ของฝากจากหนองคาย…
กลับมาแล้วจ้า….หลังจากพักงานชมพูรวมมิตรชั่วคราว
pitsie แวบไปเล่นน้ำแถวหนองคาย…ตอนนี้ก็ได้เวลากลับมาประจำที่บ้านเหมือนเดิม
พุดซา กะ พี่ละเมอฯ..ชมพูรวมมิตรต้องรออีกนิดนะจ๊ะ…
แต่รับรองว่าไม่นานเกินรอแน่นอนจะได้เริ่มทำตัวจริงกัน ^^
ไปต่างที่ทั้งทีก็ต้องมีของฝากใช่ไหมจ๊ะ…ใครที่รออยู่มารับกันได้เล้ย…..

--------------------------------------------------------------------------
พี่เกี๊ยงคะ…
ต้องขอโทษพี่ด้วยนะคะ ที่ไม่ได้ขออนุญาตล่วงหน้าสำหรับกิจกรรมครั้งนี้

ขอบคุณหลายๆ
- นายหญ้าหนวดแมวและคุณแม่ที่แสนใจดี สำหรับการดูแลที่อบอุ่นที่สุด ขอบคุณจริงๆค่ะ
- ทีหัวสำหรับข้อมูลการแกะรอย
- ไก่น้อยสำหรับพื้นที่รับฝากและช่วยปรุง
- น้องระเบียงและsunflower สำหรับกำลังใจและความคิดที่ทำให้เกิดกิจกรรมนี้


เที่ยวเมืองหนองคาย สาดน้ำเย็นใจ แกะรอยบ้านพี่ชายแสนดี(พี่เกี๊ยง)

จากคำขวัญของหนองคายที่เคยอ่านเจอ "มหาประตูสู่อินโดจีน ถิ่นวีรกรรมปราบฮ่อ หลวงพ่อพระใส บั้งไฟพญานาค สะพานของชาติไทย-ลาว ฝั่งโขงยาวที่สุดในสยาม วัฒนธรรมล้ำค่า ธานีพระอรหันต์" และคำชวนของนายหญ้าหนวดแมวให้ไปเยี่ยมเยียนบ้าน ก็เลยตัดสินใจว่าสงกรานต์นี้ ไปเล่นน้ำหนองคายดีกว่า คุยไปคุยมากะน้องระเบียงและsunflower ก็เลยเกิดความคิดว่าจะหาอะไรบางอย่างมาเป็นของฝาก จึงได้ขอความช่วยเหลือจากน้องทีหัวสำหรับข้อมูลในการแกะรอยในครั้งนี้

ตามแกะรอย สู่หนองคาย...
ออกเดินทางวันที่ 12 ตอน 3 ทุ่ม รอนแรมบนรถกว่าจะถึงหนองคายก็เข้าสู่เช้าวันใหม่ (วันที่ 13) หลังจากคุณแม่ของนายนายหญ้าหนวดแมว พาไปทัวร์รดน้ำผู้ใหญ่ สรงน้ำพระ และเล่นน้ำสงกรานต์เมืองหนองคาย พร้อมกับพี่ๆหมอที่โรงพยายาบาลหนองคาย(เพื่อนๆของพี่ชายนายหญ้าหนวดแมว)แล้ว ก็กลับเข้าบ้านเพื่อพักผ่อนเอาแรง ไปกินข้าวร้านอร่อยที่เมืองอุดรฯ ฟังเพลงเพราะๆ และคืนนั้นเองหลังจากคุยกะคุณแม่อยู่นาน วกเข้าเรื่องที่จะรบกวนให้ช่วยชี้ทางในการแกะรอยบ้านพี่ชายของเรา (อย่างเกรงใจสุดๆ) แต่พอบอกข้อมูลที่ได้จากน้องทีหัวเท่านั้นแหล่ะ คุณแม่ก็ยิ้มและบอกด้วยเสียงหัวเราะสดใสว่า "บ้านนั้นน่ะแม่รู้จัก เดี๋ยวพาไปเอง"

บ้านใครหว่า...
ตอนเช้าก็เริ่มเดินทางกันแต่เช้า (เพราะกลัวถูกสาดน้ำ) หลังจากขับรถไปไม่ถึง 10 นาที คุณแม่ก็จอดรถ ฝั่งตรงข้ามบ้านที่มีรั้วขาวและบอกว่า "ร้านค้าข้างๆนั่นล่ะ..บ้านเค้าล่ะ" ได้ยินไม่ทันจบประโยคดีก็รีบโดดลงจากรถ คว้ากล้องคู่ชีพไปหามุมถ่ายรูปทันที พยายามเล็งอยู่นานจนในที่สุดก็ได้รูปบ้านที่มีรถซาเล้งแถมมาอย่างที่เห็น ตอนที่ถ่ายรูปก็ถูกคนแถวนั้นมองด้วยท่าทางงง คงจะแปลกใจว่ามาถ่ายรูปอะไรแถวนี้ เลยแก้เขินด้วยการเดินเข้าไปร้านแถวนั้นที่รู้จักกับเพื่อนเราแทน กลับออกมาถ่ายรูปอีกครั้ง ก็ได้รูปคุณยายที่นั่งอยู่หน้าร้านมาให้เพื่อนๆได้รู้จักด้วย







ปทุมเทพ...
จากนั้นก็ตรงไปยังโรงเรียนปทุมเทพวิทยาคาร -โรงเรียนประจำจังหวัดที่พี่เกี๊ยงและเพื่อนของเราเคยเรียนที่นั่น เก็บรูปตึกเก่าๆในหลายๆมุมของโรงเรียนมาให้ดูกัน เผื่อจะพอแก้คิดถึงกันได้ งานนี้สำเร็จไปด้วยดี เพราะตรงกับช่วงที่โรงเรียนปิดเทอม ก็ได้ภาพอย่างที่เห็นค่ะ การแกะรอยในเช้าวันที่ 14 ก็เสร็จสิ้นไปอย่างสบายใจจริงๆ ^^













ของฝากเมืองอุดรฯ...
ตอนสายออกไปเดินตลาดท่าเสด็จ - ตลาดริมโขง เดินซื้อของเลียบแม่น้ำ หลบคนสาดน้ำที่ยังเล่นกันอยู่ประปราย จากนั้นคุณแม่ก็พาไปดูผ้าไหมที่นาข่า(จ.อุดรฯ) ให้หาซื้อเป็นของฝากสำหรับแม่เราเองที่บ้าน กลับมาพักผ่อนทำกับข้าวกินกัน และตอนหัวค่ำก็ออกไปซื้อไส้กรอกอีสานเป็นของฝาก คืนนี้รีบเข้าบ้านไปจัดของเตรียมตัวกลับบ้าน

โบกมือลา...
วันที่ 15 เป็นวันที่รีบออกจากบ้านไปที่สถานีรถไฟตั้งแต่เช้า โบกไม้โบกมือลาคุณแม่ที่แสนจะใจดี เพื่อขึ้นรถเร็วหมายเลข 138 ขบวนกรุงเทพฯ -หนองคาย รอนแรมบนรถอีกครั้ง อากาศร้อนมากๆ… จนในที่สุดก็ถึงกรุงเทพฯ เวลา 3 ทุ่มกว่า…จบการเดินทางอย่างปลอดภัย

ถ้ามีอะไรผิดพลาดก็ขออภัยไว้ด้วยนะจ๊ะ..หวังว่าของฝากครั้งนี้จะถูกใจเพื่อนๆทุกคนนะจ๊ะ ^^

Pitsie~~ รายงานจากจังหวัดหนองคายค่ะ ~~

ูู ^ ^

โอวเย..เธอเอาจริง!!!
^ ^"
แหม..ถ้ามีสัมภาษณ์แบบตามล่าหาความจริงนะ จะเลิศมาก :)

ขอบคุณทุกคนที่ทำให้ได้ดู ได้อ่านค่ะ ^_^

คราวหน้าใครจะไป ลพบุรี สิงห์บุรี สมุทรสงคราม เกาะสมุย พระนคร.........เอาแบบนี้อีกนะ เอาอีก เอาอีก ^_^

คิดฮอดฝั่งโขงๆ ^ ^

บ้านพี่ดี้หาไม่ยากหรอกค่ะ......
ใครจะไปลพบุรีก็ติดต่อทีหัวได้ ^ ^"
-_-"
"-_-

เดี๋ยว ว่าแต่ที่ถ่ายรูปมาน่ะ ถูกบ้านแน่นะคะพี่ :)

ขอบคุณค่ะ pitsie~~
ถึงแม้ว่าไม่ได้ไปด้วย
แต่ก็ได้เห็นบ้านของพี่ชายที่แสนดีของพวกเราด้วย ดีใจจัง

อ่านแล้วรู้สึกเหมือน
ตามรอยข้างหลังภาพ
หรือตามรอยโกโบริเลยแฮะ

ขอบคุณเด้อค่ะ...

ชอบ Scoop พิเศษนี้จัง
เอาบ้านหลังอื่นบ้างดีไหม
แบบเยี่ยมถึงห้องนอนเลย
อะไรทำนองเนี้ย

ทีหัว....
เห็นว่าจะเรียนทางนี้ ไม่ใช่หรือ
เอาเสียหน่อยสิจ๊ะ
"เยี่ยมเยือนแผ่นไม้บนเฉลียง"

เอาสิจ๊ะ
งั้นพี่มะลิฯออกค่าเครื่องบิน ค่าอาหารภัตตาคาร ค่าโรงแรมชั้นหนึ่ง ให้หนูนะ ^ ^

โอ้โห.....itv ยังต้องอาย เด็ดค่ะเด็ด ชอบมากวันหลังเอาพี่ๆคนอื่นบ้างนะคะ @^_^@

อืมม
ทีหัว....เอย..
ทำงานที่ค้างอยู่ให้เสร็จก่อนเถิดหนา
ส่วนค่าใช้จ่ายสำหรับ Scoop พิเศษนี้
เดี๋ยวจะหาให้ คงไม่ยากหรอกหนา

ค่าเครื่องบิน
รู้สึกว่าพี่เห็นเครื่องบินจอดทิ้งไว้หน้า ทอ. นะ
หนูใช้ลำนั้นได้เลย พี่อนุญาติ

ค่าอาหารภัตตาคาร
อืมม พี่สนับสนุนเป็น ไวไวถ้วย ได้ไหม

ค่าโรงแรมชั้นหนึ่ง
อันนี้เข้าท่ามากเลย
โรงแรมชั้นหนึ่งแปลว่านอนกลางดินใช่ไหม
อันนี้พี่สนับสนุนเป็นเสื่ออย่างดีเลยดีไหม

^-^

พี่มะลิฯพิมพ์ผิดด้วยล่ะ :)

ขอบคุณค่ะ พี่ pitsie~~

ทีหัว เดี๋ยวช่วยสมทบทุนให้หมอนอีกใบล่ะกัน

ขอบจายยยยย.......

ขอบคุณนะคะ pitsie~~

พี่ช่วยซื้อ ก.ย 15 ยาทากันยุงให้เอาไหมทีหัว

อาสาขับรถให้ค่ะ ^_^ ถ้าไม่ต้องขึ้นเขา รถเราไปได้...อิอิ...ก็รถมันเก่าอะ ^_^

ถึง..ทีหัว
โบราณท่านว่าคนล้มอย่าข้าม

ถึง..ทุกคน
ถ้ารักจะคบกับทีหัว...ห้ามล้ม

อยากฟังพี่เกี๊ยงมาเล่าความหลังจากภาพจังค่ะ ^ ^

โอ๊ะ...โอ๋
โดนเด็กจับผิดแล้ว...แก้ตัวยังไงดี
อ้อ..เอาแบบนี้แล้วกัน

คือว่า ..เครื่องบินใครก็ไม่รู้น่ะ
"อนุญาต" มั่วๆไม่ได้ เลย "อนุญาติ" แทนไง
เวลาโดนซัดทอด จะได้บอกว่า "ผมเปล่า"

พี่ kookkai คะ
ขออภัยค่ะ พี่กำลังดุหนูหรือเปล่า?

ขอโทษค่ะ
ถ้าหนูรังแก กลั่นแกล้ง ใครแรงไป..
..หรือว่าก้าวข้ามใครไป
หนูเล่นมากไปหรือเปล่านี่ -_-"

ถ้าเป็นอย่างนั้น หนูจะกลับตัว สำนึกผิดค่ะ
..แต่ถ้าไม่ใช่
..หึ หึ

ทีหัวเอย.....

..............

ทีหัวววววววววว

pitsie~~ใจดีจัง คราวหน้าไปสมุยมะ

ภาพสวยนะ ฝีมือ ไม่เป็นรอง sunflower เลย

@^o^@

จากความคิดแวบแรกที่อยากมีของฝากมาเซอร์ไพรซ์เพื่อนๆ
และแรงเชียร์+แรงยุจากคนแถวนี้หลายๆแรง...
ก็เลยได้ภาพออกมาอย่างที่เห็น...
เป็นรูปที่ถ่ายจากกล้องดิจิตอลจ้า...
ดีใจมากที่เพื่อนๆชอบกัน ( ^^ )

แอบไปแวะบ้านเราด้วย
อุดรธานี

................................

เห็นภาพโรงเรียน...
คิดถึงเพื่อน...คิดถึงครู

เห็นหลังคาบ้านไวไว
คิดถึงใคร...ไม่รู้...ไม่รู้

.............................

ขอบคุณค่ะ .. ^__^
ฮั่นแน่ ใครมายิ้มแก้มปริก่อนเราเนี่ย ^_^

ชอบ scoop พิเศษนี้จังค่ะ : )

ก่อนอื่นต้องขอชมเชย Pitsie เธอแน่วแน่จริงๆ
ชอบมากครับกับภาพแรก รถสามล้อเท่ห์มากๆ

ก็เป็นเรื่องของเรา คงต้องขอเล่าตามภาพให้ฟัง
ภาพที่ 1) หญิง-ชาย คู่หนึ่ง ข้ามน้ำข้ามทะเลจาก
แดนไกล ช่วยกันเก็บ อดออมทั้งชีวิต เพื่อมี
บ้านหลังนี้ ที่ก่อให้เกิดชีวิตหลายชีวิตและเรื่องราว
มากมาย ปัจจุบันบ้านหลังนี้เป็นที่นัดพบ ของหลาย
ชีวิตที่กลับมาพบกัน เพื่อกราบไหว้ และรำลึกถึง
หญิง-ชาย คู่นั้น
ภาพที่ 2) บ้านนี้ปัจจุบัน พี่ชายคนที่ 4 และครอบครัว
เป็นผู้ดูแล เป็นร้านขายของชำ คุณยายที่นั่งหน้าร้าน
เป็นคุณแม่ของพี่สะใภ้ เราเรียกกันว่า อากิ๋ม อ้อ ลืม
บอกไปบ้านนี้มีชื่อร้านว่า จรรยาพาณิชย์
ภาพที่ 3) โรงเรียนเก่าสมัยมัธยมต้น โรงเรียนนี้เป็น
ที่มาของการหัดเล่นดนตรีและวาดรูปอย่างจริงจัง
ภาพที่ 4) เป็นอาคารเรียน 2 ถ้าจำไม่ผิด เป็นอาคาร
หลังแรกที่ได้ใช้ เพราะใช้เป็นห้องสอบ ในวันที่เรา
สอบเข้าโรงเรียนแห่งนี้
ภาพที่ 5) โรงอาหารของโรงเรียน ทำให้นึกถึงข้าวแกง
จานละ บาท ห้าสิบสตางค์
ภาพที่ 6) ทางเดินที่เคยเดินขาสั่น มือไม้เย็นไปเข้า
ห้องสอบ

เกียรติศักดิ์ ผู้บรรยาย ( เมื่อยมือมาก ไม่เคยพิมพ์อะไร
มากมายขนาดนี้)

ปล.ว่าแต่ว่า คนที่ไปแอบถ่ายรูปมา ไปหนองคายทั้งที
แวะทาน แหนมเนือง หรือเปล่า ถ้าพลาดเสียดายแย่

หวัดดีค่ะพีเกี๊ยง ขอบคุณนะค่ะ สำหรับ"ข้างหลังภาพ" version พิเศษ : )

ขอบคุณ พี่เกี๊ยง ผู้บรรยายกิตติมศักดิ์ครับ

@^o^@

ไม่เคยอ่านอะไรของพี่เกี๊ยงที่ยาวขนาดนี้

^ ^

@^________^@
ขอชื่นชมในความมุ่งมั่นของ pitsie~~ ..
เอาใจช่วยเต็มที่นะ .. สู้ๆๆ ..
... q(^.^)y ...
(รู้สึกจะมีคิวต่ออีกหลายจังหวัดเลยนะเนี๊ยะ .. อิอิ)

ถ้ามีโอกาสจะแวะไปเยี่ยมเยือนบ้านพี่เกี๊ยงบ้างได้อะป่าวอะขอรับ .. อิอิ

อืม อิอิ แน่จิงๆ ค่ะ ชอบๆ วันหลัง ไปบ้าน พี่เจี๊ยบ นะคะ นู๋บี อยากเห็น หุหุหุ สงสารพี่เกี๊ยงนะคะ อุตสาห์เขียน บรรยาย สะยาว แต่ก้อ ยังไม่ยาวพออ่ะ ต้อง เป็นประวัติ ที่มาที่ไป เลยดีป่าวคะ นั่นๆ นู๋บี เอ๋ย

ขอบคุณผู้จัดทำ ขอบคุณผู้บรรยาย ขอบคุณค่าาาาาา อืม เอาอีกกกกกก

แวะมาอ่านจ้า..กระทู้นี้พี่เกี๊ยงตอบยาวดีจังค่ะ ^_^

พี่เกี๊ยงพิมพ์ยาวดีครับ ^-^

ขอบคุณ pitsie
ขอบคุณพี่เกี๊ยง
พิมพ์กระทู้นี้เก็บไว้แล้วหล่ะ ชอบมากเลย : )

เห็นบ้านพี่เกี๊ยงแล้วอยากกินไอติมวอลส์
(ทีหัวขู่ pitsie ทำมัย เสียเซลฟ์หมดเลย
ถูกบ้านแน่แล้วหล่ะ pitsie พี่เกี๊ยงคอนเฟิร์ม)

ขอบคุณ pitsie~~ สำหรับภาพสวยๆ
ขอบคุณพี่เกี๊ยง สำหรับคำบรรยายมากมาย :)

เข้ามาอ่านในกระทู้นี้ ขอบอก ยิ้มแก้มบานหุบไม่ลงเลยค่ะ

แล้ว pitsie ได้อุดหนุนอากึ๋มอ๊ะป่าวอะ

มาหวัดดีเจ้าของบ้านค่ะ ^-^

พี่เกี๊ยงคะ..
ดีใจมากๆค่ะที่พี่เข้ามาช่วยบรรยายภาพ...
ส่วนแหนมเนืองน่ะ นู๋ไม่พลาดอยู่แล้ว..
คุณแม่ใจดี ซื้อมาให้หม่ำตั้งแต่วันแรกที่ไปถึงเลยค่ะ..

ชบาฯจ๋า...วันนั้นไม่ทันได้อุดหนุนอากิ๋ม..
เพราะรีบไปถ่ายรูปโรงเรียนต่อ..
กลัวว่าเค้าจะเริ่มสาดน้ำกันเดี๋ยวกล้องจะเปียกอ่ะจ๊ะ..

คราวหน้า ถ้าใครไปหนองคายก็อย่าลืมไปช่วยอุดหนุนกันนะจ๊ะ ^^

นี่ยาย pitsie ฉันพูดเล่นนะเนี้ยะ เธอดันบ้าจี้ไปได้ไง
แต่ก็ขอบคุณหลาย ๆๆ นะน้อง พี่อมยิ้มไปหลายวันเลย
มาสวัสดีพี่เกี๊ยงด้วยค่ะ ดีใจที่ได้เจอพี่อีก :)....

ชอบจังเลย แต่เสียดาย .... เราก็อยู่อุดรฯ ไม่ยอมแวะมาหาเรา .....

ปล. เพิ่งรู้ว่าปลายฟ้าก็อยู่อุดรฯเหรอจ๊ะ

แจ๋วจริง พี่ปุ้มของเรา
^o^

เอ่อ...คือผมก็อยู่อุดรครับ

น้องปุ้มพี่ขอบอกว่า ถ่ายรูปได้เจ๋งนะน้อง ...

:):)

สกู๊ปนี้น่ารักมากค่ะ ชอบที่สุด พี่เกี๊ยงพิมพ์ยาวมาก ดีค่ะ อ่านเพลินดี ขอบคุณนะคะที่นำสิ่งดีๆมาฝาก

สกู๊ปนี้น่ารักมากค่ะ ชอบที่สุด พี่เกี๊ยงพิมพ์ยาวมาก ดีค่ะ อ่านเพลินดี ขอบคุณนะคะที่นำสิ่งดีๆมาฝาก

แวะมาอ่านค่ะ
อิอิ

หวัดดีค่ะพี่เกี๊ยง ...
ใช่แล้ว .. กระทู้นี้น่ารักจัง

ชอบทั้งคนที่ตามไปแกะรอย..
และคนที่มาอธิบายเพิ่มเลยล่ะ
^o^

ชอบทั้งคนที่ตามไปแกะรอย..
และคนที่มาอธิบายเพิ่มเลยล่ะ
^o^
ดีครับ๛พญานาคมีจริงๆๆๆๆๆๆๆๆ

โดยคุณ :

ง่ะ
ลืมโรงเรียนหนองคายวิทยาคารได้งัยอ่ะ
ถ้าม่ายมีโรงเรียนนี้ก็ไม่มีปทุมเทพน้า
ชาวหนองคายงอลๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
โรงเรียนหนองคายวิทยาคารก้อเป็นโรงเรียนประจำจังหวัดน้า

โดยคุณ :