กระดานความรู้สึก


@@@<<<<< เรื่องประกวดชิงรางวัลรูปดารายอดนิยม เรื่องที่ 4 >>>>>@@@
เรื่องที่ 4
ผู้แต่ง : ใครหนอ ใครหนอ

.......
เที่ยวไปตามตะวัน ..บุกบั่นไปตามลม
สนุกสุขสมหัวใจหงายคว่ำ..

..................................................
ทั้งเสียงร้อง เสียงตีมือ ฉิ่งฉาบดังแข่งกันด้านหลังรถ
"เฮ้ย!นอกจากเพลงนี้มึงร้องเพลงอื่นไม่เป็นเหรอว่ะ ไปเที่ยวทีไรก็ต้องเป็นเพลงนี้ทุกที"
แต่มีอีกเสียงที่ดังกว่าตะโกนมา
"แหม! ก็ต้องให้เข้ากับบรรยากาศหน่อยซิครับ ไหนๆก็ร้องตั้งแต่ปี1ปีนี้ปีสุดท้ายแล้วฝากเอาไว้หน่อยเอาไว้ฟังเพลงนี้แล้วจะได้คิดถึงกูไง ปีหน้าก็ไม่ได้ยินแล้วล่ะ" เสียงตะโกนกลับมาทันควัน
การมาเที่ยวครั้งนี้ของพวกผมเหมือนกับมาปลดปล่อยกัน หลังจากที่พวกเราเคร่งเครียดและหัวหมุนกับ project อยู่หลายเดือนกว่าจะผ่านกันแต่ละคนเรียกว่าต้องแบกบาลกันเลยล่ะครับ โทรมทั้งสังขาร วิญญาณซึ่งต่างกับตอนนี้ที่รู้สึกสบายดีทั้งกายและใจ..
ผมแยกออกมานั่งคนเดียว ขอนั่งชื่นชมธรรมชาติและทบทวนอะไรๆหน่อยเหอะ การเดินทางของผมครั้งนี้อาจพิเศษกว่าเพื่อนคนอื่นๆ มันเป็นการย้ำคิดย้ำผันของผม เพราะจุดหมายเป็นที่ที่เดียวกับที่ผมจากมานาน คิดถึงและอยากกลับไปอีกครั้ง
แปะ..แปะ..แปะ ฝนเริ่มลงเม็ดห่างๆ ผมได้ยินเสียงบ่นมาจากหลังรถ
ใครหนอช่างเกลียดฝน แล้วจะบ่นให้มันได้อะไรขึ้นมา ผมนึกในใจ
ผมล่ะชอบปรากฏการณ์นี้ของธรรมชาติมากที่สุด..ปรากฏการณ์ฝน นอกจากความสดชื่นชุ่มช่ำแล้วมันทำให้ผมนึกถึงตอนผม เด็กๆ นึกถึงบ้านผมที่อยู่ต่างจังหวัด บ้านหลังนี้ล่ะครับที่ผมอยากกลับไปอีกครั้งแล้วมันจะเป็นจริงในไม่กี่ชม.ข้างหน้า
หน้าฝนต้นไม้รอบบ้านจะเขียวดูสดชื่นมาก ฝนตกทีไรผมต้องเล่นน้ำฝนทุกที
ยายสารภี(ชื่อจริงยายผม)จะใช้ผมกับเพื่อนๆเอาชามไปขัดตะไคร่น้ำสุดขอบฟ้า ไม่ใช่ครับแค่สุดขอบไม้ตรงเฉลียงหลังบ้าน มันลื่นมากทำให้เดินลำบาก ยายกลัวผมและเพื่อนๆหัวร้างค่างแตกเพราะบริเวณนี้จะเป็นมุมโปรดของผมกับเพื่อนๆ เป็นลานกิจกรรม วิ่งเล่น นั่งเล่นก็ตรงนี้ นั่ง นอน เอกเขนกก็ตรงนี้ และ กิจกรรมอื่นๆอีกมากมาย..
ทำงานกันเสร็จพวกเราก็จะได้กินขนมฝีมือยาย ผมจะชอบที่ตรงนี้เป็นพิเศษในตอนกลางคืน ผมจะได้เห็นแสงไฟริบหรี่ๆจาก หิ่งห้อยนับสิบตัดกับความมืด พร้อมกับกลิ่นหอมของดอกมะลิที่มาพร้อมกับสายลมเป็นระยะๆ ดาวเต็มท้องฟ้า บางครั้งจะมี นิทานของยายแถมท้ายด้วย ภาพเหล่านั้นมันยังชัดเจนมากสำหรับผม
"เอ้า!ตื่น ตื่นครับเพื่อนๆถึงที่พักแล้ว ลงจากรถได้แล้วโว้ย" เสียงตะโกนทำให้ผมตื่นจากภวังค์
ต่างคนต่างแยกย้ายกันเข้าที่พัก ผมเก็บของเสร็จแล้วรีบไปยังบ้านเก่าของผมทันที ถามทางเอากับคนแถวนั้น
"จอด จอดด้วยครับ" ผมบอกคนขับรถ
ใช่แล้วครับ บ้านหลังนี้แหละ ถึงมันจะเก่า จะโทรมไปบ้างผมยังจำมันได้ดี
" มีใครอยู่มั๊ยครับ" ผมตะโกน
....เงียบ..... ไม่มีเสียงตอบกลับมา
ผมเลยถือวิสาสะเข้าไป ไหนก็มาแล้วขอผมเข้าไปหน่อยเหอะ
ดอกชบาตรงรั้วหน้าบ้านบานทักทายผม ผมเดินไปรอบๆบ้าน รั้วกล้วยไข่รั้วกินได้ของผมตอนนี้กลายเป็นรั้วลวดหนาม ต้นมะลิที่เคยส่งกลิ่นหอมผมไม่เห็นสักต้น ผมรีบไปยังมุมโปรดของผม มันยังอยู่ครับ ผมดีใจจังนึกว่าจะถูกรื้อไปซะแล้ว มันดูเก่ามาก ตะไคร่น้ำเกาะเต็มไปหมดเหมือนที่ตรงนี้ไม่ได้ใช้งานมานาน
ที่ตรงนี้ทำให้ผมคิดถึงอดีต คิดถึงเพื่อนของผม ซึ่งตอนนี้ก็ไม่รู้แยกย้ายไปเรียนที่ไหนกันหมด คิดถึงยายของผม คิดถึงขนมกับนิทาน ท่านก็จากผมไปหลายปีแล้ว คิดถึงหิ่งห้อย กลิ่นหอมของมะลิ คิดถึงอื่นๆอีกมากมาย.......

เที่ยวไปตามตะวัน.. บุกบั่นไปตามลม
สนุกสุขสม.. หัวใจหงายคว่ำ

.......................................

เพื่อนผมยังเสียงดีเหมือนเดิม
ผมมีความสุขกับการเดินทางครั้งนี้ ถึงแม้มันจะมีบางอย่างที่เปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม แต่มันยังมีร่องรอยของความหลัง ยังมีเรื่องราวบนแผ่นไม้ที่ทำให้ผมมีความสุขทุกครั้งที่คิดถึงวันเก่าๆ ...อย่างนี้รึเปล่าครับที่เค้าเรียก.. ไม่รักแต่คิดถึง...

เที่ยงก็กินกัน.. บ่นมันไปใย
ค่ำที่ไหนก็นอนที่นั่น
ตื่นมาลืมตาขึ้นมาดูตะวัน
ว่าโลกสร้างสรรค์สวยงามให้เรา

.............................................

ผมไปแจมกับเพื่อนๆหลังรถ
เสียงร้อง เสียงตีมือ ฉิ่งฉาบยังดังเหมือนเดิม แต่ขากลับมีเสียงกรนผสมโรงด้วย..ตามจังหวะ

(จบครับจบ)

โดยคุณ : หลวงมะลิฯ ข้าราชการตัวอย่าง - [9:39:02  11 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 1
โห ตบมือ แปะ แปะ ^_*
ยกนิ้วให้ด้วย ... ถูกใจ ถูกใจ ใครกันหนอ ^_^
โดยคุณ :ปุ๊กปั๊กปุ้ยป้าย - [9:52:44  11 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 2
เจ๋งจริงๆ ยกนิ้วให้เลย .. @^-^@

อ่านมา 4 เรื่องแล้ว ..
ท่าทางท่านกรรมการคงจะหนักใจน่าดูเลยนะเนี๊ยะ .. ^-~ ..
โดยคุณ :akejung - [11:31:19  11 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 3
โอ้โห เจ๋งจริงๆ
เจ้าของเรื่องมาทักทายกันหน่อยเร้ว
โดยคุณ :ปลายฟ้า - [11:47:58  11 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 4
แปะ แปะ แปะ
โดยคุณ :โมเม - [12:32:46  11 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 5
สุดยอด....

@^o^@
โดยคุณ :นายละเมอ เพ้อพก - [13:02:30  11 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 6
^ __ ^
โดยคุณ :พริกขี้หนู - [13:19:18  11 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 7
ใครหนอ ใครหนอ นับถือๆ
โดยคุณ :นายกอกิ้ม - [13:26:08  11 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 8
***** ห้าดาว..เอาไปเล้ย..\(^O^)/
โดยคุณ :kookkai - [15:04:04  11 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 9
@^o^@
โดยคุณ :เป็ด - [15:44:35  11 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 10
: ) ชอบ ชอบ
โดยคุณ :พุดซา - [16:27:14  11 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 11
ดีจัง....ดีจัง....
ดีจัง....ดีจัง....
ดีจัง....(ห้าทีไปเลย)
โดยคุณ :แม่น้องเบ็ตตี้ - [18:31:20  11 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 12
ชอบมากกกกกก ขอบอก ........
แปะ ๆๆ ให้ 100 ครั้งเลย
ใครเป็นเจ้าของเรื่องอ่ะ บอกหน่อยได้ไหมค่ะคุณหลวง...
โดยคุณ :sunflower - [20:48:07  11 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 13
.
โดยคุณ :picmee - [21:03:13  11 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 14
เขียนเก่งแฮะ ^v^
โดยคุณ :อิ่มเอมแอบอ่าน - [21:43:29  11 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 15
อ่านแล้ว
ลืมไปเลยว่ามีการบังคับคำ
เราชอบมาก มันละไม...ไหลไปไม่ติดขัด

โดยคุณ :หมีสมองฯ - [23:49:27  11 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 16
ใครหนอ ใครกัน แต่งเก่งจังเลย
อ่านแล้วอิ่มใจในเฉลียงแห่งนั้น
โดยคุณ :หนูจุก - [1:19:56  12 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 17
แต่งไม่เป็น...มาขออ่านก็ยังดี
เก่งจังเลย
โดยคุณ :news - [2:01:48  12 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 18
ชื่นชม ชื่นชม ^_^
โดยคุณ :เฌอ - [7:11:47  12 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 19
แปะๆๆๆๆๆๆ
โดยคุณ :ว่าน - [10:16:16  12 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 20
อ่านแล้วให้คิดถึงบรรยากาศตอนรับน้องชะมัดเลยค่ะ
โดยคุณ :สีฟ้าผสมน้ำเงินอมม่วงแกมเทา - [22:55:55  12 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 21
:)
โดยคุณ :gem_ - [16:11:13  13 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 22
เขียนได้บรรยากาศจัง..
มาชอบ มาเชียร์ด้วยคน
โดยคุณ :bluecat - [1:08:41  15 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 23
รู้สึกดีที่ได้อ่าน....พร้อมๆกับจินตนาการตามไปด้วย
ชอบมากเลยค่ะ
^o^
โดยคุณ :เป็ดขาว - [1:46:29  15 มิ.ย. 2544]

ขอเชิญร่วมเสนอแนะความคิดเห็นครับ
จาก :
email :
icq :
รูปภาพ :

รายละเอียด

อาการ :



กรุณาคลิก "ส่งข้อมูล" เพียงครั้งเดียวครับ....