เห็นคุณเป็ดเอาไปแปะไว้บ้านข้างๆ เลยยืมมาตั้งคำถาม ถาม-ตอบ เล่นๆกันในบ้านนี้



คำถามมีอยู่ว่า......

1. น้ำที่พญานาคว่ายอยู่เป็นน้ำเค็มหรือน้ำจืด

2. พญานาคว่ายน้ำเวลาไหน

3. ทำไมพญานาคถึงต้องมีตัวขดงอไปงอมา

ตอบกันมาเลย อย่าลืมบอกเหตุผลสนับสนุนคำตอบด้วยนะ ^^ แล้วจะมาเฉลยพรุ่งนี้ครับ.......

ขอตอบแบบมั่วๆ นะ
1. น้ำเค็ม พญานาคกลืนไม่ลงต้องพ่นทิ้ง
2. ตอนกลางคืน เพราะมีดาวขึ้นมา 3 ดวง
3. พญานาคคายน้ำเค็มไม่หมด ทำให้ปวดท้อง ต้องบิดไปบิดมา
มีรางวัลมั้ยอ่ะ :P

1น้ำที่พญานาคว่ายอยู่เป็นน้ำจืด
สังเกตุจากข้างหลังพญานาคมีตลิ่งเป็นแนว ยาว
2พญานาคว่ายน้ำเวลาร้อน
3หิวข้าว

ขอแปะหน่อยค่ะ..ไม่เกี่ยวกับการตอบคำถามหรอก
พอดีเห็นกล่องไม้ขีดแล้วมันมีอะไรสะดุดตาเล็กๆ
(**สะดุดตาเล็กๆ=สะดุดตานิดหน่อย ไม่ได้หมายความว่าสะดุดตาที่มีขนาดเล็กๆ นะคะ ^ * )

..........
ไอ้เรื่องสะดุดตาที่ว่าก็คือ จำได้ว่า
เมื่อสมัยเด็กๆ ตอนที่เราแอบ
ไปซื้อไม้ขีดไฟกลักน้อยเดียวดาย
มาจุดเล่นเนี่ย ราคาของมันน่ะ
แค่ หนึ่งกลัก 200 ก้าน 75 สตางค์ เท่านั้น
แต่ดูราคาหน้ากล่องตอนนี้สิ
โอ้วว..200 ก้าน 5 บาทเข้าไปแล้ว
อะไรกันเนี่ย อย่างงี้ซื้อไฟแช็กกันดีกว่าไหม
ประหยัด จุดง่าย ไม่ทำลายป่า..ด้วยหนา

ดันคิดเหมือนคนอื่น เขาตอบไปแล้ว
จะมาบอกเฉย ๆ ว่าไม่เคยนับว่าครบสองร้อยไหม...สักที
แล้วก็ชอบกลิ่นไม้ขีดตอนจุดน่ะ
ชอบดม...ฟุด ฟิด

ตอบคำถามไม่ได้ แต่แค่อยากเข้ามาเล่าให้ฟังว่า เชื่อมั้ยว่าเราจุดไม้ขีดไม่เป็น ไม่รู้ทำไม รู้สึกว่ามันน่ากลัวล่ะ มีใครเป็นอย่างเราบ้างมั้ยเนี่ย?????

นู๋บิ๊ก พี่ก็เป็นเหมือนกัน ตอนเด็กๆ เคยจุดได้ แต่โดนไฟลวกก็เลยขยาด จากนั้นมาไม่กล้าจุดอีกเลย จนถึงปัจจุบันเวลาจำเป็นต้องจุดเอง จะจับตรงปลายแล้วเขี่ยๆ ข้างกล่อง ทำหักไปหลายก้านกว่าจะติด

ถ้าชนะความกลัวได้ ก็จะพบกับแสงสว่าง
ถ้าจุดไม่เป็นก็เอาไปวาง...
แล้วใช้ไฟแช็คมา แชะ ๆ

ตอบข้อสาม

พระยานาค ตัวยาวกว่ากล่องไม้ขีด เลยต้องขดตัว ^__^

จริง ๆ แล้วน่าจะเขียนว่า พญานาคเนอะ

ว้า......พี่ Monday กะปุ๊กปั๊กฯ เขาชิงคำตอบเราไปหมดแล้วอ่ะ


เอาเป็นขอแถมที่

เราไม่กลัวไม้ขีด แต่เรากลัวไฟแช็คล่ะ
มันรู้สึกว่าไฟอยู่ไกล้มือ ใกล้นิ้วยังไงชอบกล
กว่าจะจุดไฟแช็คได้
สมัยมหาวิทยาลัยแน่ะ

1 ) น้ำที่พญานาคว่ายอยู่เป็นน้ำเสียนะ น้ำดำปี๋เลย
2 ) พญานาคว่ายน้ำเวลาเมา , สังเกตุได้ง่าย ทั้งอาเจียร ทั้งมึน ดาวเต็มหัวเลย
3 ) ก็เมา จะว่ายตรงๆได้ไงครับ

เพียงต้นเดียวทำไม้ขีดไฟเป็นล้าน
ไม้ขีดนั้นเพียงก้านเดียวเผาต้นไม้ให้หายทั้งป่า
ไม้ขีดนั้นก้อน่ากลัวจริงๆ แหละ นู๋บิ๊ก
แต่เรารู้สึกกลัวการจุดไฟแช็คเหมือน picmee
คำถามนี้มีตัวช่วยมั๊ย??
เอาปุ๊กปั๊กฯ เป็นตัวช่วยอ่ะ... คำตอบสุดท้าย

ขอเฉลยคำถามครับ ^-^

ข้อ 1. น้ำที่พญานาคว่ายอยู่เป็นน้ำเค็มครับ เพราะว่าพญานาคคายน้ำออกมา มันเค็ม

ข้อ 2. เวลากลางคืนจ้ะ เห็นดาวไหม ตั้ง 3 ดวง

ข้อ 3. พี่ปุ๊กปั๊กปุ้ยป้าย ตอบถูกด้วยแฮะ ^^ ก็ขืนพญานาคยืดตัวก็เลยกล่องไง ^^

เย้ๆๆ
เรามีพรรคพวกแล้ว

พลพรรคกลัวไฟแช็ค - -"

มาสนับสนุนคำตอบของปลิวมากกว่า
สมเหตุสมผลดี..จริงๆนะ

:)

เอาอีก...เอาอีก..
เอาอีก...เอาอีก..

*v^

ชอบคำตอบของปลิว...จัง (ต้องมี...เดี๋ยวจะหมายถึงปลิวจัง แบบที่คนญี่ปุ่นเรียกต้องมี "จัง" ต่อท้าย)

จะเข้ามาบอกว่า ไม่ว่าจะเป็นไม้ขีดไฟ หรือ ไฟแช็ค นู๋ก็ไม่กล้าจุดทั้งนั้นอ่ะ

ในยามวัยชรา บางคนอาจจะคิดว่าเป็นการพักผ่อนร่างกาย พักผ่อนจิตใจ
หลังจากตรากตรำกรำศึกทำงานมาเงินมาเลี้ยงครอบครัว จนลูก ๆ
เติบใหญ่มีครอบครัวกันไปหมดแล้ว แต่โดยนัยกลับกัน
ผู้ที่เข้าสู่วัยชราก็เบื่อหน่าย กับความเหงาที่ต้องอยู่คนเดียวในยามที่ลูก ๆ
ออกไปทำงานนอกบ้าน ดังนั้นคนแก่ส่วนหนึ่งจึงอยากให้ลูก ๆ
แต่งงานแต่งการไปเพื่อจะได้มีหลาน ๆ ให้คุณปู่คุณย่า คุณตา คุณยายเลี้ยง
ส่วนหนึ่งเป็นการทำสิ่งที่เป็นประโยชน์ให้กับลูกหลาน
และอีกส่วนหนึ่งเป็นการระบายความเงียบเหงาในบั้นปลายชีวิต โดยธรรมชาติของเด็ก
ๆ เขาจะมีความซุกซนอยากรู้อยากเห็นช่างซักช่างถาม
และความน่ารักคนชราส่วนใหญ่จึงชอบที่จะเลี้ยงหลานให้ลูก ๆ
เพราะอย่างน้อยก็ดีกว่าจะปล่อยให้คนใช้
หรือคนรับจ้างเลี้ยงเด็กรับหน้าที่นี้ไปดูแล
เพราะมิใช่เลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเอง
ใครจะรักและเอาใจใส่ได้มากเท่ากับปู่ย่าตายาย หลานชายตัวน้อย ๆ
เห็นกล่องไม้ขีดไฟตราพระยานาคที่ผู้เป็นปู่วางไว้
โดยธรรมชาติของเด็กเมื่อพบเห็นอะไร ก็มักจะเกิดความสงสัยและต้องการคำตอบ
หลานชายตัวน้อยชี้นิ้วที่ภาพพระยานาคบนกล่องไม้ขีดไฟ แล้วถามว่า หลาน :
ปู่ครับนี่ตัวอะไร? ปู่ : เขาเรียกว่าพระยานาค หลาน :
พระยานาคเป็นตัวผู้หรือตัวเมียครับ ปู่ : ตัวผู้ หลาน : ทำไมถึงเป็นตัวผู้ ปู่
: ก็มีตำแหน่งเป็นถึงพระยานี่หลาน ตัวเมียเป็นพระยาไม่ได้

หลานชายทำท่าจะเข้าใจ แต่คำว่า “พระยา”
ก็ดูจะทำให้เจ้าหนูน้อยไม่รู้อยู่นั่นเอง หลังจากงงอยู่พักใหญ่
หลานชายก็ถามต่อ

หลาน : คุณปู่ครับพระยามียศอะไรครับ ปู่เองก็ชักจะงงกับคำถาม
แต่ก็ยังมีคำตอบให้หลานชายจนได้

ปู่ ; ร้อยเอก หลานชายได้คำตอบที่พอใจก็หยุดถาม
แต่ยังมีสิ่งที่น่าสนใจบนกล่องไม่ขีดให้ถามอยู่อีกจนได้ หลาน :
ทำไมถึงมีดาวสามดวงครับ ปู่ยิ้มกริ่มเพราะได้คำตอบให้กับหลานชายตัวน้อยแล้ว
ปู่ : ก็พระยานาคตัวนี้มียศร้อยเอก เขาถึงให้ดาวไว้สามดวงไงละ
โตขึ้นถ้าหนู่เป็นทหารหนู่ก็จะได้ ติดดาวสามดวงแบบพระยานาคนี่แหละ
หลานชายยิ้มหน้าระรื่น “โตขึ้นผมจะเป็นทหาร” แล้วก็ถามผู้เป็นปู่ต่อว่า หลาน :
ทำไมพระยานาคต้องพ่นน้ำครับ ปู่ : พระยานาคอยู่ในทะเล น้ำทะเลมันเค็ม
พระยานาคเลยต้องพ่นน้ำ หลาน : แล้วทำไมพระยานาคต้องทำตัวงอ ๆ อย่างนี้ครับ
ปู่เองก็ชักจะงงกับคำถามไร้ขอบเขตของเจ้าหลานตัวน้อย จึงเงียบไปพักใหญ่
หลานชายก็จ้องมองปู่ตาแป๋ว รอคอยคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ
คุณปู่นึกหาคำตอบอยู่ครู่หนึ่งก็ตอบว่า ปู่ : เพราะกล่องมันเล็ก
ถ้าพระยานาคเหยียดตัวยาว หางมันก็จะโผล่ออกนอกกล่องไม้ขีด ดังนั้น
มันเลยหดตัวงอเข้าไว้ ตอบเสร็จปู่ก็ถอนหายใจเฮือก
หลานชายทำคิ้วขมวดอยู่พักใหญ่ หลาน : ปู่ครับพระยานาคมันตัวใหญ่ไม่ใช่หรือครับ
ทำไมตัวนี้มันเล็กนิดเดียว ปู่ : เฮ่ย ไม่จริงหรอก ตัวเท่านี้แหละ
หนูดูด้านหลังกล่องสิ นี่ไงเครื่องหมายรับประกันคุณภาพ มาตรฐาน
พระยานาคตัวจริงมันก็ตัวเท่านี้แหละ หลานชายจับกลักไม้ขีดไฟขึ้นมาดู
พลิกไปพลิกมาหลายรอบแล้วเอ่ยปากน้อย ๆ ถามผู้เป็นปู่ว่า หลาน :
ทำไมตรงหัวและหางพระยานาคถึงไม่มีเกล็ดครับ ปู่ : ไหนให้ปู่ดูหน่อยสิ
ปู่หยิบกลักไม้ขีดขึ้นมาดูพร้อมกับเฉลยคำถามของหลานชาย ปู่ :
นี่ไงเขาเอาเกล็ดที่หัวและที่หางพระยานาคมาแปะไว้ข้างกล่องไม้ขีดไฟ

ที่หัวพระยานาคและ ที่หางจึงไม่มีเกล็ด หลานชายผงกศรีษะทำท่าเข้าใจ
แม้จะไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่เขาก็เชื่อตามที่คุณปู่บอกทุกอย่าง

บรรยากาศช่วงนี้น่านอนชะมัด
หลานชายตัวน้อยหลับตาลงพร้อมกับเข้าสู่ห้วงนิทราในทันที
ปล่อยให้คุณปู่นั่งเฝ้าหลานน้อยด้วยความเอื้อเอ็นดู
แม้จะไม่ใช่เลือดเนื้อโดยตรงแต่อย่างน้อยก็มีเชื้อสาย
สายใยแห่งความผูกพันที่ทางพระทานเรียก “เคหเปสิตา”
มีอำนาจเหนี่ยวรั้งให้ปุถุชนต้องวนเวียนอยู่ในห้วงแห่งวัฎฎะ
เหมือนหนึ่งพระยานาค ในกรอบบนกล่องไม้ขีดไฟไม่มีผิด โลกแห่งความน่ารัก

เ ดกำพดก ไถภืทั กืด