 20
ถ้าคุณคิดจะยอมแพ้หรือหมดแรงแล้วกับมันแล้วจริงๆโดยคุณ :อิ่มเอม - [18:21:42 19 ก.พ. 2547] |
ความคิดเห็นที่ 21
ลำบากนัก...โดยคุณ :พี่เฮฮา - [23:51:17 19 ก.พ. 2547] |
ความคิดเห็นที่ 22
มาร้องไห้เป็นเพื่อนคุณ Rurujung ครับโดยคุณ :หมงครับ - [11:11:28 20 ก.พ. 2547] |
ความคิดเห็นที่ 23
อีกหนึ่งกำลังใจจ้ะโดยคุณ :ดุกดุ๋ย - [14:17:11 20 ก.พ. 2547] |
ความคิดเห็นที่ 24
เป็นกำลังใจให้เช่นกันนะคะ คิดว่าสถานการณ์แบบนี้คนทุกคนย่อมเคยประสบ อาจจะเป็นคนละรูปแบบ นั่นขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อม กาลเวลา และปัจจัยอื่นๆ แต่คิดว่า วิกฤตหรืออุปสรรค มันมีเพื่อให้เราเอาชนะมัน นะคะ เหนื่อยได้ แต่อย่าท้อ เหนื่อนักก็พัก ลองหยุดคิด ทบทวน แล้วเติมกำลังใจให้กับตัวเอง ซึ่งกำลังใจที่ดีที่สุดของเรา ก็คือ พ่อแม่ นั่นเอง....โดยคุณ :mamy - [15:23:33 20 ก.พ. 2547] |
ความคิดเห็นที่ 25
ขอบคุณมากสำหรับกำลังใจนะคะ อ่านแล้วน้ำตาไหลเลย ตอนนี้ดีขึ้นแล้ว คือ มันจะเบรคแตกเป็นบางเวลา แต่ก็จะกลับมาสู้ต่อไปหลังจากได้บ่นได้อะไรให้ใครฟัง พอดีที่เพิ่งเกิดมันมีหลายเรื่องมากๆ รู้สึกว่าช่วงนั้นไม่ใช่เวลาของเราเลย ก็เลยรู้สึกแย่มากๆ ก็รู้ว่ายังไงก็ต้องสู้นะคะ เพราะว่าไม่อยากมองย้อนกลับมาแล้วเสียใจที่ไม่ได้สู้เต็มที่ ติดเป็นนิสัยแล้วค่ะ (แต่ก็มีบางช่วงที่อ่อนแอบ้าง) ก็รู้สึกไม่ค่อยดีเหมือนกันที่กดดันตัวเองไปนิดนึงที่ชอบเอาตัวเองไปเทียบกับคนอื่น แต่ว่ามันก็ทำให้เราพยายามมากขึ้น (บางทีก็มากไปหน่อยเหมือนกัน) แต่ก็ขอขอบคุณทุกคนมากค่ะโดยคุณ :Rurujung - [17:55:15 20 ก.พ. 2547] |
ความคิดเห็นที่ 26
ดีใจด้วยนะคะที่ผ่านความอ่อนแอของตัวเองมาได้โดยคุณ :อิ่มเอม - [21:54:43 20 ก.พ. 2547] |
ความคิดเห็นที่ 27
สู้ๆ..โดยคุณ :เจ้าขา - [1:49:09 21 ก.พ. 2547] |
ความคิดเห็นที่ 28
ดีใจด้วยนะคะ ที่ผ่านมันมาได้อีกครั้งหนึ่ง การเรียนปริญญาโทมันมีปัญหาและอุปสรรคมากมาย ถือว่ามันเป็นบททดสอบนอกตำราก็แล้วกันนะคะ พยายามเข้าไป สู้ๆ เขื่อว่าทุกอย่างมันจะผ่านไปได้ด้วยดีนะคะโดยคุณ :mamy - [14:43:05 28 ก.พ. 2547] |
ความคิดเห็นที่ 29
ความคิดเหมือนกันเลยค่ะตอนแรกก็คิดว่าทำได้เลยเลือกเรียนต่อแต่เรียนไปได้กลางเทอมก็คิดว่าไม่ไหวแล้วไม่เรียนแล้ว(นิติ)มันโดยคุณ :เด็กมมส - [8:54:35 25 ส.ค. 2553] |
|