กระดานความรู้สึก


พ่อ ลูก กับตะปู
มีเด็กน้อยคนหนึ่งที่สีหน้าแสดงอารมณ์ไม่ค่อยจะดีนัก
พ่อของเขาจึงให้ตะปูกับเขาถุงหนึ่ง และบอกกับเขาว่า
"ทุกครั้งที่เขารู้สึกโมโหหรือโกรธใครสักคน
ให้ตอกตะปูหนึ่งตัวเข้าไปกับรั้วที่หลังบ้าน"

วันแรกผ่านไป
เด็กน้อยคนนั้นตอกตะปูเขาไปที่รั้วหลังบ้านถึง 37 ตัว
และก็ค่อย ๆ ลดจำนวนลงเรื่อย ๆ ในแต่ละวันที่ผ่านไป
อย่างน้อยที่สุดเขาได้รู้ว่าสิ่งที่พ่อกำลังพยายามบอกกับเขาก็คือ
การรู้จักควบคุมอารมณ์ของตนเองให้สงบ
ซึ่งง่ายกว่าการตอกตะปูตั้งเยอะ







และแล้วหลังจากที่เขาสามารถควบคุมตนเองได้ดีขึ้น ใจเย็นมากขึ้น
เขาจึงเข้าไปพบพ่อและบอกกับพ่อว่า เขาสามารถควบคุมอารมณ์ตนเองได้แล้ว ไม่มุทะลุเหมือนแต่ก่อนที่เคยเป็น

พ่อยิ้มและบอกกับลูกชายว่า "ถ้าเป็นเช่นนั้นจริงเจ้าต้องพิสูจน์ให้พ่อรู้ โดยทุกๆครั้งที่เจ้าสามารถควบคุมอารมณ์ฉุนเฉียวของตนเองได้ ให้ถอนตะปูออกจากรั้วหลังบ้านหนึ่งตัว"

วันแล้ววันเล่า เด็กน้อยคนนั้นก็ค่อยๆ ถอนตะปูออกทีละตัว
จาก 1 เป็น 2 .... จาก 2 เป็น 3
จนในที่สุดตะปูทั้งหมดก็ถูกถอนออกมา
เด็กน้อยดีใจมากรีบวิ่งไปบอกกับพ่อเขาว่า
"ฉันทำได้ ในที่สุดฉันก็ทำจนสำเร็จ!!"







พ่อไม่ได้พูดอะไรแต่จูงมือลูกของเขาออกไปที่รั้วหลังบ้าน และบอกกับลูกว่า "ทำได้ดีมาก ลูกพ่อ
และเจ้าลองมองกลับไปที่รั้วเหล่านั้นสิ เห็นไหมว่ามันไม่เหมือนเดิม ไม่เหมือน..กับที่มันเคยเป็น

จำไว้นะลูก เมื่อใดก็ตามที่เจ้าทำอะไรลงไปโดยใช้อารมณ์
สิ่งนั้นมันจะเกิดเป็นรอยแผล
เหมือนกับการเอามีดที่แหลมคมไปแทงใครสักคน
ต่อให้พูดคำขอโทษสักกี่หนก็ไม่อาจลบความเจ็บปวด
ไม่อาจลบรอยแผลที่เกิดขึ้นกับเขาคนนั้นได้
ฉันใดก็ฉันนั้น"

"กับเพื่อน .. เพื่อนเปรียบเสมือนอัญมณีอันมีค่าที่หายาก
เป็นคนที่ทำให้เรายิ้มเป็นคนที่คอยให้กำลังใจ
และยินดีเมื่อเราพบกับความสำเร็จ

เป็นคนที่คอยปลอบใจเราร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเรา และจริงใจกับเราเสมอ
...แสดงให้เขาเห็น ว่าเราห่วงใยเขามากแค่ไหน

และระวังสิ่งที่เราทำไปไม่ว่าจะเป็นคำพูดหรือการกระทำ

และจงจำไว้เสมอว่าคำขอโทษไม่ว่าเขาจะยกโทษให้เราหรือไม่ก็ตาม

แต่สิ่งที่มันเกิดขึ้นคือ รอยร้าว ที่เขาคงไม่อาจลืมมันได้ ... ตลอดไป"

คัดมาจาก..........ขอโทษค่ะ ลืมแต่ก็ขอบคุณคนแต่งที่ให้ข้อเตือนใจ จริงค่ะ ไม่เหมือนเดิม

โดยคุณ : หนีมู๋ - [12:36:03  6 ม.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 1
ชอบเหมือนกันค่ะ เรื่องนี้ชอบมาก
โดยคุณ :หนูพุก - [20:00:46  6 ม.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 2
ได้แง่คิดดีคะ...ขอบคุณนะที่มาแปะให้อ่าน..
โดยคุณ :ตัวเล็ก - [0:27:08  7 ม.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 3
จะเก็บไปใช้ค่ะ ขอบคุณมาก
โดยคุณ :โอชินจิ - [16:57:11  7 ม.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 4
ชอบด้วยค่ะ
โดยคุณ :yui - [14:43:42  8 ม.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 5
จริงแท้แน่นอนค่ะ เห็นด้วย
: )
โดยคุณ :หมูตุ้ม - [1:18:31  10 ม.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 6
rd26iy  <a href="http://sqrhnmoeyryw.com/">sqrhnmoeyryw</a>, [url=http://nynipmdsdqnm.com/]nynipmdsdqnm[/url], [link=http://tbhaskyzygqg.com/]tbhaskyzygqg[/link], http://exsfsqizjubu.com/
โดยคุณ :zpiblsl - ICQ: 287967865[21:31:25  21 ส.ค. 2551]

ความคิดเห็นที่ 7
ffoDld  <a href="http://gaeuziyzexap.com/">gaeuziyzexap</a>, [url=http://nxaunwdvqcji.com/]nxaunwdvqcji[/url], [link=http://fwqltqnytuqi.com/]fwqltqnytuqi[/link], http://exnzpkeyfykc.com/
โดยคุณ :zfebncx - ICQ: 985955558[20:25:00  24 ส.ค. 2551]

ขอเชิญร่วมเสนอแนะความคิดเห็นครับ
จาก :
email :
icq :
รูปภาพ :

รายละเอียด

อาการ :



กรุณาคลิก "ส่งข้อมูล" เพียงครั้งเดียวครับ....