กี่คนที่เกิดและตายได้อย่างนี้

11 พฤศจิกายน
กำลังฟุบหลับอยู่ ได้ยินเสียงเพลงเก็บตะวัน
ดีเจเสียงสั่นๆ บอกว่านาทีนี้พี่อิทธิไม่อยู่กับเราแล้ว
ในใจมันแน่นปั้กอยู่พักใหญ่
ครั่นเนื้อครั่นตัวอยากทำอะไรซักอย่าง
ลุกมาเขียนข้อความถึง
และวันต่อๆมา ก็พยายามไปหาพี่อิทธิทุกวันถ้าไปทัน
ถึงคุยด้วยแล้วพี่อิทธิไม่ตอบ แต่เสียงเพลงแกยังดัง
ยังเห็นแกยืนลี้ดกีตาร์ทำเท่อยู่ในรูปนั่นตามเคย
........................

ยังจำได้..
ตอนเล็กๆ กับพี่ชายสองคน เคยพากันไปสลักลายเซ็นพี่อิทธิไว้ตามกำแพง ..แม่ตีไม่นับ

ยังจำได้
สมัยนั้นเลิกเรียน ต้องรีบกลับบ้านดูเอ็มสุรศักดิ์เชือดบทกับผู้ชายหน้ากวนชื่อขจรศักดิ์ เป็นเด็กที่ดูMVรอยร้าวต่างข้าวเย็น

ยังจำได้
ทุกครั้งที่ไปสนามกีฬาไทยญี่ปุ่น ต้องไปยืนเก๊กเป็นขจรศักดิ์อยู่ตรงสโลปหน้าสนาม เหมือนในMVเราสามคน

ยังจำได้
กับเพื่อนๆปากมอม มักจะร้องเพลงพี่อิทธิล้อเพื่อนแว่นคนนึง.. "ธรรมดาเวลาฟ้าครึ้มเมฆหม่น พายุฝนอยู่บนแว่นต๊าาาา...."

ยังจำได้
เคยใช้เพลงเก็บตะวันขึ้นประกวดแสตนเชียร์ ..แล้วมันก็ได้ถ้วย เป็นแรงผลักตัวเองให้ทำเชียร์มาจนวันนี้

ยังจำได้
ว่าสองเดือนก่อน ได้จับมือให้กำลังใจพี่อิทธิ โดยไม่มีคำพูดใดๆ เป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย

แต่ยังดีใจว่า
ได้อยู่ในคอนเสริ์ตทั้ง4ครั้งสุดท้ายของพี่อิทธิ

และยังดีใจว่า
10 วันก่อนพี่อิทธิเสีย เรายังได้เห็นเค้ามีความสุขบนเวทีกับพี่ๆน้องๆที่รักเค้า และได้ปรบมือให้อย่างไม่คิดชีวิต

มะเร็งระยะสุดท้าย.. เป็นเราคงตายแหงแก๋ไปตั้งแต่ปีแรก
แต่พี่อิทธิสู้กับมันมานาน เกินมนุษย์มามากแล้ว
พี่สู้ถึงที่สุดแล้วจริงๆ

เกิด ก็เกิดอย่างไม่เสียชาติ
ตาย ก็ตายอย่างแมนๆ
..ต้องให้มันได้อย่างนี้

โดยคุณ :

ไม่มีคำบรรยายใด ๆ ค่ะ
ได้แต่เสียใจที่จะไม่ได้ฟังบทเพลงดี ๆ ของพี่อีก
แต่ก็ดีใจที่ยังมีบทเพลงก่อนหน้านี้ของพี่ให้ได้ฟังกันอยู่

พี่เหนื่อยมานานแล้วค่ะขอให้พี่หลับให้สบายนะคะ

โดยคุณ :

โอ่ย..
เมื่อกี้น้องเอาการ์ดมาให้เซ็น เห็นลายเซ็นตัวเองแล้วชะงัก
เซ็นแบบนี้มานาน จนลืมไปแล้วว่าลายเซ็นที่ใช้เซ็นเล่นๆมาสิบกว่าปี ได้ต้นแบบมาจากลายเซ็นของอิทธิ พลางกูร
:~~~~

โดยคุณ :