picmee เคยอยากชวนคุยเรื่องนี้นานแล้วล่ะ
picmee สงสัยที่เขาประท้วงกัน เรื่องมลภาวะทางเสียง ที่เกิดขึ้นกับคนที่อยู่หมู่บ้านสร้างใหม่ใกล้ๆ สุวรรณภูมิ

picmee สงสัยหลายอย่างอ่ะนะ
สงสัยตั้งแต่ว่า
ไอ้โครงการสนามบินสุวรรณภูมิเนี่ย มันก็มีมานาน 40 กว่า... ปีแล้ว
นานกว่าอายุหลายคนที่ประท้วงอีก
นานกว่าโครงการบ้านที่เปิดขายนั่นอีก

แล้วก็ที่น่างงกว่านั้น
โครงการบ้านที่เปิดขายเหล่านั้น
ต่างก็โฆษณาว่า โครงการของตนเองอยู่ใกล้สนามบินสุวรรณภูมิ...บางอันบอกว่า ขับรถ 15 นาทีเท่านั้น ... อะไรทำนองนี้

แล้วคนก็ชอบ แล้วไปซื้อกัน

แล้วไงล่ะ....
อยู่ใกล้ มันก็ต้องได้ยินเสียงเครื่องบินขึ้นลงดิ
แปลกตรงไหนฟะ

มีใครงงป่ะ ?????



อีกอย่างนะ
บ้าน picmee อยู่ห่างดอนเมืองแบบเดินทาง 10-15  นาที นั่นล่ะ
อยู่มาตั้งกะเกิด
ควรจะรำคาญยิ่งกว่าด้วยซ้ำ
เพราะมีทั้งท่าอากาศยานนานาชาติกรุงเทพ (สนามบินดอนเมือง)
มีทั้งสนามบินกองทัพอากาศ (บน.6)
มีทั้งกองบินตำรวจ
และอื่นๆๆ

จะบอกว่าจริงๆ มันไม่น่ารำคาญเลยนะ
น่าสนุกจะตายไป
อย่างวันนี้ตอนสัก 9 โมงกว่าๆ เสียงเครื่องบินผ่านดังมากผิดปกติ ก็วิ่งออกไปดู....
ก็ได้เห็น เครื่องทหารบินหมู่ 9 ลำ
มันเห็นกันได้ทุกวันที่ไหน

หรือบางวันที่ไม่หนุก แต่จะออกอาการน่าเป็นห่วง
เช่น ตอนข่าวภาคใต้ระอุมากๆ
วันนั้น จะได้ยินเครื่อง C-130 บินขึ้นๆ ลงๆ ทั้งวัน
ทั้งได้ยิน ทั้งเห็น
รู้แน่ว่าไปนราฯ หรือปัตตานี
ก็ให้ต้องเป็นห่วงคนที่ต้องเดินทางไปทำงานที่โน่น

ทหารที่ต้องไปผลัดเวรที่โน่น
หรือแม้แต่พระที่ต้องขึ้นเครื่องไปเทศน์ถึงโน่น


การฟังเสียงเครื่องบินบินผ่านหลังคาบ้านสนุกออกนะ
หรือใครว่าไง
ขอความเห็นกันหน่อยสิ


picmee ไปล่ะ จะวิ่งไปดู ฮ. (มาพอดี)

โดยคุณ :

นึกถึงแม่เภา ตอน"ความรักของแม่เภา"  
ที่แม่เภาเขียนโฆษณาขายที่ดินให้เพื่อนน่ะ  
แนวเดียวกันเลย

ใช่เห็นด้วยอย่างยิ่ง ทุกครั้งที่ดูข่าว .....

เพราะ อย่างที่พี่ปิ๊กบอก....

โครงการนี้มันมีมาตั้ง 40 ปีมาแล้ว ไม่ใช่อยู่ดี ๆ เพิ่งมาทำเสียที่ไหน
การชดเชยควรให้แก่บ้านที่พักอาศัยแล้วมาก่อน 40 ปีนั่นต่างหาก

โดยคุณ :

picmee สงสัยหลายอย่างอ่ะนะ
สงสัยตั้งแต่ว่า
ไอ้โครงการสนามบินสุวรรณภูมิเนี่ย มันก็มีมานาน 40 กว่า... ปีแล้ว
นานกว่าอายุหลายคนที่ประท้วงอีก
นานกว่าโครงการบ้านที่เปิดขายนั่นอีก

แล้วก็ที่น่างงกว่านั้น
โครงการบ้านที่เปิดขายเหล่านั้น
ต่างก็โฆษณาว่า โครงการของตนเองอยู่ใกล้สนามบินสุวรรณภูมิ...บางอันบอกว่า ขับรถ 15 นาทีเท่านั้น ... อะไรทำนองนี้
แล้วคนก็ชอบ แล้วไปซื้อกัน
เห็นด้วยที่สุดในโลกค่ะ คุณ picmee

โดยเฉพาะเสียงเครื่องบิน C-130  ฟังยังไงก็ไพเราะเป็นพิเศษ

โดยคุณ :

ก็แล้วแต่นะว่ารำคาญกันมากแค่ไหน
รู้แต่ว่าเวลากลับขึ้นไปค้างที่บ้านกรุงเทพฯ แล้วมันเงียบมาก ๆ หลังจากที่สนามบินย้ายไป
สมัยก่อนเวลาที่เครื่องบินโดยสารที่บินลงมาต่ำ เห็นท้องเครื่องบิน ได้ยินเสียงดังกระหึ่มจะรู้สึกตื่นเต้นเหมือนกัน เพราะว่าไม่ใช่เรื่องปกติที่จะบินต่ำขนาดนั้น
เวลาที่มีเครื่องบินรบมาบินผาดโผนก็จะมองตามเครื่องบินทันบ้างไม่ทันบ้างเพราะว่าหลาย ๆ ลำบินเร็วกว่าเสียง
มีเพื่อนที่เรียนมาด้วยกันแล้วบ้านอยู่ที่แนวขึ้นของเครื่องบินพอดี เล่าให้ฟังว่าช่วงแรก ๆ ที่สนามบินย้ายไป แล้วไม่ได้ยินเสียงเครื่องบิน นอนกันไม่ค่อยหลับเลย เพราะได้ยินเสียงกันมาเป็นสิบกว่าปี แล้ววันหนึ่งก็หายไป แต่ตอนนี้ดีหน่อยเพราะว่ามีเครื่องบินภายในประเทศบินพอให้ได้ยินเสียงบ้าง การนอนหลับจึงดีขึ้น
.....................................................................................................
สำหรับตัวเราตอนนี้เปลี่ยนมาฟังเสียงดนตรีร็อคที่เล่นเพลงซ้ำ ๆ ทุกวัน ๆ จากผับที่เคยเจ๊งแล้วมีคนมาเซ้งใกล้ที่ทำงานกะดึก กับเสียงดนตรีที่ดังกลบเสียงคลื่นซัดเข้าหาฝั่งจากผับหน้าทางเข้าบ้านก็ดังดี อีกทั้งรถที่มาจอดแถวหน้าบ้านแล้วเร่งเครื่องก่อนก่อนออกตัวหลังจากได้ที่มาจากผับ จนอยากจะอวยพรขอให้ขับไปคาที่ก็เกรงว่าคนอื่นเขาก็จะเดือดร้อนด้วย เลยไม่อวยดีกว่า  แต่ถ้าเลือกได้ก็ขอเป็นเสียงเครื่องบินดีกว่า เพราะยังไงฟังแล้วก็ยังรู้สึกว่าอนาคตของชาติยังพอจะมีอยู่บ้าง

ขอนอกเรื่องด้วยคนนะคะ อึดอัดมานาน "บ้านอยุ่หลังฐานทัพอากาศ" ค่ะ ดอนเมือง  สิบห้าปีที่ผ่านมา ตีห้า ได้ยินเสียงเครื่องเที่ยวแรกปลุกตื่นทุกที
พอสนามบินย้ายไป ใจหาย ไม่ได้ยินอะไร ขับรถผ่านฐานทัพ ก็หงอยเหงามาก
มองเข้าไปในลานบินเห็นเครื่องไม่กี่ลำ ใจหาย.... พอมีในประเทศย้ายมาบ้าง
ค่อยรุ้สึก"คุ้นเคย" .. บ้านอยู่ทางเครื่องลงค่ะ เลยไม่ได้ยิน แต่บ้านเพื่อนอยู่หลักสี่ ทางขึ้น ทีวี ตู้เย็น ไมโครเวป เสียหมดค่ะ เพราะ กะเทือน... มันเป็นเรื่องความคุ้นเคย ของแต่ละคน ความโชคดี โชคร้ายของแต่ละคน อันนี้ว่าใครไม่ได้เลยค่ะ ... บางทีคนเรา "อยู่กับความจริง ยอมรับมัน แล้ว แล้วทำมันปล่อยมันสร้างความสุขให้เราด้วยคำว่า "คุ้นเคย" ก็ทำให้เรามีความสุข (อีกแบบ) " ค่ะ..

ร้อยคน ล้านความคิด

ชื่นชมทัศนคติปิ๊กมากนะ พี่ก็คิดเหมือนปิ๊กเปี๊ยบเลย ได้เห็นว่าคน
เราชอบที่จะได้อย่าง แต่ไม่ยอมเสียอย่าง
ชอบได้มูลค่าบ้านและที่ดินที่ตัวเองซื้อ มีราคาสูงเพราะอยู่ใกล้
สนามบิน  แต่ไม่อาจยอมรับข้อเสียที่ตัวเองรับไม่ได้
เหมือนซื้อม้า อยากได้ม้า แต่ไม่อาจยอมรับขี้ม้า ทั้งที่รู้ว่าเลี้ยง
ม้า ก็ต้องกวาดเก็บขี้ม้าด้วย
แต่ก็เห็นใจบางบ้านที่ต้องรับความเสียหายอย่างรุนแรง กระจก
แตก กระเบื้องแตก แต่ก็รู้อยู่แก่ใจว่าเลือกซื้อบ้านแถวนี้
เพราะมีมูลค่าเนื่องจากใกล้สนามบิน

สนามบินใหม่ของญี่ปุ่นที่ย้ายออกไปนอกโตเกียวนั้น ย้ายไปอย่างกระทันหัน ไม่ใช่สี่สิบปีอย่างสุวรรณภูมิ ก็มีปัญหาเช่นเดียว
กัน ชุมชนใกล้สนามบินซึ่งอยู่มาก่อน ส่วนใหญ่เป็นเกษตรกร
เกษตรกรญี่ปุ่นนั้น ค่อนข้างเป็นอาชีพเศรษฐี ไม่ได้เรียกร้องค่า
เสียหายใด ๆ จากรัฐบาล แต่ร้องขอให้หยุดการบินในช่วง
ที่เด็ก ๆต้องพักผ่อนนอนหลับ คือประมาณสี่ทุ่ม ถึงตีห้า
ข้อสรุปจึงยุติตรงที่จะไม่มีเที่ยวบินขึ้นลงที่สนามบินนาริตะในช่วง
นั้น แล้วทุกอย่างก็จบลงได้

บ้านพี่อยู่แถวปากเกร็ด ได้ยินเสียงเครื่องบินตลอดทุกห้านาทีมั้ง
ไม่ได้เคยรำคาญอะไรเพราะรู้ว่าเขาไม่ได้แกล้ง ก็แค่กดรีโมตทีวี
ให้มันดังขึ้น แล้วเขาก็ผ่านไป

เหมือนหลายคนที่เขียนมาในกระทู้ คือ พอสนามบินย้ายไป
สุวรรณภูมิ พี่ก็เหงาไปเลย จนกระทั่งมีบางส่วนกลับมาบินที่
ดอนเมือง ก็เหมือนได้เจอเพื่อนเก่า

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น เราก็ยังตัดสินแทนคนอื่นไม่ได้ มันอาจจะมี
ความเดือดร้อนชนิดที่เรานึกไม่ถึง และเราไม่เข้าใจ

เรื่องเสียงเครื่องบินผมว่า ถ้าทำใจยอมรับมันนะครับ เพลินดีออกจะตาย ฮ่าๆๆ แถมบางทีโชคดีเจอเครื่องแปลกๆ งามๆไปอีกแบบ

โดยคุณ :

เป็นคนหนึ่งที่บ้านอยู่แถวรามอินทรา กม. 2 ก็ได้ยินเสียงเครื่องบินอยู่บ่อย ๆ บ้านลุงอยู่ พหลโยธิน กม. 27 เครื่องที่ที่บินลงต้องผ่านทุกสายเลยมั้ง (อย่างนี้เรียกว่าเจริญป่าว) และเคยไปนั่งเฝ้าคุณตาที่โรงพยาบาลภูมิพล ที่ซึ่งคนป่วยไปรับการรักษากัน บางห้องก็ไม่ได้เป็นห้องแอร์ แต่ก็เห็นทุกคนนอนหลับ พักผ่อนกันได้ เพราะทุกคนเข้าใจและยอมรับในสิ่งที่เป็น

ไม่ชอบใจเวลาเห็นข่าวนี้เหมือนกันครับ และคิดว่าในความจริง คนที่มาอยู่ที่หลังจากทราบว่าจะมีโครงการก่อสร้างสนามบิน ไม่ควรได้รับการชดเชยใด ๆ ทั้งสิ้น

โดยคุณ :

อืมม เหมือน พี่ดี้ว่า อยากเลี้ยงม้า ก็ต้องคอยเก็บขี้ม้า แต่มิ้นว่า ขี้ม้า ชักจะไม่ใช่ข้อเสียแระอะพี่  เค้าเรียกว่า "ขี้เป็นทอง" อิอิ เพราะขี้ม้าแพงมาก...

เห็นข้อความคุณ k แล้วคิดถึงตอน เฝ้าพ่อที่ รพ.ภูมิพลฯ  ตอนนั้นพ่อแย่มาก มิ้นต้องวิ่งเข้าออก ทุก 1 ชม จากห้องพ่อ กับ ระเบียง เพราะหมอห้ามเยี่ยม แต่ พยาบาลใจดี ยอมให้เรา แอบเข้าไปได้ แต่ต้อง แอบเข้าไปแระออกมาเดินเข้าเดินออกเอา ก็อาศัยระเบียงเป็นที่พัก อยากอยุ่ใกล้พ่อให้มากที่สุด ซึ่งตอนนี้ก็ไม่ได้ มีพ่อให้กอดในวันพ่อแล้ว แต่ก็ดีใจที่ ระยะ 1 เดือนที่ได้กอด ได้บอกรักพ่อได้กราบเท้าพ่อก่อนกลับบ้านตอนดึก ทุกวัน ยามท้อแท้ ยามร้องไห้ ก็วิ่งไประเบียง แล้วมองไปที่ สนามบิน เห็นเครื่องขึ้นลง ก็เพลินดี คิดถึงตอนพาพ่อนั่งเครื่องบินครั้งแรก พ่อยังพยุงแม่ขึ้นเครื่องแต่ตอนนี้ คงไม่มีอีกแล้ว... แม่ต้องเป็นฝ่ายมาเยี่ยมพ่อแทน(แม่ไม่ค่อยแข็งแรงไกลต้องนั่งรถเข็น เดินได้บ้าง) ...

สุดท้าย .. วันนั้น วันสุดท้ายก่อนไตพ่อจะล้มเหลว พ่อยังมีสติสมบูรณ์ เราสามคน  มิ้น พ่อ น้องฝ้าย(หลานสาวที่ตาเลี้ยงมาตลอด) นั่งห้อยเท้าบนเตียง ดูเครื่องบินขึ้นลง มองเห็นสระน้ำ(ที่เค้าทำให้เครื่องลงฉุกเฉิน) พ่อบอก พ่อเห็นทะเลสาบ ชี้ให้หลานดู บอกหลานว่า ทะเลสาบสวยนะ สวยเหมือนหลานตา...
เป็นภาพที่ มิ้นยังจำติดตา จนวันนี้ ปีกว่า ที่พ่อเสียไป ไม่มีวันไหนที่ไม่ร้องไห้คิดถึง แต่มันดีมากเลย เพราะอย่างน้อย มันทำให้เรารู้ว่า ความรักความผูกพันธ์ระหว่างเรากับพ่อ มีมากแค่ไหน... จริงไม๊คะ

นอกจากชอบนักบินแล้ว
picmeeยังชอบเครื่องบินด้วย
..อืมๆ

แต่ก่อน สมัยเราเป็นเด็กๆ เครื่องบิน หมายถึง ความร่ำรวย หรูหรา มีระดับ
เพราะมีแต่คนรวยๆเท่านั้นที่จะมีสิทธิ์ได้ขึ้นเครื่องบิน ไปต่างประเทศ  ด้วยว่าค่าโดยสารแพงจับใจ

โตมา แม้จะมีโอกาสได้ขึ้นเครื่องบินบ้างเป็นครั้งคราว ก็ยังไม่หายเห่อเครื่องบินอยู่ดี

บ้านแม่อยู่ไม่ไกลสนามบินเท่าไร
หลานชายสามขวบชอบมาก คอยชะเง้อดูเครื่องบินที่ผ่านไปมา

ส่วนตัวเอง เคยนอน ละเมอว่า UFO มาจอดบนหลังคาบ้าน
วันที่มีเครื่องบิน บินต่ำผิดปกติ



ส่วนนักบิน น่ะเหรอ .. ปล่อยให้เป็นของ Picmee ไปละกัน

โดยคุณ :

..อ่านความเห้นของพี่ดี้..นึกถิงเพลง...ได้อย่างเสียอย่าง..

กับเพลง..อื่นๆอีกมากมาย..(เผื่อใจไว้ที่ยังไม่เห็น)ครับ..

คงไม่ใช่เป็นการปั่นกระแส..การเมือง..มั้ง?มันตลกไป...

อ่านที่ดี้เขียนแล้ว อยากมีส่วนร่วมมั่ง
เป็นข้อความทางวิทยาศาสตร์นิดหน่อย
นั่นก็คือ
เสียงที่มีความดังมาก ตามที่เขาว่า สามารถทำให้เบาลง หรือไม่ได้ยินไปเลยก็ได้
เพียงแค่จ่ายเงินมา

ตามายิ้ม กับคนข้างบน

โดยคุณ :

พี่เจี๊ยบ  ฉลาดสุดยอดเลย สามารถแก้ปัญหาด้วยหลักวิทยาศาสตร์  ตามหลักสากล ขอแนะนำให้ไปเป็นที่ปรึกษา........คนซื้อม้า

โดยคุณ :

ไม่รู้สิ แต่ผมรำคาญนะ
ผมแต่งงานแล้วย้ายมาอยู่บ้านแฟน แถว ม.เกษตร อยู่มาได้ 5 ปีละ
บ้านแฟนเป็นบ้าน 2 ชั้นแบบไทยๆ ข้างบนไม้ ข้างล่างตึก (ปูน)
ห้องนอนของผมกับแฟนอยู่ชั้นบน ดึกๆเวลาเครื่องบินบินผ่าน เสียงน่ารำคาญ+น่ากลัวมากๆ ถึงแม้อยู่มาซักระยะจะเริ่มชิน แต่ก็ยังรำคาญอยู่ดี โดยเฉพาะช่วง 4-5 ทุ่ม จะมีเครื่องขึ้น-ลงถี่มาก แล้วเสียงมันดังกลบทีวีหมด เสียงมันจะดังมาแต่ไกล แล้วค่อยๆดังขึ้นๆๆๆๆ จากนั้นก็จะค่อยๆเบาลงๆ ถ้านับตั้งแต่จุดที่เสียงเครื่องบินทำให้ดูทีวีไม่รู้เรื่อง จนถึงจุดที่เริ่มได้ยินเสียงทีวีใหม่อีกครั้ง ก็ไม่น้อยกว่า 2 นาที (อาจเพราะบ้านไม้ ก็เลยได้รับผลจากเสียงเครื่องบินมากหน่อย) แล้วช่วงเวลาดังกล่าว จะมีเครื่องบินผ่านทุกๆ 15 นาทีโดยประมาณเลย ถ้าใครคิดว่าไม่รำคาญ ก็มาลองด้วยตัวเองแล้วกัน

อีกอย่างคือ จากที่อ่านหนังสือมา เสียงเครื่องบินมีผลต่อพัฒนาการของเด็กแรกเกิดนะ บ้านใครอยู่ใกล้สนามบิน มีเครื่องบินขึ้นลงตลอดเวลา พัฒนาการของเด็กอาจล่าช้ากว่าเด็กวัยเดียวกัน

โดยคุณ :

คุณบั๊กเพียบ

อันนี้ picmee ไม่ได้เถียงนะ
เพราะความรำคาญ เป็นเรื่องของจิตใจ คงวัดแทนกันไม่ได้จริงๆ

แต่ถ้าถามว่าต้องให้ไปลองที่บ้านคุณบั๊กเพียบไหม คงไม่ต้องค่ะ

บ้านเดิมของ picmee (ที่นี่แหล่ะ แต่หลังเดิมทุบทิ้งสร้างใหม่ ก็ที่เดิม)
บ้านเดิมของ picmee เป็นบ้านไม้แบบไทย 2 ชั้น ใต้ทุนสูงแบบโบราณ ไม่มีเครื่องปรับอากาศ

บ้านใหม่ เป็นครึ่งตึกครึ่งไม้ 2 ชั้น หน้าตาแบบเดียวกะของคุณบั๊กเพียบ แล้วก็ยังคงไม่มีเครื่องปรับอากาศ

ถ้าเครื่องทหารผ่าน เขาจะบินต่ำกว่าเครื่องพาณิชย์เข้าไปอีก (ประมาณว่าเฉียดหลังคาบ้าน) เสียงเครื่องยนต์ เสียงใบพัด กลบเสียงทุกอย่างเลยเหมือนกัน... เสียงคุยกัน เสียงทีวี...
เวลานอนอยู่ชั้นบน บ้านก็จะสั่นไปทั้งหลัง.....
ดูทีวีรู้เรื่องไหม ... ตอนเครื่องบินผ่าน ก็ไม่รู้เรื่องค่ะ....
แต่พอดีปล่อยให้มันผ่านไป เพราะทำตัวให้มันเคยชินเสีย......

picmee เกิดและโตที่นี่ค่ะ
และไม่เคยมีใครว่าเด็กที่เกิดแถวบ้าน picmee พัฒนาการช้าสักคน
มีแต่บอกว่า ร่าเริง(เกินเหตุ) และพ่อแม่เลี้ยงมาดี ครอบครัวน่าจะอบอุ่น
ไม่รู้เขาเข้าใจผิดไหม
แต่เขาบอกแบบนี้

บางครั้งเสียงเครื่องบินที่ว่า อาจจะต้องใช้ใจฟังมากกว่าหูนะคะ
"อยู่ที่ใคร ใครเป็นคนเห็น อยู่ที่ใคร ใครเป็นคนได้ยิน...."

แล้วก็....
หลวงพ่อพุทธทาสบอกว่า "ปัญหา..แก้ที่ตัวเรา ง่ายที่สุดค่ะ"

โดยคุณ :

คนอื่นไม่รู้ แต่ผมก็ไม่ชอบ นานๆมันจะวนผ่านมาแถวราม(สงสัยขึ้น-ลงไม่ได้) ผมก็รู้สึกว่าถ้าได้ยินทุกวันแล้วไม่ชินคงรำคาญมาก ระดับเสียงแถมด้วยความสั่นสะเทือนขนาดนั้น

บังเอิญผมมันคนใจร้าย ทุกครั้งที่มันทำให้ลูกผมตื่น ถ้าผมทำให้มันตกได้ ผมก็จะทำ...

ผมก็ไม่ได้โวยวายอะไรนะ แค่อยากบอกว่า ถ้าเลือกได้ ผมไม่อยากได้ยินเสียงเครื่องบิน แค่นั้นเอง
อย่างตอนที่ย้ายไปสุวรรณภูมิหมด ผมรู้สึกว่าชีวิตดีขึ้น ตอนดึกๆทำงานมีสมาธิมากขึ้น (ผมทำงานตอนกลางคืนครับ กลางวันเลี้ยงลูก) ลูกนอนหลับแล้วไม่ผวา รวมๆแล้วชีวิตดีกว่าตอนมีเครื่องบินบินผ่านมาก ก็แค่นั้น แต่ไม่เคยออกมาโวยวายเรียกร้องให้ใครมาชดใช้เงินทองอะไรให้ผม

ส่วนเรื่องที่มีผลต่อพัฒนาการเด็ก ผมก็อ้างอิงจากหนังสือ (ซึ่งเขาอ้างอิงงานวิจัยของต่างชาติมาอีกที) ผมก็ไม่รู้ว่าจะเชื่อหรือไม่เชื่อดี แต่ส่วนตัวแล้วคิดว่ามันคงมีผลบ้าง สำหรับบ้านใครที่อยู่ติดกับสนามบินเลย คือได้ยินเสียงเครื่องบินที่ดังต่อเนื่องอยู่ตลอดเวลา เพราะเด็กเรียนรู้ผ่านประสาทสัมผัสต่างๆ ซึ่งหูก็คือหนึ่งในประสาทสัมผัสเหล่านั้น ถ้าจะเถียงว่ามันไม่มีผลเลยแม้แต่นิดเดียว คงไม่ใช่แล้วล่ะครับ

โดยคุณ :

ไม่ได้อยู่ดอนเมืองและก็สุวรรณภูมิ
แต่อยู่โคราชแต่อยู่ใกล้กับกองทัพอากาศที่โคราช  ที่โคราชก็มีการฝึกบินตลอดทั้งปี  ก็ได้ยินเสียงเครื่องบิน
แต่ก่อนสนามบินโคราชก็อยู่ที่กองทัพอากาศเหมือนกัน

แต่ตอนนี้ย้านไปอยู่ที่ต่างอำเภอ ซึ่งเป็นสนามบินร้างในขณะนี้ สนามบินสร้างหลายพันล้านแต่ก็ไม่ได้ใช้แล้วตอนนี้
มีโครงการของแลนด์แอนด์เฮาส์ก็เพิ่งได้มาสร้างใกล้กับกองทัพอากาศ
ก็ไม่เห็นมีใครประท้วงเลย

แล้วมีคนมาประท้วงเรื่องพัฒนาการของเด็กด้วยหรือเปล่า

ก็อยากซื้อบ้านใกล้สนามบินก็ต้องทำใจนะคะเพราะตอนที่อยู่สนามบินดอนเมืองไม่เห็นมีใครออกมาประท้วงอะไรกันเลย

อีกอย่างคือ จากที่อ่านหนังสือมา เสียงเครื่องบินมีผลต่อพัฒนาการของเด็กแรกเกิดนะ บ้านใครอยู่ใกล้สนามบิน มีเครื่องบินขึ้นลงตลอดเวลา พัฒนาการของเด็กอาจล่าช้ากว่าเด็กวัยเดียวกัน
โดยคุณ :บั๊กเพียบ - [12:00:05  13 ธ.ค. 2550]  ---

อันนี้ ไม่น่าเป็นไปได้ค่ะ เพราะ ลูกสาวมิ้น ตอนนี้ 11 ขวบแระ ตอนเด็กๆ นอนก็ไม่เคยสะดุ้ง เวลาเครื่องขึ้นลง เค้าคงชินจากในท้องมาแล้ว เพราะตอนท้องไปทำคอนโด ตรงหน้า ม.ราชภัฎพระนครฯ เครื่องขึ้น นี่เห็นท้องเครื่องเลย(อิอิ) นั่งได้ อายุ 4 เดือน เดินได้ 8 เดือน ตอนนี้ เรียนปอ5  คณิตศาสตร์ ได้คะแนน 95-99 ทุกเทอม  อย่างอื่น ก็ไม่ค่อยหย่อนเท่าไหร่ สุขภาพร่างกายแข็งแรงดีค่ะ

สุดยอดค่ะทุกท่าน

picmee ชอบกระดานคุยกันที่นี่จัง
การแลกเปลี่ยนความเห็นสนุกสนานสุดๆ....

เอาอีกค่ะ เอาอีก



ปล. คุณบั๊กเพียบ ลูกโตรึยังคะ
แนะนำโรงเรียนอนุบาลดีๆ แถวเกษตรให้เอาไหมคะ

คนเคยชิน คนวางเฉย ไยเลยจะรำคาญ
คนไม่เคยชิน คนไม่วางเฉยไยเลยจะไม่รำคาญ
40 ปีมาแล้ว   ค นไม่เคยชิน แต่อยากเคยชิน แล้วไม่ยอมวางเฉย
ก็เลยต้องรำคาญเป็นนักหนา
จะโทษจะโหยหา เรียกร้อง อย่างไร

ตอนเด็กๆ ไม่ชอบเสียงเครื่องบินเลย เวลาที่ปีกมันเสียดสีกับอากาศ มันบาดหูข้ายิ่งนัก ยิ่งตอนวันเด็กเค้าบินโชว์นี่ รำคาญมาก และบางทีมีฝึกบิน เสียงนี่ทะลวงโสตประสาทสุดๆ อารมณ์เหมือนนักบินแกล้งเบิ้ลเครื่องให้มันดังๆ คล้ายๆ เด็กแว้นอะไรพวกนี้ อิอิ ... แต่นั่นคือ สมัยเด็กๆ

ตอนนี้ก็ยังได้ยินเสียงเครื่องบินอยู่เนืองๆ แต่ก็ไม่ได้รำคาญอะไรเหมือนเดิมแล้ว และนักบินไม่ใช่เด็กแว้น จะเที่ยวมาเบิ้ลเครื่องให้มันดังๆ น่ะมันไม่ง่ายนักหรอก แล้วอีกอย่าง ป.ฟ.อยู่อุดรค่ะ และเที่ยวบินก็ไม่มีกี่เที่ยว รั้วบริษัทก็ติดกับรั้วกองบิน นึกอยากจะปีนรั้วดูว่าทหารเค้าฝึกกันยังไง ...

สนามบินที่อุดรเป็นสนามบินนานาชาติ แต่ยังไม่เห็นเครื่อง นานาชาติ มาลงเลย ก็รออยู่นะ จะได้มีคนนานาชาติให้ ป.ฟ.ได้เชยชม

โดยคุณ :

ประเด็นที่คุณ picmee พูดถึงหลัก ๆ คือ ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องจ่ายค่าชดเชยครับ
อย่างเรื่องของคุณบั๊กเพียบ คุณรำคาญ แต่คุณก็ยอมรับในสิ่งที่เป็น เพราะคุณก็รับทราบอยู่แล้ว ว่าบ้านที่คุณย้ายเข้าไปอยู่ อยู่ใกล้สนามบิน

แต่ที่สุวรรณภูมิ นี่ซิ รู้ก็รู้ ไม่ใช่ไม่รู้ แต่ยังมาเรียกร้อง ไม่หยุด ! เพื่ออะไร เหตุผลอะไรที่ต้องให้เงินช่วยเหลือ ..

หากต้องช่วยเหลือกันอย่างนี้ รัฐตัดถนนผ่านที่ดินใคร ต้องชดเชยด้วยหรือเปล่า เพราะทำให้เกิดมลพิษทางเสียงจาก รถยนต์ที่จะมาวิ่งผ่านที่ดิน ?

โดยคุณ :

บ้านผมอยู่ใกล้ๆดอนเมือง
เมื่อก่อนเวาเครื่องบินบินผ่าน ตอนดูหนุงอยู่ส่วยใหญ่มันจะเป็นฉากพูดคุยกันอยู่ดูแทบไม่รู้เรื่องเลยอะครับ
แต่พอสนามบินย้ายไปตอนนั้นก็รู้สึกแปลกๆเหมือนกันครับ...

โดยคุณ :

บ้านอยู่ดอนเมือง ถนนตรงข้ามกับสนามบินเลยค่ะ ลึกเข้าไปอีกหน่อย แต่ไม่ได้ยินเสียงเครื่องเท่าไรค่ะ เพราะไม่ได้อยู่ตรงทางขึ้นลง
หรือถึงได้ยิน ก็ไม่ค่อยรู้สึกค่ะ (หรือเพราะชิน จนไม่รู้สึก)
คุณแม่เคยสอนอยู่โรงเรียนตรงข้ามสนามบินดอนเมือง เสียงก็ดังเป็นระยะค่ะ(กลางวันเที่ยวบินอาจไม่เยอะเท่ากลางคืน) เท่าที่เคยไปเห็น นักเรียน เค้าก็เรียนกันได้ตามปกตินะคะ

เห็นใจเหมือนกันนะคะ เรื่องเสียงที่ดัง สำหรับคนที่ไม่คุ้น นานาจิตตังค่ะ
แต่ก็ต้องยอมรับมัน ถ้าเลือกจะอยู่ใกล้สนามบิน
คนที่อยู่มานานก็คงคุ้นเคย เผลอๆ ผูกพันด้วยซ้ำ คนเพิ่งมาอยู่อาจต้องใช้เวลาปรับความเคยชินเหมือนกัน

สำหรับคนดอนเมืองกับสนามบินมันเหมือนเป็นความผูกพันบางอย่างค่ะ
ย้ายไปแล้ว รถติดน้อยลง แต่เวลาวิ่งผ่าน มันเหงาๆชอบกลค่ะ

โดยคุณ :

เรื่องของเรื่อง ผมอาจจะสะดุดกับหัวข้อกระทู้แค่นั้นแหละครับ ส่วนประเด็นหลักที่คุณ picmee ต้องการจะสื่อ อันนั้นผมเห็นด้วยอยู่แล้ว

ตอบคุณ picmee ลูกสาวผมอายุ 3 ขวบ 2 เดือน ไล่เลี่ยกับน้องแก้มครับ (ลูกสาวผมอ่อนกว่านิดหน่อย) จะเข้าเรียนอนุบาลปีหน้า ตอนนี้ก็ไปลงชื่อที่ชนานันท์ไว้ อยู่แถว ม.เกษตรฯ รู้สึกสัปดาห์หน้าจะรู้ผลแล้วว่าเขาจะรับหรือเปล่า (เขามีเกณฑ์การคัดเลือกของเขา เช่นถ้ามีพี่เรียนอยู่ก็จะเข้าได้เลย) นอกจากชนานันท์แล้วก็เคยไปดูที่อรรถมิตร และที่อื่นๆอีก 2-3 โรงเรียนแต่ไม่ค่อยประทับใจเท่าชนานันท์ครับ มีคนแนะนำอมาตยกุล (ไม่รู้สะกดถูกหรือเปล่า) แต่ผมยังไม่ได้ไปดูเลย ไม่รู้ไปตอนนี้จะสายไปหรือเปล่า แล้วคุณ picmee มีโรงเรียนจะแนะนำไหมครับ ผมอยากได้แนวเตรียมความพร้อม ไม่เน้นวิชาการ เอาแบบขำๆ คือไปโรงเรียนเพื่อไปสนุกเป็นหลัก อ่านเขียนช่างมันไว้ค่อยเรียนตอนประถม ยังไงก็ขอบคุณล่วงหน้านะครับ

โดยคุณ :

ขอโชว์อีกซักรูป อิอิ

โดยคุณ :

picmee จบชนานันท์ค่ะ รุ่นที่ 3 หรือ 4 เนี่ยล่ะ
รับรองความขำๆ ไม่เน้นวิชาการ
วันๆ เล่นดินเล่นทราย ในขณะที่ค่าเทอมแพงโครต....
สนใจคุยส่วนตัว mail มาได้นะคะ

คุยแถวนี้ เดี๋ยวจะหาว่ามาโฆษณา...

โดยคุณ :

เห็นด้วยกับคุณ picmee ทุกประการ

ฟรีสัมมนา ‘เคล็ดลับพัฒนา 3Q - เชาวน์ปัญญา อารมณ์ คุณธรรม’ ลูกน้อย + workshop


กลับมาอีกครั้งกับสาระและกิจกรรมดีๆสำหรับครอบครัวในงาน RAIS Family Village: Seminar & Workshop ’08 อาทิตย์ที่ 27 เม.ย. 51/ 9.30 - 13.00 น. ณ ร.ร.นานาชาติแอ็ดเวนต์รามคำแหง (ซ.รามคำแหง 119)
ภายในงานประกอบไปด้วยกิจกรรมต่างๆ อาทิ เสวนาในหัวข้อ ‘เคล็ดลับพัฒนา 3Q ลูกน้อย - เชาวน์ปัญญา อารมณ์ คุณธรรม’ โดยจิตแพทย์เด็กชื่อดัง / Workshop สำหรับคุณแม่และคุณหนูๆ / ฟังเคล็ดลับจากผู้เชี่ยวชาญเรื่อง ‘เรียนอย่างไรให้เก่งทั้ง 2 ภาษา’ / เกมส์ / การแสดง เป็นต้น ซึ่งกิจกรรมนี้เปิดกว้างสำหรับคุณพ่อคุณแม่ที่มีบุตรอายุระหว่าง 0-11 ปี

*รับจำนวนจำกัด! สำรองที่นั่ง 50 ท่านแรกรับ Gift Set จากผู้สนับสนุนใจดี
*มีอาหารว่าง...ไม่เสียค่าใช้จ่ายในการร่วมงาน!

สำรองที่นั่ง: คุณปุ๊ก / คุณโอ๋ โทร. 02-3700316-7 ต่อ 117, 107
มือถือ 086-9953285, 089-4521679
www.rais.ac.th

โดยคุณ :

คนไทยไม่รู้จักสิทธิเสรีภาพ(ของคนอื่น) ชอบเอามาตรฐานตนเองเป็นหลัก ทำตามใจคือไทยแท้ มันอยู่ใน DNA นะ กูจะสร้างโรงไฟฟ้านิวเคลียร์หลังบ้านพวกเอ็งแล้วอย่าตามมาอยู่ใกล้นะโว้ย

โดยคุณ :

หมู่บ้านไรมอนด์ปาร์ค บางพลีประท้วงขอค่าชดเชยเสียงดัง ดังตรงไหนว้า..
มอไซด์แถวบ้านดังก่า..เคยไปฟังมาแย้ว เสียงแว่วๆ..เหมือนเพลงบรรเลง

โดยคุณ :