นิทานหมีขาว

กระดานความรู้สึก

นิทานหมีขาว

>>Subject: ๏ นิทานดาวิษ : หมี ๆ ที่ขั้วโลก (ซาบซึ้งมาก) ๏
>> > > นิทานดาวิษ : หมี ๆ ที่ขั้วโลกในขั้วโลกเหนือ
>>
>> > > ยังมีหมีขาวอยู่สองตัว ( ความจริงมีมากกว่านั้น
>> > > แต่นิทานเรื่องนี้มีหมีมาเกี่ยวข้องแค่สองตัว )
>> > > >หมีตัวผู้ชายชื่อว่า หมีบีโฮลเด้ Beholde หมีตัวผู้หญิงชื่อว่า
>>หมีอาเลนี่ Alene
>> > > หมีขั้วโลกสองตัวนี้เป็นแฟนกัน
>> > > >หมีบีโฮลเด้เป็นหมีเข้มแข็งที่สามารถใช้ชีวิตอยู่ด้วยตัวคนเดียวได้
>>ค่อนข้างจัดเป็นหมีรักสันโดษอยู่บ้าง
>> > > >
>> > > >ส่วนหมีอาเลนี่เป็นหมีขี้เหงาแถมทำอะไรก็ไม่ค่อยเป็น
>> > > >ส่วนใหญ่เธอมักจะพึ่งพาหมีบีโฮลเด้อยู่ตลอดเวลา
>> > > >วันหนึ่งหมีอาเลนี่พูดขึ้นมาว่า “แต่งงานกันเถอะนะ”
>> > > หมีบีโฮลเด้ไม่ยิ้มและไม่ตอบอะไร เพราะมัวแต่คิดในใจอยู่ว่า
>> > > >เขาก็อยู่ของเขาตัวเดียวได้นี่นา แล้วทำไมจะต้องแต่งด้วย
>> > > หมีอาเลนี่อ้อนต่อว่า
>> > > >“ชั้นชอบที่มีคุณคอยดูแลอยู่ตลอดเวลา คุณทำให้ชั้นมีความสุข”
>> > >
>> >ถ้าเป็นหมีหนุ่มตัวอื่นก็คงจะเป็นปลื้มไปแล้วที่ได้ยินแฟนพูดยอกันแบบนี้
>>แต่หมีบีโฮลเด้เป็นหมีคิดมาก
>> > >
>> >เขาคิดว่าการดูแลคนรักได้เป็นแค่คุณสมบัติที่คนเป็นแฟนกันจะต้องมีเท่านั้น
>> > >
>> > > >แต่ไม่ใช่เหตุผลของการเลือกที่จะอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิตเลย
>> > > วันรุ่งขึ้นหมีบีโฮลเด้หายไปจากบ้าน . . . แล้วก็ไม่กลับมาอีกเลย !
>> > >
>> > > >
>> > > >หมีอาเลนี่ร้องไห้ตัดพ้อต่อว่าหมีบีโฮลเด้ว่า
>> > > ทำไมต้องทิ้งกันด้วย
>> > > >ชั้นหาอาหารก็ไม่ค่อยเก่ง ทำอะไรก็ไม่ค่อยเป็น
>> > > แต่ก่อนก็ทำให้ชั้นมาตลอดแล้วจู่ๆก็มาทิ้งกันไปเฉยๆเลยเนี่ยนะ
>> > > หมีบีโฮลเด้ใจร้าย หมีบีโฮลเด้ใจร้ายที่สุด. .
>> > > > และแล้วเวลาก็ผ่านไปหนึ่งปี
>> > > >เป็นหนึ่งปีที่หมีขาวทั้งสองตัวได้เรียนรู้อะไรมากมาย
>> > >
>> > >
>> >ในเวลานี้หมีอาเลนี่ไม่ใช่หมีหน่อมแน้มขี้เหงาตัวเดิมที่ทำอะไรไม่เป็นอีกแ
>> > > >ล้ว
>> > > >เธอเข้มแข็งขึ้นมาก
>> > >
>> >เธอรับรู้แล้วว่าการใช้ชีวิตอยู่ได้ด้วยตัวเองเป็นความรู้สึกที
>>่ดีถึงเพียง
>> > > >ไหน
>> > > และเมื่อหมีอาเลนี่สามารถดูแลตัวเองได้
>> > > >นานเข้าเธอก็เริ่มเกิดความรู้สึกว่าอยากจะได้ดูแลคนที่เธอรัก บ้าง
>> > > > เธอไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้มาก่อน และก็พลันพบว่า
>> > > >เธอได้พลาดอะไรไปบ้างเมื่อตอนที่ยังมีหมีบีโฮลเด้อยู่ด้วย
>> > > > เธอเอาแต่พึ่งพาหมีบีโฮลเด้ตลอด
>> > > >จนตัวเธอเองไม่มีโอกาสได้ทำอะไรดีๆให้กับเขาบ้างเลย
>> > > >เธอไม่เคยหาอาหารมาป้อนเขาบ้าง
>> > > > เธอไม่เคยรับฟังปัญหาของเขา
>> > > >เธอซบไหล่เขาตลอดเวลาแต่ไม่เคยให้ไหล่ของเธอเป็นที่พักพิงกับเขา เลย
>> > >
>> > > > ตอนนี้เธอรู้สึกแล้วว่าเธอสมควรโดนทิ้งจริงๆ . . .
>> > > >
>> > > > ส่วนหมีบีโฮลเด้...
>> > >
>> > > >หมีบีโฮลเด้หลังจากที่หนีมาก็ไม่ได้ไปไหนไกล
>> > > >เขาเฝ้าอยู่ข้างกายหมีอาเลนี่มาโดยตลอด
>> > > >
>> > > >เขามักจะปลอมตัวเป็นเนินหิมะไปติดตามคอยดูแลเธออยู่อย่างเงียบๆเสมอๆ
>>โดยเฉพาะช่วงแรกๆที่หมีอาเลนี่ยังจับปลาไม่เป็น
>> > > >
>> > > >หมีบีโฮลเด้ต้องคอยไปแอบจับปลาแล้วเอามาวางทิ้งไว้ที่ข้าง ๆ
>> > > >หลุมน้ำแข็งให้
>> > > >
>> > > >ด้วยความที่หมีอาเลนี่เป็นหมีหน่อมแน้ม
>> > > >เธอก็เข้าใจว่าปลาคงจะหนาวเลยกระโดดขึ้นมานอนตากแดดเล่นล่ะมั๊ง
>> > > >
>> > > > จนกระทั่งนานเข้า....
>> > >
>> > > >หมีอาเลนี่ก็สามารถดูแลตัวเองได้
>> > > >และเธอก็ไม่ต้องการการดูแลอย่างลับๆจากเขาอีกต่อไป
>> > > >
>> > >
>> >นั่นทำให้หมีบีโฮลเด้มีเวลาเพลิดเพลินไปกับธรรมชาติตามประสาหมีโสดไปวัน
>>ๆ อย่างมีอิสระมากขึ้น
>> > > > หมีบีโฮลเด้ไม่มีภาระอะไรให้ต้องห่วง
>> > > >ให้ต้องกังวล เหมือนเช่นตอนที่ยังอยู่กับหมีอาเลนี่อีกแล้ว
>> > > >
>> > > > แรกๆเขาก็สบายใจ
>> > > >แต่พอนานเข้าเขาก็เริ่มรู้สึกว่าชีวิตเหมือนจะขาดอะไรบางอย่างไป
>> > > >
>> > > > แค่ขาดอะไรบางอย่างไปยังไม่พอ
>> > > >แต่กลับยังมีความเหงามาแทนที่อีกด้วย
>> > > >
>> > > >และแล้วเขาก็เข้าใจความรู้สึกของหมีอาเลนี่ขึ้นมาในทันที
>> > >
>> >เขารับรู้แล้วว่าการมีใครสักคนคอยเฝ้าเคียงข้างอยู่ทุกเวลาเป็นความรู้สึกท
>> > > >ี่ดีถึงเพียงไหน
>> > > >
>> > > > ตอนนี้เขารู้สึกแล้วว่าเขาไม่น่าทิ้งเธอมาจริงๆ .
>>.
>> > >
>> >และแล้วเมื่อวันสุดท้ายของฤดูร้อนก่อนที่จะถึงช่วงจำศีลอันแสนยาวนานในฤดูห
>> > > >นาวมาถึง
>> > >
>> > > >หมีอาเลนี่นั่งอยู่บนก้อนหินใหญ่ก้อนหนึ่งข้างๆเนินหิมะ
>> > > >แม้เธอจะเข้มแข็งและสามารถอยู่ด้วยตัวคนเดียวได้แล้ว . . .
>> > > >แต่เธอก็กลับมีน้ำตาไหลออกมา
>> > > > “กลับมาหาชั้นเถอะนะ
>> > > >ชั้นมีอะไรที่อยากจะชดเชยให้กับคุณมากมาย” เธอพูดคนเดียวทั้งน้ำตา
>> > > >
>> > > > “ผมก็ขอโทษ ต่อไปนี้ผมจะไม่ทิ้งคุณไปไหนอีกแล้ว”
>> > > >
>> > > >หมีอาเลนี่ประหลาดใจที่มีเสียงตอบกลับมา
>> > > >
>> > > > เนินหิมะข้างๆเธอเริ่มขยับ...
>> > > >และก็ยืนขึ้นมากลายเป็นหมีบีโฮลเด้นี่เอง
>> > > >
>> > > >หมีอาเลนี่ยิ้มทั้งน้ำตา “แต่งงานกันเถอะนะ ชั้นอยากจะดูแลคุณ
>>ชั้นอยากจะทำให้คุณมีความสุข”
>> > > >
>> > > >คราวนี้หมีบีโฮลเด้ก็ยังคงไม่ตอบอะไรเช่นเดิม
>> > > >
>> > > > เขาเพียงแต่ยิ้ม . . .
>> > > >และก็ใช้เพียงแค่รอยยิ้มนี้กับแววตาเท่านั้น แทนคำตอบว่าตกลง
>> > > >
>> > > > “หน้าหนาวปีนี้คุณกับผมมานอนจำศีลด้วยกันนะ”
>> > > >มันจะต้องเป็นหน้าหนาวที่อบอุ่นและมีความสุขมากแน่ๆ
>> > > >
>> > > > หมีอ่อนแอต้องการคนดูแล
>> > > >ถ้าไม่รู้จักความสุขของการได้ดูแลคนอื่นบ้าง
>> > > >มีแฟนไปก็กลายเป็นภาระแฟนเปล่าๆ
>> > > >
>> > > >หมีเข้มแข็งที่ใช้ชีวิตเพียงลำพังได้
>>แต่ถ้าไม่รู้จักความอ้างว้างบ้าง ก็ไม่รู้จะมีความรักไปทำไม
--------------------------------------------------------------------

อ่านจบแล้ว จะมีใครอยากจำศีลกับเราบ้างไหมหนอ