เรื่องราวจากงานที่ เยาวราช
มีคน forward เรื่องนี้มาให้อ่าน ก็เลยนำมาเล่าสู่กันฟังนะครับ
Mr.Mint
ที่เยาวราชมีงานขายอาหารการกิน
ตั้งแต่เที่ยงคืนวันเสาร์-เที่ยงคืนวันอาทิตย์
เพราะอยากโปรโมทหน่อยเนื่องจาก
ที่ผ่านมามีข่าวว่าหูฉลามมีสารปนเปื้อนเป็นพิษ
การค้าขายแถวนั้นเลยซบเซาลงไป
นี่ก็เพิ่งกลับมาจากที่งานล่ะ
จะมาเล่าให้ฟังว่ามีอะไรบ้าง
เอารถไปจอดที่กองปราบสามยอดเก่า
แล้วเดินไปที่ถนนเยาวราช
ตั้งแต่สี่แยกวัดตึก ถึงวงเวียนโอเดียน
ไอ้ที่ไปเนี่ย จริงๆ เราไม่ได้อยากจะไปนักหนาหรอก
แต่เห็นว่าท่าทางแม่จะอยากไป เลยชวนไป
กะว่าคงจะได้บุญโข ทำตัวเป็นลูกที่ดี
แต่คาดว่าคงได้บาปแทน
เพราะฝนดันตก
กลายเป็นพาพ่อแม่ไปเดินตากฝนซะฉิบ
จำนวนคนที่ไปก็เยอะมาก
ฟังแค่เยอะมากอาจจะนึกภาพไม่ออก
ขอให้เอาจำนวนคนที่มางานรับปริญญาที่จุฬาฯ
ทุกๆวันมารวมกันในวันเดียว
แต่รวมกัน 2 ปีนะ น่ะแหละอยู่บนถนนเยาวราช
(เขาปิดถนนให้เดิน)
ไม่นับที่เดินต๊อกแต๊กรอบนอกอีกที่เข้ามางานไม่ได้
เวล าเดิน ถ้าช่วงที่คนไม่แน่นมากใช้วิธีไหลไปได้
ถ้าแน่นมากๆ ใช้เบียด แทรก กระแทกกระทั้น ดันทุรัง
ได้เห็นอาตี๋สวย อาหมวยหล่อ เยอะแยะเลย
เอ๊ะ ไม่ใช่สิ สลับกันน่ะ
เรื่องอาหารไม่ต้องพูดถึง เป็น Highlight ของงานอยู่แล้ว
ไม่ว่าจะเป็น หูฉลาม กระเพาะปลาน้ำแดง
เป๋าฮื้อผัดคะน้า เกาลัดคั่ว บัวลอยน้ำขิง แปะก้วย
ผัดหมี่ เป็ดย่าง ติ่มซัม ขาหมู หมั่นโถว
ไม่รู้กี่เจ้าต่อกี่เจ้าขนกันมาขายเต็มสองข้างถนน
ไม่ใช่มีแต่อาหารจีนเท่านั้นนะ
มีอย่างอื่นๆอีกมากมาย โก๋แก่ยังมีเลยอ่ะ
อาหารลาวก็มี บางร้านยังเปิดเพลงหมอลำเลย
เกือบจะเซิ้งไปแล้ว พอดีเพลงจีนลอยมาเข้าหู
สติเลยกลับคืน เก็บอาการไว้ได้ทัน (รอดตัวไป)
งานนี้โค้ก กะเป๊บซี่เป็นสปอนเซอร์ทั้งคู่เลย
แสดงถึงความยิ่งใหญ่ของงาน
ที่เอาสองเจ้านี้มาร่วมกันได้
โต้โผใหญ่คือคุณอรทัย
ตอนเราไปท่านนายกฯ เดินอยู่ในวัดเล่งบ่วยยี้ด้วย
อาหารละลานตามาก อยากกินไปหมด
..ร้านที่ 1..บัวลอยน้ำขิง
"พี่ๆ ขอบัวลอยถุงนึงค่ะ"
"ต้องรอหน่อยนะครับ"
คิดสภาพคิวอันแสนยาวเหยียด แถมด้วยคนที่เดินตามเรามา
ข้างหลังบนทางเท้าแคบๆอีกเพียบ จะให้ร อ ตรงไหนล่ะเนี่ย
ร้านแรก..ผ่าน
..ร้านที่ 2 วุ้นในลูกมะพร้าว
ร้านนี้ไม่มีคนออหน้าร้านเลย ชะแว้บไปดูซะหน่อย
"พี่ๆขอวุ้นมะพร้าวลูกนึง"
"รอแป๊บนะคะ กำลังเข็นมาอยู่โน่น"
(โน่นของเธออยู่ไหนไม่รู้ไม่เห็นวี่แววเลย)
ร้านที่สอง..ผ่าน
..ร้านที่ 3 หูฉลาม..
ตรงนี้เป็นบริเวณที่ขายหูฉลามอย่างเดียวเลย
ไม่แวะไม่ได้แล้ว หูฉลามชามละร้อยนึง
"หมดครับ"
ร้านที่สาม..ผ่าน
..ร้านที่ 4 ภัตตาคารใหญ่...
เอาวะ ภัตตาคารก็ได้หิวจนตาลายแล้ว
"ไม่มีที่นั่งค่า วันหลังค่อยมากินนะค้า"
ฮ่วย!!!! ไปก็ได้(วะ)
สุดท้าย จบลงที่ร้านซอยแปลงนาม....ที่มีเก้าอี้ให้นั่ง
แต่ไม่ใช่จะได้กินง่าย ๆ นะ ต้องเล่นเก้าอี้ดนตรีกันเลย
ร้านนี้ขาย "เกาเหลาเลือดหมู" ครับท่าน
อุตส่าห์ตากฝน เบียดคน มากินเกาเหลาเลือดหมู!!!!
เราหนอเรา...
กินเสร็จก็เดินดูต่อไปอีกซักหน่อย
รู้สึกแห้วมาก บอกพ่อไปว่า
"ป๊า ขอนกซื้ออะไรที่มันเยาวราชซักหน่อยเหอะ"
ไปได้พุทราจีนทอดมาสองแผ่น
ด้วยเหตุผลที่เป็นร้านเดียวที่แทรกเขาไปได้
และเขายังไม่ขายหมดซะก่อน
.....กลับบ้านสุขใจ......
น่าสงสารบาง คนนะ ได้ยินเขาบ่นว่า
"กับไปกินเค่าที่บ้าง ลีกว่าว่ะ"
-------------------------------------------------------------------
ปล. ได้คำถามนี้มาจากเวทีในงาน
มีอ.จตุพล อ.สุนีย์ นักพูดทั้งหลายเขาถามกัน
"ต้นอะไรเอ่ยออกลูกเป็นแมว"
เฉลย....................................ต้นตระกูลแมว
---------------------------------------------------------
โดยคุณ :
Mr.Mint - [14:48:54 10 ก.ย. 2544] |