:+: ยังท้อใจอยู่อีกหรือเปล่า ลองอ่านนี้ดูซิ :+:
[font color="blue"]ข้อคิดดี ๆ
> >ณ กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
> >มีชาวนาคนหนึ่งเลี้ยงลาไว้ตัวหนึ่งซึ่งแก่มากแล้ว
> >วันหนึ่งชาวนาได้พา เจ้าลาแก่ออกไปข้างนอก
>
>ด้วยความโง่เขลาของมันดันเดินซุ่มซ่ามไปตกบ่อแห่งหนึ่ง
> >มันร้องครวญคราง เป็นเวลาหลายเพลา
> >ชาวนาเองก็พยายามใคร่ครวญหาวิธีที่จะช่วยมันขึ้นมา
> >ในที่สุดชาวนาหวนคิดขึ้นมาได้ว่า
> >เจ้าลาก็แก่เกินไปแล้วอีกอย่างบ่อนี้ก็ต้องกลบ
> >ไม่คุ้มที่จะช่วยเจ้าลา ชาวนาจึงไปขอแรงชาว
> >บ้านเพื่อมาช่วยกลบบ่อ
> >ทุกคนใช้พลั่วตักดินสาดลงไปในบ่อ
> >ครั้งแรกเมื่อดินไป
> >ถูกหลังลามันตกใจและรู้ชะตา
> >กรรมของตนทันที
> >มันร้องโหยหวนทันที
> >สักพักหนึ่งทุกคนก็แปลกใจที่เจ้าลาเงียบ
> >หลังจากที่ชาวนาตัก
> >ดินใส่ไปในบ่อได้สัก สองสามพลั่วก็เหลือบมองลงไปในบ่อ
> >ก็พบกับความประหลาดใจที่ว่า
> >ทุกครั้งที่ทุก
> >คนสาดดินไปถูกหลังลามันจะสะบัดดินออกจากหลัง
> >แล้วก้าวขึ้นไปเหยียบบนดินเหล่านั้น
> >ยิ่งทุกคนพยายาม
>
>เร่งระดมสาดดินลงไปมากเท่าไรมันก็ก้าวขึ้นมาได้เร็วมากยิ่งขึ้น
> >ในไม่ช้าทุก
> >คนต่างประหลาดใจที่เจ้าลา
> >ในที่สุดก็สามารถหลุดพ้นจากปากบ่อดังกล่าวได้
> >
> >นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
> >ชีวิตนี้อุปสรรคต่างๆ
>
>ที่ถาโถมเข้ามาหาเราก็เปรียบเสมือนดินที่สาดเข้ามาหาเรา
> >จงอย่าท้อถอยและยอมแพ้จงแก้ไขมัน
>
>เพื่อที่เราจะได้เหยียบมันเพื่อที่จะก้าวสูงขึ้นเรื่อยๆ
> >เปรียบเสมือนลาแก่ที่หลุดพ้นจากบ่อได้ฉันใดฉันนั้น
[/fon] โดยคุณ :
akejung - [15:54:42 26 ม.ค. 2545] |
