หลังจากเหตุการณ์ 11 กันยายน

บริษัทแห่งหนึ่งได้เชิญสมาชิกเหลืออยู่ของบริษัทที่ถูกทำลายยับเยินจากการโจมตีบนหอคอยคู่
เพื่อให้ร่วมใช้ที่ว่างในสำนักงานในที่ประชุมตอนเช้าหัวหน้าส่วนรักษาความปลอดภัย
ได้บอกกล่าวถึงเรื่องราวของบุคคลที่รอดชีวิตเหล่านี้ว่า เรื่องราวทั้งหมดก็เพราะว่า "โชคชะตา"

ประธานบริษัทที่อยู่รอดในวันนั้น ก็เพราะว่าเป็นวันเปิดเรียนลูกชายของเขาในโรงเรียนอนุบาล

เพื่อนร่วมงานอีกคนหนึ่งมีชีวิตอยู่เพราะว่าไปหาซื้อ donuts มารับประทาน

ผู้หญิงคนหนึ่ง มาสายเพราะว่านาฬิกาปลุกของเธอไม่ทำงาน

คนหนึ่งสายเนื่องจากติดอยู่หน้าด่านเก็บเงิน NJ เนื่องจากอุบัติเหตุบนถนน

คนหนึ่งตกรถประจำทางที่เขามาเป็นประจำ

คนหนึ่งทำอาหารหกใส่เสื้อผ้าของเธอ  และจะต้องใช้เวลาที่จะเปลี่ยน

รถของคนหนึ่งสตาร์ทไม่ติด

คนหนึ่งกลับเข้าไปในบ้านเพื่อรับโทรศัพท์ที่ดังขึ้น

คนหนึ่งต้องดูแลลูก

คนหนึ่งเรียกรถแท็กซี่ไม่ได้

และอีกหนึ่งคือ  ผู้ชายคนหนึ่งสวมรองเท้าคู่ใหม่ เร่งรีบเพื่อที่จะไปทำงาน
แต่เท้าของเขาเกิดพอง เนื่องจากโดนรองเท้าคู่ใหม่กัด
เขาจึงหยุดที่ร้านขายยาที่จะซื้อพลาสเตอร์ปิดแผล  นั่นคือสิ่งซึ่งทำให้เขามีชีวิตอยู่ในวันนี้

ทุกวันนี้ เมื่อฉันติดอยู่บนท้องถนนด้วยสภาพการจราจร, พลาดลิฟท์,
ต้องหันกลับไปรับโทรศัพท์ที่ดังกังวานขึ้น ... สิ่งเล็กน้อยทั้งหมดเหล่านี้ มันเคยกวนใจฉัน . .
แต่วันนี้...  ฉันคิดกับตัวเองว่า  สิ่งเหล่านี้คือสิ่งที่พระเจ้าต้องการให้เกิดกับฉัน

ดังนั้น หากเวลาในตอนเช้าของคุณดูมันผิดพลาดไปซะทุกอย่าง , ลูกๆ ของคุณแต่งตัวช้า ,
หากุญแจรถไม่เจอ,คุณติดไฟแดงมันทุกแยก...ฯลฯ   นั่นไม่ได้เป็นเพราะพระเจ้าบ้า  
แต่เป็นเพราะท่านกำลังทำงานของท่าน โดยมองดูเราอยู่

ขอให้พระเจ้าคุ้มครองคุณต่อไป กับสิ่งเล็กน้อยเหล่านั้นทั้งหมดที่มารบกวนคุณ

ส่งต่อสิ่งนี้บนให้ใครบางคนอื่นๆ... ถ้าคุณต้องการ
หรือถ้าคุณลบสิ่งนี้... ไม่เป็นไร:    ความรักของพระเจ้าไม่ได้ขึ้นอยู่กับ จดหมายอิเลคโทรนิค!!!!

โดยคุณ :

ชอบประโยคสุดท้ายจัง นานๆจะเห็นที
ส่วนมากพวกส่งมามีแต่จะแช่งให้ชีวิตเราล่มจม หรือไม่ก็ขึ้นคาน ถ้าไม่ส่งต่อ

.. แต่เราก็ไม่เคยส่งต่อถ้าไม่ชอบถึงที่สุด หรือตลกอย่างบ้าคลั่ง ..

มิน่าล่ะ -_-!!

โดยคุณ :

ขอ

โดยคุณ :