กระดานความรู้สึก


... ooo น้ำตก นกนางนวล ช่วยกันชวนให้กระทู้ยาว ooo...


วันนี้ขอเล่าเรื่องที่ไปน้ำตกเมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมาละกันค่ะ เผอิญมีโอกาสได้ติดรถของเพื่อนไปเที่ยวน้ำตก Niagara Falls ซึ่งเป็นน้ำตกที่ใหญ่ที่สุดน้ำตกหนึ่ง เคยไปมาแล้วสองครั้ง ครั้งนี้เป็นครั้งที่สาม .. ไปแต่ละคราวได้บรรยากาศที่ต่างกันออกไป สนุกกันคนละแบบค่ะ คราวนี้มีโอกาสลงไปส่วนล่างของน้ำตก ได้สัมผัสน้ำตกอย่างใกล้ชิด ลงไปกับชื่อทัวร์ที่เรียกว่า cave of winds แปลเป็นไทย ๆ ได้ว่า ถ้ำแห่งลม ก่อนลงไปเราต้องเปลี่ยนรองเท้าเป็นรองเท้าเฉพาะที่เค้าจัดให้ และแจกเสื้อกันฝนคนละตัว สีเหลืองอ๋อย นัยว่าลงไปแล้วต้องเปียกแน่ ๆ จากนั้นเจ้าหน้าที่ของอุทยานน้ำตก Niagara ได้พาพวกเราลงลิฟท์ลงไปด้านล่าง ระดับเดียวกับปลายน้ำตก แล้วก็พาเดินขึ้นบันไดที่สร้างเป็นทางเดินเข้าไปหาน้ำตก .. อย่างที่เห็นในรูปที่เอามาฝากกันล่ะค่ะ แต่รูปนี้สแกนมาจากโปสการ์ดที่ซื้อมา ไม่สามารถถ่ายเองได้ เพราะยิ่งเข้าไปใกล้ ละอองน้ำที่กระเซ็นมามากขึ้นทุกที กลัวกล้องจะชื้นเสียก่อน ..
โดยคุณ : ปุ๊กปั๊กปุ้ยป้าย - [12:44:25  8 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 1


คาดว่าบันใดไม้ที่เห็นในรูปข้างบน เป็นบันไดเก่า เพราะตอนที่ไป บันไดมันสีส้มสด อย่างในรูปนี้ค่ะ ถ่ายตอนที่ขึ้นมาข้างบนเรียบร้อยแล้ว ส่วนที่ทัวร์พาเดินเข้าไปใกล้ ๆ เป็นส่วนหนึ่งของน้ำตกใหญ่แค่นั้นเอง แต่ก็ใหญ่พอที่จะทำให้คนอย่างเราทึ่งได้ ...คนนำทัวร์ (เป็นผู้หญิงน่ารักมากค่ะ) เค้าก็นำให้เราเดินเข้าไปใกล้น้ำตกเรื่อย ๆ ระหว่างทางก็บรรยายประวัติไปพร้อมกัน แต่ลูกทัวร์ส่วนใหญ่มัวแต่ตื่นเต้นกับการได้สัมผัสน้ำที่กระเซ็นลงมา ตื่นเต้นกับการเปียกน้ำจากน้ำตก เมื่อเดินเข้าไปใกล้ตัวน้ำตกมากขึ้น และมองขึ้นไป ให้ความรู้สึกว่าน้ำตกใหญ่จริง ๆ สูงมาก สายน้ำที่ตกลงมาก็เหมาะกับวลีที่ว่า ซ่านกระเซ็นเป็นฟองฝอย ได้ดีจริง ๆ .. แล้วพลันให้นึกหวั่น ๆ ว่าเจ้าบันไดไม้ที่เรายืนอยู่นี่มันจะรับน้ำหนักน้ำตกที่ตกกระทบลงมาไหวหรือเปล่า น้ำจากน้ำตกเย็นชื่นใจ มันแต่ตื่นตาตื่นใจจนลืมชิมว่ามันเป็นน้ำจืด หรือน้ำกร่อย ^_^
โดยคุณ :ปุ๊กปั๊กปุ้ยป้าย - [12:45:21  8 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 2


พอชื่นชมน้ำตกเสร็จแล้ว คนนำทัวร์ผู้น่ารักก็ปล่อยให้พวกเราเดินเล่นบริเวณทางเดินไปน้ำตกได้ตามอัธยาศัย เลยถือโอกาสเก็บรูปเจ้านกนางนวลที่มีอยู่เต็มไปหมดมาซะเลย พอดีช่วงที่ไปกำลังอ่านเรื่อง "จอนะธัน ลิวิงสตัน นางนวล" ที่แปลโดย ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช พอดี เลยเรียกเจ้านกนางนวลแถวนั้นว่า จอนะธัน ไปซะทุกตัว ^_^ สำหรับตัวนี้ตอนถ่ายไม่ได้เปลี่ยนเป็นเลนส์ซูม เลยได้มาใกล้ได้แค่นี้ .. แต่จอนะธันตัวนี้ ยืนอย่างสงบนิ่งให้เป็นแบบแต่โดยดี ไม่ยอมกระดุกกระดิกไปไหนเลยนะนั่น พอถ่ายเสร็จปุ๊บ ก็บินปั๊บ เหมือนรู้ตัวว่ากำลังถูกถ่ายรูปอยู่เชียว
โดยคุณ :ปุ๊กปั๊กปุ้ยป้าย - [12:46:51  8 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 3


พอพูดถึงหนังสือเรื่อง Jonathan Livingston Seagull ที่แต่งโดย Richard Bach ฉบับที่แปลโดย ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช ขึ้นมาแล้ว อยากจะเอาอะไรมากฝากเล็กน้อยค่ะ หนังสือเล่มนี้เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับนกนางนวลตัวหนึ่ง ชื่อว่า Jonathan ซึ่งเป็นนกที่สนใจ พากเพียร เรียนรู้ในการบินของตัวเองอย่างยิ่งยวด (จนถูกขับออกจากฝูง) จนเกิดปัญญาในด้านการบินด้วยตัวเอง จนกระทั่งเห็นธรรมในการบิน คือหลุดพ้นจากขอบเขตจำกัดต่าง ๆ ในการบินซึ่งเกิดจากที่ตัวเองไม่รู้ และความยึดเป็นเหตุ .. จนสามารถไปสู่ความเป็นเสรีภาพ หรือหลุดพ้นได้ ... เมื่อ Jonathan ค้นพบแล้วก็ได้กลับมาสอน และเผยแผ่การบินนี้ให้กับนกนางนวลตัวอื่น ๆ ที่สนใจด้วย

มีตอนที่ชอบหลายตอนค่ะ ยกตัวอย่างมาให้อ่านกันซักนิดนะคะ

• ตอนที่Jonathan ใฝ่ศึกษาวิชาการบินของตัวเอง จนค้นพบอะไรหลาย ๆ สิ่งหลาย ๆ อย่าง แต่วันหนึ่งเค้าได้ถูกขับออกจากฝูงนกนางนวล ... ประโยคหนึ่งที่นกนางนวลผู้ใหญ่บอกกับ Jonathan ผู้เฝ้าแต่บิน คือ
"...Life is the unknown and the unknowable, except that we are put into this world to eat, to stay alive as long as we possibly can." "...ชีวิตเป็นสิ่งที่เราไม่รู้และรู้ไม่ได้ นอกจากว่าเราเกิดมาในโลกนี้เพื่อกิน เพื่อมีชีวิตอยู่ให้นานที่สุดที่เราจะอยู่ได้"
แต่ Jonathan แย้งกลับว่า " Who is more resposible than a gull who follows a meaning, a higher purpose for life? For a thousand years we have scrabbled after fish heads, but now we have a reason to live --- to learn, to discover, to be free! Give me one chance, let me show you what I've found ..."
"... จะมีใครที่มีความรับผิดชอบยิ่งไปกว่านกนางนวลที่พบและปฏิบัติตามความหมาย และวัตถุประสงค์ที่สูงกว่าสำหรับการใช้ชีวิต นับเป็นเป็นเวลาพันปีที่พวเราได้แต่คอยเฉี่ยวเอาหัวปลา แต่เดี๋ยวนี้เรามีเหตุผลที่จะอยู่ -- นั่นคือ อยู่เพื่อเรียนรู้ เพื่อค้นพบความจริง และเพื่อหลุดพ้น ขอโอกาสให้ผมสักครั้งขอให้ผมได้ชี้แจงว่าผมได้พบอะไรเข้า ..."

• บทสนทนาระหว่าง Jonathan และลูกศิษย์ของเขา Fletcher ก็น่าสนใจไม่แพ้กันค่ะ เมื่อ Jonathan ถาม Fletcher ว่า พวกเราเป็นนกล้ำยุคหรือเปล่า ที่สามารถบินได้ขนาดนี้
Fletcher บอกว่า " Well, this kind of flying has always been here to be learned by anybody who wanted to discover it; that's go nothing to do with time. We're ahead of the fashion, maybe. Ahead of the way that most gulls fly."
"ผมว่าวิชาการบินแบบนี้มีมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว สำหรับให้คนที่ค้นพบวิชานี้ได้ศึกษาเรียนรู้ ไม่ใช่เรื่องเกี่ยวกับเวลา บางทีเราจะล้ำสมัยไปหน่อย ล้ำวิธีที่นกนางนวลส่วนใหญ่เขาบินกันอยู่"

หมายเหตุ ประโยคภาษาไทยที่เป็นคำแปลนั้นยกมาจากคำแปลของ ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ในเล่มค่ะ

อย่างที่บอกไว้ในกระทู้ข้างล่าง ว่าม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ท่านจับใจในธรรมะที่แสดงไว้ในหนังสือเล่มนี้มาก ท่านบอกว่า นาย Richard Bach ผู้แต่งหนังสือเล่มนี้จะได้เคยศึกษาพระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้ามาบ้างหรือไม่ ท่านเองก็ไม่อาจทราบได้ แต่เท่าที่ท่านสังเกตจากข้อความในหนังสือเล่มนี้แล้ว ท่านเข้าใจเอาเองว่าคงจะไม่เคย ท่านบอกว่า ถ้าเป็นเช่นนั้นแล้ว ท่านก็ยิ่งแลเห็นพระพุทธคุณ และพระธรรมคุณเป็นอัศจรรย์ เพราะท่านเห็นว่า ผู้ที่พากเพียรศึกษาวิทยาการไม่ว่าจะเป็นสาขาใดเอง แม้แต่การบินเมื่อถึงขั้นสุดท้ายแล้วก็ย่อมจะแลเห็นพระธรรม(สัจธรรม)ด้วยตนเอง พระธรรมนั้นเป็นความจริงอันอยู่เหนือกาลเวลา (อกาลิโก)

อยากให้อ่านฉบับที่แปลโดย ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ กันค่ะ โดยเฉพาะบทส่งท้าย ท่านเขียนได้ดีจริง ๆ ... สำหรับตัวเองตอนนี้เอาฉบับภาษาอังกฤษมาอ่านอยู่ค่ะ

ยาวเชียวค่ะ กระทู้วันนี้ จริง ๆ แล้วอยากฝากเรื่องราวเกี่ยวกับ จอนะธัน อีกเยอะแยะ แต่เดี๋ยวจะตาลายกันไปเสียก่อน วันนี้แค่นี้ก่อนละกันค่ะ
โดยคุณ :ปุ๊กปั๊กปุ้ยป้าย - [12:47:50  8 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 4
เคยอ่านของฉบับที่คุณชาญวิทย์แปลหรือเปล่าครับสี่ปอ ดีเหมือนกันนะ ลองหาอ่านดูสิ ^^
โดยคุณ :ไก่น้อย - [12:53:48  8 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 5
อืมมม.......
กำลังคิดว่า ถ้าจอมยุทธในหนังกำลังภายใน
ที่ชอบฝึกวิชากับน้ำตก มานั่งฝึกกำลังภายใน
ใต้ Niagara Falls เนี่ย
ชีวิตจะรอดไปจนสำเร็จวิชาไหมหนอ
โดยคุณ :จอมยุทธมะลิใต้เงาจันทร์ - [12:59:08  8 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 6
งามแต๊ แต๊
โดยคุณ :หนูบิ๊ก - [13:21:12  8 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 7
งามแต๊..งามว่า
โดยคุณ :ม่อนฝ้าย - [13:38:10  8 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 8
งามงด
โดยคุณ :ว่าน - [14:21:59  8 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 9
สวยค่ะ
โดยคุณ :พริกขี้หนู - [17:05:22  8 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 10
อย่าลืมไปตอนหน้าหนาวอีกนะ ไม่ไปจะเสียใจด้วย
โดยคุณ :ชายตาบอด -_- - [17:47:09  8 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 11
เห็นน้ำตกแล้ว นึกถึงน้ำตกวชิราธารที่ดอยอินทนนท์จริง ๆๆ เลย
โดยคุณ :sunflower - [20:58:29  8 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 12
อยากเห็นนางนวลตอนบินด้วย

@^o^@
โดยคุณ :นายละเมอ เพ้อพก - [21:58:55  8 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 13
ขอบคุณที่เอารูปมาแปะให้ดู แล้วเรื่องน่าอ่านที่เอามาฝากค่ะ :)
โดยคุณ :gem_ - [23:53:43  8 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 14
ไม่เป็นไรค่ะ ^_* ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาชมด้วยค่ะ
เมื่อวานลืมแปะไปค่ะว่า นาย Richard Bach เขียนคำอุทิศหนังสือเล่มนี้ไว้ว่า
"To the real Jonathan Seagull, who lives within us all."
^_^


โดยคุณ :ปุ๊กปั๊กปุ้ยป้าย - [13:09:10  9 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 15
พี่จอมยุทธ์มะลิ..
มาฝึกได้ไม่เท่าไหร่
คงร้อนตัวร้อนใจ
อยากไปกระโดดเหยงๆ ลง Niagara




รูปสวยค่ะ ..ชอบ
โดยคุณ :minky - [14:49:45  9 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 16
: )
โดยคุณ :พุดซา - [16:34:23  10 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 17
เอาอีกจ้ะ เอาอีก
picmee ชอบน้ำ
โดยคุณ :picmee โลภมาก - [20:46:19  11 มิ.ย. 2544]

ขอเชิญร่วมเสนอแนะความคิดเห็นครับ
จาก :
email :
icq :
รูปภาพ :

รายละเอียด

อาการ :



กรุณาคลิก "ส่งข้อมูล" เพียงครั้งเดียวครับ....