อึดอัดมาเป็นสัปดาห์ เมื่อรู้ว่าสิ่งผิดปกติมันเป็นจริง เกิดขึ้นจริง เคยแต่หักอกแต่ก็ไม่ทำให้ต้องเจ็บช้ำน้ำใจกันขนาดนี้  ไม่เคยเป็นอย่างนี้มาก่อน ไม่เคยโดนอย่างนี้มาก่อน แต่ก็ดีก่อนที่วันและวัยจะล่วงเลยไปจนหมดโอกาส
แต่ถ้าเลือกได้ไม่อยากเป็น ไม่อยากโดนอะไรอย่างนี้เลย  เคยเจ็บมาครั้งหนึ่งตรงนี้ทำไมต้องเจ็บซ้ำซากกับคนคนเดียวกัน มันชินชากับความเจ็บเลยไม่ค่อยจะมีน้ำตา แต่ว่าเจ็บก็คือเจ็บ ให้ชินชาแค่ไหนก็เจ็บ เจ็บมาก ๆ ด้วย
ขออนุญาตไม่ลงชื่อที่ใช้ประจำนะ เอาชื่อเพลงที่เหมือนเหตุการณ์ดีกว่า แต่คนที่เช็คได้คงพอจะรู้ เพราะจริง ๆ ไม่ได้อยากปักป้ายแขวนประกาศหรอก  แต่มันทนไม่ไหวจริง ๆ เก็บอาการไม่อยู่ ไม่ใช่แค่อยากระบาย แต่อยากจะหายไปจากอาการแบบนี้เร็วพลัน งานการก็เสีย เวลาก็เสีย ทั้ง ๆ ที่รู้ตัวเองว่าที่ทำมันมีแต่เสีย แต่ก็ยังทำให้เป็นแบบปกติไม่ได้  อกหัก ไม่รู้ว่าคำ ๆ นี้จะเพียงพอกับสิ่งที่เป็นหรือไม่ รู้ว่าต้องปลงและทำใจ แต่ยังทำไม่ได้  เฮ้อ..พิมพ์ไปน้ำตาก็ยังไหลไปอยู่ดี  จะลบก็ได้นะกระทู้นี้

โดยคุณ :

โอ๋ ๆๆๆ  

โธ่...ตรงไหนจะน่าทำมิวสิค คนอกหัก ได้เท่ากับเฉลียงระเบียงบ้านเหล่าค่ะ...ร้องมาเลยค่ะ...ร้องให้พอเลย ตะโกนเลยก็ได้ บ่นเค้าไป ....นั่งมองพระอาทิตย์ตกดิน....นั้งมองดาวบนฟ้า...คิดถึงวันเก่า ๆ เสียดายวันเก่า ๆ...เอ้าต่อให้ฝนตกลมพัดมาประกอบฉากอีกก็ได้.....ร้องมันซะให้พอค่ะ...ร้องมาเล้ย....






เหนื่อยแล้วเดี่ยวเราก็หยุดเองแหละเนอะ.....





อ้า...เช้าแล้วหรอเนี่ย........



ว้าว.....จะมีที่ไหนในบ้าน ที่นั่งมองพระอาทิตย์ขึ้นของเช้าวันใหม่ ได้สวยสดใส เท่ากับ เฉลียงระเบียงบ้านเราเนี่ย.......เข้าไปชงกาแฟอุ่นสักแก้ว แล้วมานั่งดื่มตรงนี้ดีกว่าค่ะ.....


ไออุ่น หาได้ไม่ยากเท่าไรหรอกค่ะ...ไม่ไกลไปกว่าแก้วกาแฟอุ่น ๆ ในมือ...ไม่ไกลไปกว่า อกอุ่น ๆ ของพ่อกับแม่...และไม่ไกลไปกว่าระยะทางหลายล้านปีแสงจากดวงอาทิตย์ถึงโลก.....







อ้า.....ยินดีต้อนรับสู่เช้าวันใหม่ค่ะ

โดยคุณ :

เหมือนที่เด็กน้อยฯว่านะค่ะ  

ร้องไห้ให้เต็มที่  ร้องซะให้พอใจ  
หลังจากนั้นลุกขึ้นมาหาสิ่งใหม่ๆให้กับชีวิตดีกว่าค่ะ

ยังมีเพื่อนๆที่นี่เป็ฯกำลังใจให้เสมอนะ ^^__^^
 

ร้องไห้เลยค่ะ ไม่เป็นไรหรอก

มีคนเคยบอกว่าการร้องไห้ เป็นการบำบัดทางธรรมชาติอย่างหนึ่งค่ะ

การร้องไห้เป็นการบรรเทาความทุกข์กาย ทุกข์ใจ

เพื่อที่วันหน้าเราจะได้ยืนขึ้นอีกครั้งหนึ่งค่ะ

..เข้มแข็งไวๆนะค่ะ ยังมีอย่างอื่นในชีวิตอีกเยอะที่รอให้เราค้นหาและศึกษาอยู่

มันร้องไม่ออกจริง ๆ น้ำตาไหลอย่างเดียว

โดยคุณ :

เอ้า...ก็ปล่อยให้มันไหล ไปค่ะ...

แต่ขอเตือนนะ...ร้องไห้หนัก ๆ ทำให้ปวดตามากๆๆ

หนูชอบร้องไห้ แต่หนูเบื่อตอนปวดตามาก ๆ เหมือนดื่มเหล้า ต้องเตรียมใจ แฮงค์ ตอนเช้า ประมาณนั้นค่ะ


อย่าลืมดื่มน้ำเพื่อทดแทนน้ำที่สูญเสียไปด้วยค่ะ

โดยคุณ :

.........................................................

โอ้...  ชีพที่ยาวนาน
       
       หรือสั้นแค่เพียงคำ

       เอาตูดแช่น้ำ

   ...แล้วเดินต่อไป

.............................................................
     

โดยคุณ :

เดี๋ยวก็จะดีขึ้นฮะ
รอสักพัก
อย่าหันไปหาสุรานะฮะ
มันไม่ช่วยอะไร

ความรักก็เป็นอย่างงี้แหละฮะ
เข้าใจยาก
ขนาดแรงดึงดูดโลกยังทำให้คนตกหลุมรักไม่ได้เลย

ล้มบ้างก็ได้.....
ชนะนั้นคงไม่ยิ่งใหญ่ หากคำว่า "แพ้" นั่นยังไม่เข้าใจ

เป็นกำลังใจให้นะคะ

มีอะไรมันพังไป เชิญเอามาที่เรา หนักเบาเราซ่อมได้ ~~
จะซ่อมให้ ~~~

ยิ้มๆไว้ค่ะ โลกจะสดใ่ส จะได้หายไวๆ

ลองดูนะคะ ตอนเศร้าๆ แล้วพยายามยิ้ืมให้ตัวเองในกระจก มันจะขำมากๆ เคยทำมาแล้ว (บ้าเปล่าเนี่ย - -') หน้ามันจะเบี้ยวๆ ขำดี

แล้วจะเศร้าต่อก็ไม่ว่ากัน เพราะอย่างน้อยวันนี้เราได้ยิ้มแล้ว

โดยคุณ :

รบกวนขอความเห็นด้วยค่ะ : สับสนเรื่องความรักมาก

มีแฟนที่มีอายุน้อยกว่าเล็กน้อย เรารักกันมากๆ พบกันในที่ทำงานเดียวกัน คบกันประมาณ 2 ปี กว่า เราพาไปหา พ่อ แม่ เราแล้ว เราซื้อรถร่วมกัน และคิดจะซื้อบ้านด้วยกัน แฟนเลยไปหางานทำใหม่ที่ดีกว่าเดิมเพื่อจะสร้างอนาคตร่วมกัน จะซื้อบ้านและแต่งงานกัน หลังจากนั้นไม่กี่เดือน เรารู้สึกแฟนเปลี่ยนไป ไม่ค่อยรับโทรศัพท์ หรือ ไม่พูดคำสัญญาต่างๆที่เคยพูดให้เราฟังเหมือนแต่ก่อน เราเฝ้าสังเกตอาการเค้าอยู่นาน พยายามถามว่าแฟนว่ามีคนอื่นหรือเปล่า เพราะเราเคยสัญญากันไว้ว่ามีอะไรให้บอกกันตรงๆ ถ้าแฟนพบสิ่งทีดีกว่าเราจะไป แต่แฟนก็จะโกรธเราเวลาที่เราถาม เราก็คิดว่าคงคิดมากไปเอง แตในที่สุดหลังจากนั้นไม่กี่เดือน วันสงกรานต์แฟนพาเราไปหาพ่อแม่เค้า และรีบกลับไปที่ทำงาน เราก็เลยคิดว่าต้องมีคนอื่นแน่นอน เราก็ถามแฟน แฟนก็บอกเราว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งที่อายุมากกว่าประมาณ 15 ปี มาชอบแฟน เหมือนเธอรอคอยแฟนเรามานาน และขาดแฟนเราไม่ได้ พี่ผู้หญิงคนนี้ก็คือคนที่ทำงานใกล้ชิดเค้า และแฟนมักพูดถึงบ่อยๆ และแฟนก็บอกว่า พี่คนนี้รู้เรื่องของเรา เพราะเค้าเล่าให้ฟัง และพี่คนนี้ ยอมหลีกทางให้เรา และจะขออยู่ข้างๆเฟนเงียบๆ และแฟนก็บอกว่าเค้าก็มีใจให้พี่คนนี้เหมือนกัน รู้สึกผูกพัน อยากดูแล อยากช่วยเหลือพี่คนนี้ ซึ่งมันเหมือนความรู้สึกที่แฟนมีให้เราในตอนแรก และแฟนห้ามเราไปยุ่งหรือทำอะไรพี่คนนี้ ทั้งๆที่แฟนก็น่าจะรู้นิสัยเราดีว่าเป็นคนยังไง เราเป็นคนที่ไม่เคยไปตอบโต้อะไรใครเลย ออกจะอ่อนแอซะด้วยซ้ำ หลังจากนั้นเราแทบบ้า จนหันมานั่งสมาธิ สวดมนต์ ทุกวัน เลยดีขึ้นบ้าง แต่ยังเจ็บปวดเมื่อนึกถึง ทุกวันนี้ แฟนก็ยังโทรหาเราบ้าง แต่ส่วนใหญ่เราจะเป็นคนโทร เนื่องจากยังไม่เข้มแข็งพอ แฟนยังมาหาเราทุกวันอาทิตย์ จากที่แต่ก่อนเราจะไปหาแฟนวันศุกร์และอยู่ด้วยกันจนถึงวันอาทิตย์ก็กลับ แต่เดี๋ยวนี้แฟนไม่ให้เราไปหาเลย เค้าไม่มีเหตุผลให้เรา แฟนบอกว่ากับพี่คนนั้นไม่มีอะไร แต่เวลาเราโทรไปเหมือนก็ได้ยินเสียงพี่คนนั้นเค้าถามว่าแฟนเราคุยกับใคร และแฟนก็รับโทรศัพท์เราเกือบทุกครั้งนะ บางครั้งก็บอกเราว่ารักเราเหมือนเดิม คิดถึงเรา แต่บางครั้งก็ดูหมางเมิน เวลาอยุ่ด้วยกัน แฟนก็ดูเหม่อลอย จิตใจไม่อยู่กับเรา ตอนนี้เค้าบอกว่าพี่คนนั้นจะลาออกจากงาน แฟนก็พอดีจะออกจากงานเหมือน เราก็หาที่ที่ใกล้เรา เพื่อจะอยู่ใกล้กัน แต่แฟนก็หาที่อื่นๆ เนื่องจากเงินเดือน และหน้าที่การงานดีกว่า และเรากำลังจะขายรถที่ซื้อร่วมกันด้วย เรารู้สึกว่าเหมือนมีเงาอะไรสักอย่างที่เป็นตัวขับเคลื่อนแฟน และส่งผลต่อชีวิตเรา ทุกวันนี้เราอดทนมากๆ เจ็บปวดมากๆ แต่ยังรักแฟนมากๆ แฟนบอกว่ากับพี่คนนี้ไม่อะไร แต่ทำไมแฟนไม่รู้สึกกับเราเหมือนเดิม ไม่ยอมให้เราไปหาทุกวันศุกร์เหมือนเดิม จะเป็นฝ่ายมาเอง ที่พี่คนนั้นบอกยอมหลีกทางให้นั้นจริงหรือเปล่า พวกเค้าน่าจะยังคบกันโดยไม่บอกให้เรารู้ใช่ไหม หรือพี่คนนั้นยอมไปแต่แฟนเราไม่ยอม เพราะเราไม่อยากโทษใครเลย ถ้ามันไม่เป็นตามที่เราคิด ก็จะกลายเป็นไปกล่าวหาเค้า เราเห็นแฟนทุกข์เราก็ทุกข์ เราอยากให้แฟนมีความสุข ใจหนึ่งเราอยากอดทน นิ่งๆ สงบๆ ไปเรื่อยๆ ให้แฟนได้งานดีๆ มีสังคมดีๆ คบกับแฟนไปเรื่อยๆ รอจนแฟนคิดได้ แต่เราคงเหมือนตายทั้งเป็น แต่ใจหนึ่งเราอยากให้แฟนมีความสุข โดยยอมหลีกทางให้แฟนกับพี่คนนั้น ให้พวกเค้าได้คบกัน โดยพวกเค้าไม่ต้องมาห่วงเรา และรู้สึกผิด เราก็อยู่ของเรา ทำงานเราไป จะดีกว่าไหม เนื่องจากเราเริ่มตะหนักว่ารักแท้คือการให้ ใครเจอเหมือนเราบ้างไหม ช่วยบอกที

โดยคุณ :