ได้อ่านเรื่องราวการพบปะจากคุณ "คนที่คุณก็รู้ว่าใคร" แล้วค่ะ ขอบคุณที่นำมาเล่าให้คนที่ไม่ได้ไปให้ได้รับรู้ความรู้สึกด้วย
เมื่ออ่านจบสิ่งหนึ่งที่รับรู้ได้ก็คือ ความสนุกสนาน ความผูกพันที่เพื่อนใหม่พึงมีต่อกัน
....
แต่ยังมีอีกความรู้สึกหนึ่งที่ย้อนกลับมาให้เราได้รู้สึกอีก
ข้อคิดจาก "เกมโอรีโอ" ทำให้เรานึกขึ้นมาได้อีกครั้งว่า "บทเพลงของเฉลียง" หลายต่อหลายเพลง ก็มักจะให้ข้อคิดกับเราเช่นนี้เสมอ เราว่าหลายๆ คนก็คงรู้สึกเช่นนั้นด้วย
อื่นๆ อีกมากมาย..จงมองอื่นๆ อีกมากมาย
นายไข่เจียว...ทำเถอะ ทำให้ดี แม้เพียงไข่เจียว
ฯลฯ
...
ข้อคิดจากบทเพลงเฉลียง อาจจะไม่ถึงขนาดเปลี่ยนแปลงโลกทั้งโลก หรือคนทั้งคน
แต่อย่างน้อยก็ช่วยดัดแปลงเล็กๆน้อยๆ หรือช่วยตอกย้ำให้มั่นใจว่ามีคนที่คิดคล้ายๆคราๆ กับเราเหมือนกัน
....
และในวันนี้เราก็ได้ข้อคิดจากเพื่อนๆ เฉลียง
จากการพบปะของคนรักเฉลียง
"ความเป็นเฉลียง" ไม่เคยทำให้เราผิดหวังเลย
ไม่ว่าจะมาจากแผ่นไม้แผ่นไหนก็ตาม...

"เราแต่ละคนมาจากที่ต่างๆกัน ร้อยพ่อพันแม่ หลากหลายอาชีพ และอื่นๆอีกมากมาย แต่การจะมาสร้างความสัมพันธ์กันก็ต่างต้อง Tune บางอย่างเข้าหากัน เปรียบกับการส่งโอรีโอ ถ้าคนที่ตัวสูงกว่าไม่ย่อตัวลงมา เพื่อนที่ตัวเล็กก็จะรับไม่ได้ และขนมจะตกพื้นแหลกละเอียดในที่สุด"

ผมเห็นด้วยกับข้อนี้ครับ :)
"ข้อคิดจากบทเพลงเฉลียง อาจจะไม่ถึงขนาดเปลี่ยนแปลงโลกทั้งโลก หรือคนทั้งคน
แต่อย่างน้อยก็ช่วยดัดแปลงเล็กๆน้อยๆ หรือช่วยตอกย้ำให้มั่นใจว่ามีคนที่คิดคล้ายๆคราๆ กับเราเหมือนกัน"

เห็นด้วยทุกประการค่ะ

เห็นด้วยๆค่า

เห็นด้วยอีกคนค่ะ