เรื่อง: ?????????????????????”

เกิดคดีความฟ้องร้องต่อศาล
ชายเฮี้ยมหาญฮึกสยบตบผู้หญิง
สอบปากคำโจทก์จำเลยเผยเรื่องจริง
เหตุผลติงสำนวนต่อน่าพอใจ

พิจารณาสรุปความคำถามสุดท้าย
จำเลยชายต้องตอบคำถามใหม่
คุณเป็นชายแล้วไปตบหล่อนทำไม
เหตุผลใดให้การมาอย่าโมเม

ชายเหลือบมองคู่กรณีเห็นทีหยิ่ง
แล้วให้การตามจริงไม่หันเห
ผมเจอหล่อนที่ป้ายจอดรถเมล์
ยืนหน้าเบ้บุญไม่รับอับประมาณ

ขึ้นรถเมล์คันเดียวกันมันงี่เง่า
พอกระเป๋าเขามาเก็บค่าโดยสาร
เธอสำแดงเหตุบอกออกอาการ
สุดทนทานนั่งข้างเธอผมเผลอไป

เธอเปิดกระเป๋าใหญ่แล้วหยิบกระเป๋าเล็ก
เปิดกระเป๋าเล็กแล้วปิดกระเป๋าใหญ่
หยิบแบงค์จากกระเป๋าเล็กในทันใด
แล้วเปิดกระเป๋าใหญ่ในทันที

เธอปิดกระเป๋าเล็กแล้วใส่ลงกระเป๋าใหญ่
ส่งเงินให้เด็กกระเป๋าขมันขมี
พลางปิดกระเป๋าใหญ่ไม่รอรี
ครั้นรับตั๋วทันทีเธอฉับไว

เปิดกระเป๋าใหญ่แล้วหยิบกระเป๋าเล็ก
เปิดกระเป๋าเล็กแล้วปิดกระเป๋าใหญ่
เอาตั๋วใส่กระเป๋าเล็กอย่างเร็วไว
แล้วเธอเปิดกระเป๋าใหญ่ไม่รอช้า

ปิดกระเป๋าเล็กแล้วใส่ลงกระเป๋าใหญ่
แล้วก็ปิดกระเป๋าใหญ่อย่างแน่นหนา
รับตังค์ทอนจากกระเป๋าแล้วกานดา
เปิดกระเป๋าใหญ่แล้วหยิบหากระเป๋าเล็ก

เปิดกระเป๋าเล็กแล้วปิดกระเป๋าใหญ่
ตังค์ทอนใส่กระเป๋าเล็กแล้วปิดเหง็ก
หยิบกระเป๋าใหญ่แล้วเปิดใส่กระเป๋าเล็ก
ปิดกระเป๋าใหญ่แล้วตรวจเช็คเหมือนเช่นเคย

ครั้นนายตรวจขึ้นมาหาช้าไม่
เธอเปิดกระเป๋าใหญ่หยิบกระเป๋าเล็กหน้าตาเฉย
ปิดกระเป๋าใหญ่เปิดกระเป๋าเล็กไม่ช้าเลย
หยิบตั๋วเผยให้นายตรวจได้ตรวจตรา

แล้วปิดกระเป๋าเล็กก่อนเปิดกระเป๋าใหญ่
ใส่กระเป๋าเล็กลงไปไม่กังขา
แล้วเธอปิดกระเป๋าใหญ่ไม่รอรา
พอรับตั๋วกลับมามิช้าไย

เปิดกระเป๋าใหญ่แล้วหยิบกระเป๋าเล็ก
เปิดกระเป๋าเล็กแล้วปิดกระเป๋าใหญ่
เอาตั๋วใส่กระเป๋าเล็กแล้วปิดไว
เปิดกระเป๋าใหญ่ใบเล็กใส่จนเนียนัว

ตุลาการนั่งฟังความตามคดี
บอกหยุดทีฟังแล้วน่าเวียนหัว
กระเป๋าเล็กกระเป๋าใหญ่ดูพันพัว
น่าเวียนหัวพัลวันพอกันที

จำเลยชายได้จังหวะจึงฉะฉาน
ข้าแต่ศาลที่เคารพคิดดูถี
ท่านเพียงฟังยังเวียนหัวถึงเพียงนี้
แล้วผมนี่นั่งข้างหล่อนจะทนไย

ตุลาการพินิจผลถึงต้นเหตุ
พิจารณาพิเศษเห็นสมควรจะตบได้
จึงยกฟ้องปลดปล่อยจำเลยไป
กระเป๋าเล็กกระเป๋าใหญ่พอกันที

ผู้แต่ง : ใครก็ไม่รู้

อิๆๆๆ

เห็นกระทู้นี้ที่ข้างบ้านเลยแปะเพลงไว้ แต่ลืมเนื้อท่อนสำคัญไป

เพลงนี้ยังไม่มีชื่อ(แต่เกี่ยวกับกระทู้นี้)

ยอมทำตามใจเธอเสมอ เพราะรักเธอต้องคอยเทคแคร์ให้ดี
ยอมทำตามใจเธออย่างนี้ โถ!คนดีไม่เคยเห็นใจ
ยอมทำตามใจเธอเสมอ เสียดายเธอไม่ค่อยจะควักเลยตังค์
ยอมทำตามใจเธอทุกครั้ง ลุกให้นั่งทั่งที่จ่ายตังค์ค่ารถเมย์
เจ็บใจเธอทำกับฉัน เหมือนเป็นทางผ่านเหมือนฉันเป็นสายป.อ.ส่งเธอรับเธอก็พอแล้วไปต่อรถใคร
ที่เธอทำดีกับฉันเพราะทุกวันมาบริการถึงใจแต่เธอไม่เคยจริงใจหลอกใช้แค่ทางผ่าน
แต่ฉันก็ยังยอมเธอเสมอ เพราะรักเธอก็เลยต้องมาเสียใจ
ยอมจนวันที่เธอจากไป ฝากความห่วงใยไปกับตั๋วรถเมย์

พอ ๆ กันเลย