................................

นั่งทำงานหัวบาน..........
เห็นคนข้าง ๆ เปิดวิทยุเสียงดังใหญ่
เสียงจากคนคุ้นเคย..ดังเลยมาแต่ไกลไกล
ก้าวประชิดติดตัวไป..หวังได้ยิน

ลุงหันมาทำตาหวาน.....
สถานการณ์เบ่งบานและเหม่หมิ่น
ก็เห็นมานั่งซะใกล้...คงนึกว่ามีใจ...
แหมเริ่มอิน.....
ไอ้ครั้นจะคืนกลับถิ่นคงไม่มีทาง...

ปล่อยลุงฝันฟุ้งไปก่อนละกัน
ไว้เพลงจบตรงนั้นค่อยสะสาง
ถ้าหน้าลุงคล้ายนักร้องอาจมีทาง
แต่ตอนนี้ยังไม่ว่าง...คงเข้าใจ

เพลงนั้น..ก็เลยฟังไม่ทันจบ
แกอุ้มหลบวิทยุหายไปไหน
เสียงฉาดฉานดังกังวานตามออกไป
เกียรติศักดิ์หญิงไทย....ย่อมใจเดียว.....

...................................

คิด-ถึง-พี่-เกี๊ยง.....

สงสารคุณลุงคนนั้นจัง ป่านนี้อุ้มวิทยุไปถึงไหนแล้วไม่รู้

พี่เกี๊ยงตอบได้อบอุ่น ทุกกระทู้เลยนะ .. ว้าว

:)