เพียงแค่ย้อนกลับไปที่เก่า ภาพต่างๆก็พรั่งพรูออกมาเหมือนวีดีโอเทปที่ถูกเล่นซ้ำ ... การ์ดเธียเตอร์ สุดท้ายและท้ายสุดของเฉลียง เฉลียงที่มีเสียงหัวเราะเข้ามาแทนที่น้ำตา
ค่ำคืนวันเสาร์ที่ผ่านมา
ทั้งทีร่างกายอ่อนเพลียจากการเดินทาง
แต่ยังตะกายขึ้นไป การ์ดเธียเตอร์
จากเสาร์ที่แล้ว ถึงเสาร์นี้
หลายสิ่งเปลี่ยนแปลง
ฉากหลังเปลี่ยนไป
ชิงชาที่เคยห้อยโยงลงมา
ทิ้งไว้เพียงความทรงจำ
ไม่มีเฉลียงบนเวที
ไม่มีคนรอคอยดูคอนเสริค
ไม่มีสต๊าฟมากมายทีคอยดูแล
ไม่มีแผ่นกระดาษพร้อมรูปขยายให้เขียนข้อความ
ไม่มีโต๊ะขายหนังสือ
ไม่มีโต๊ะขาย CD
ไม่มีโต๊ะจองวีดีโอ ซีดี
ไม่มีผู้คนมากหน้าหลายตาที่คุ้นเคย
เหลือทิ้งไว้เพียงความเงียบเหงา
ร่องลอยแห่งความอาลัย
และกลิ่นอบอวลของความสุขของผู้ชม
เคาเตอร์ที่เคยเป็นทีแจกลายเซ็นต์ ของพี่เกี๊ยง พี่เจี๊ยบ พี่ดี้
เหลือแต่ความว่างเปล่า
ถึงแม้ทุกอย่างจะแปลเปลี่ยน
แต่ ร่องลอยแห่งความสุข
และกลิ่นอบอวลของมิตรภาพยังคงอยู่
ภาพต่างๆ มากมายของแต่ละผู้คน
เริ่มกลับเข้ามาในความทรงจำ
รอยยิ้มของพี่ทุกคนบนเวทียังตรึงตรา
อารมณ์เขินปนขำของพี่ดี้ที่ร้องเพลงผิดยังคงอยู่
ภาพพี่จุ้ยกับอารมณ์สบายๆ ตามสไตล์ตัวเอง
พี่แต๋งกับแซกลอยตามอารมณ์
พี่เจี๊ยบกับมาดขรึมแต่ฮา
พี่เกี๊ยงขี้อ้อนกับกล้องถ่ายรูป
พี่นกกับมาดนิ่งพูดน้อยต่อยหนัก
ทุกรอยยิ้มและความรู้สึกเข้ามาแทนที่ ความว่างเปล่า
การ์ดเธียเตอร์ที่ครึกครืนดูเงียบเหงา กลับสร้างรอยยิ้มในหัวใจอีกครั้ง เพียงแค่ภาพต่างๆ ย้อนกลับเข้ามา
สัมผัสได้ถึงทุกอารมณ์และความรู้สึก
ร่องลอยและกลิ่นหอมหวลของความสุข
เฉลียงยังคงอยู่ ยังไมไ่ด้ไปไหน
เฉลียงยังคงอยู่ในหัวใจของทุกคน
สัมผัสด้วยหัวใจ และจะรับรู้ได้
คิดถึงเฉลียง เฉลียงจะอยู่ใกล้ๆ
อยู่ทีหัวใจของทุกคน เราเชื่อว่าอย่างนั้น โดยคุณ :
ลูกหลานเดวิล - [0:34:57 19 ธ.ค. 2543] |