เมื่อวานขับรถแล้วไปสตาร์ตไม่ติดอยู่บนถนน พยายามสุด ๆ มันก็ยังไม่เคลื่อนง่าย ๆ คันข้างหลังบีบแตรไล่ คันที่ 1 2 3 และ ต่อๆไป รู้สึกอยากร้องไห้ และร้องกรี๊ดด้วย ทำไมพวกเขาไม่เข้าใจ เราไม่ได้จอดรถกินข้าว อยู่หรอก เราจำเป็น แต่เสียงแตรยังกรีดร้องต่อไป ดูหน้าพวกเขาก็ช่างเคียดแค้นมาก ๆ ถ้าลงมาบีบคอเราได้เขาคงทำ .. อยากระบายน่ะค่ะ จริง ๆ มันไม่ใช่เรื่องแปลก ใหม่อะไร แต่รู้สึกว่าคนขับรถในกทม. นี่เขาไม่เห็นใจกันเลย

เคยเจอสถานการณ์แบบนี้เหมือนกันค่ะ แต่คิดซะว่า เขาคงรีบ คงมีธุระอะไรสำคัญ ไม่สามารถรอได้แม้สักวินาที จนน้ำใจเขาแห้งไปชั่วขณะค่ะ บางทีเคยคิดนะคะ ว่าถ้าเจออีกจะจอดรถไว้กลางถนนอย่างนั้นสักพักจนกว่าเขาจะบีบแตรเสร็จ ก็เราตกใจนี่นา ขอตั้งสติสักชั่วเสียงแตรแล้วกัน ^_^

ที่บ้านเสียบปลั๊กเตารีดทิ้งไว้ครับ เลยต้องรีบ
ไปดึงออก

เดินไปหาเขา ยิ้มหวานๆ แล้วขอแลกหน้าที่กัน ให้เขาไปสตาร์ตรถของคุณ ส่วนคุณจะบีบแตรเร่งให้เอง

เจี๊ยบ....แกต้องหายดีแล้วแน่ๆเลย หมอฉีดยาประชดเพิ่มให้อีกหรือเปล่าว่ะ

เจี๊ยบ....แกต้องหายดีแล้วแน่ๆเลย หมอฉีดยาประชดเพิ่มให้อีกหรือเปล่าว่ะ

ยังไม่หาย
ย้ำ
ยังไม่หาย

แกถามสองที ก็ต้องตอบสองที..มีอะไรมั้ย?

นั่นสิ คิดในทางที่ดี เขาคงกำลังรีบ คิดในทางที่ร้าย.....คิดถึงคนไทยสมัยโบราณจังเลย.........

พี่เจี๊ยบ .. ขอให้หาย ไวไว นะคะ
พี่เจี๊ยบ .. ขอให้หาย ไวไว นะคะ

พี่เจี๊ยบ ยังไม่หาย สองที ก็เลยต้องอวยพร สองที .. เนอะ

เมื่อไหร่จะหายคะ
เมื่อไหร่จะหายคะ
ถามสองทีเหมือนกันแต่ขี้เกียจpost 2รอบอิอิ

ไม่ใช่ค่ะ เขาคงท้องเสีย เห็นใจเขาด้วยเถอะค่ะ คงทานส้มตำมามากไปน่ะ เห็นใจกันวันละนิดจิตแต่มใส ระบายมามากๆ จะได้ยิ้มออกไงค่ะ

ขอนอกเรื่องนิด
ตอนแรกเห็นหัวข้อกระทู้
นึกว่าจะขอยาถ่าย
@^o^@