++++++ สุขสันต์วันวิวาห์ +++++
.............................................
เพื่อนที่ดีที่สุดคนหนึ่งของดุกดุ๋ยกำลังจะเข้าสู่งานมงคลที่แสนจะสวยงาม
เนื่องจากเพื่อนคนนี้เป็นคนขี้อายและไม่ชอบเปิดเผยเท่าไหร่
เพราะฉะนั้น ดุกดุ๋ยจะไม่ขอเอ่ยชื่อจริง
เอาเป็นชื่อสมมติละกัน
เพื่อนคนนี้สมมติว่า ชื่อหนูแหม่ม
...หนูแหม่มเป็นเพื่อนที่ดีมากถึงมากที่สุด...
แต่เนื่องจากเนื้อที่จำกัด จะบรรยายถึงความดีก็เดี๋ยวจะไม่เข้าเรื่องซักที
เอาเป็นว่าเพื่อนดุกดุ๋ยคนนี้กำลังจะแต่งงาน
เป็นข่าวดีที่สุดข่าวหนึ่งในรอบปี (ถึงจะผ่านมาแค่ 3 เดือนก็เถอะ) และสร้างความยินดีให้แก่หมู่เพื่อนโดยถ้วนทั่ว
บางคนดีใจถึงกับน้ำตาไหล
(ไม่รู้ว่ากำลังอินหรือนึกถึงตัวเองก็ไม่รู้ อิ อิ)
บางคนก็ประกาศกร้าวว่าขอช่วยงานเต็มที่
(น้ำเสียงดุดัน แต่ดวงตาหวานสนิท)
บางคนก็ร่ำ ๆ อยากให้ถึงงานเร็ว ๆ
(ประมาณว่าบอกข่าวล่วงหน้าหลายเดือน แต่ตัดชุด ทำผมรอทันทีเลยที่รู้ข่าว โห
)
บางคนไม่ยอมช่วย อ้างว่าไม่เคยแต่ง ไม่สันทัด (อืม
)
และบางคนก็หนีไปทำข่าวแรงงานไทยในคูเวต (อันนี้เรื่องจริง ยืนยัน)
บางคน
และบางคน
ฯลฯ
บางคนพอรู้ว่าหลังจากแต่งงานแล้วหนูแหม่มจะย้ายไปอยู่อีกบ้านนึง ก็ออกอาการกระเง้ากระงอดเฉยเลย
ด้วยว่าบ้านนี้จะเป็นแหล่งซ่องสุมชั้นดี
คือนัดกันมากิน มานอนกันได้บ่อยครั้ง (สมัยเรียน)
แต่ปัจจุบันก็ยังปฏิบัติอยู่ เท่าที่โอกาสจะอำนวย
แถมอาหารแถวนั้นก็อร่อยหลากหลาย
ที่หลับที่นอนพร้อมเสร็จสรรพ
ใครมีปัญหาอะไร เรื่องเล็ก เรื่องใหญ่
ปัญหาทางกาย ปัญหาทางใจ
บ้านนี้รองรับมาแล้วทั้งนั้น
มันเป็นความทรงจำที่ดี และมีค่าสำหรับพวกเราทุกคน
เรามักจะมีเรื่องร้อยพัน มาคุย มาถกปัญหากันอย่างไม่รู้จบ
บางทีเราชอบที่จะสมมติเรื่องโน้น เรื่องนี้
และนึกไปถึงเหตุการณ์ในอนาคตล่วงหน้า ว่าถ้าตอนอายุเท่านั้น เท่านี้ เราจะเป็นยังไง เราจะยังคุยกันเหมือนวันนี้หรือเปล่า
วันนี้
ไม่มีอะไรเปลี่ยนไป
เรายังคงพูดคุย ปรึกษา ช่วยเหลือ และเป็นเพื่อนกันเหมือนเมื่อวันก่อน
เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว พวกเราไปช่วยใส่การ์ดเชิญลงในซอง
มีแซว มีค่อนขอด มีประชดกันพอหอมปากหอมคอ
แต่ลึก ๆ ลงไป ตอนที่เห็นชื่อของเพื่อนอยู่บนการ์ดใบนั้น ความรู้สึกที่เกิดขึ้น คือคน ๆ หนึ่ง กำลังจะก้าวไปสู่อีกขั้นตอนของชีวิตที่สมบูรณ์ในแบบที่ควรจะเป็น
..พวกเราดีใจ ที่คน ๆ นั้น คือเพื่อนของเราเอง...
ช่วงนี้ใครว่าง ก็จะไปช่วยเตรียมงานที่ยังคั่งค้างอยู่
ในส่วนของดุกดุ๋ยก็ทำไปเรียบร้อยตามคำบัญชาของหนูแหม่มทุกประการ
แต่ก็นั่งคิดอยู่ตั้งนาน ว่าจะให้อะไรเพิ่มเติมดีจากสิ่งที่ควรจะให้
ฝากสิ่งนี้มาให้ก็แล้วกันนะ
เพื่อนรัก
..
เราเคยฝัน
ถึงใครบางคน
เราเคยอ่อนไหวในอารมณ์
เป็นบางครั้ง
เราเคยสมมติ
เราเคยแอบหวัง
เราเคยถามกันและกัน
ว่าสิ่งที่ตามหาอยู่นั้น
มันจะเป็นอย่างไร
เราเคยวาดหวัง
ถึงความรัก
เราเคยทึกทัก
ว่ามันจะสวยงามแค่ไหน
เราเคยนั่งมองฟ้า
ทั้ง ๆ ที่ไม่แน่ใจว่า..คำตอบจะอยู่ ณ ที่ใด
เราเคยจินตนาการในใจ
.ว่าคนที่ใช่
..คงจะได้เจอสักวัน
และวันนี้
.วันที่เธอได้เจอคำตอบ
วันที่โลกได้มอบ
คนดี ๆ หนึ่งคนมาให้
วันที่เรื่องสมมติกัน
มันจะไม่ใช่ความฝันอีกต่อไป
วันที่ใครของเธอคนนั้น
.ได้ก้าวเข้ามา
ขอให้รักของเธอ
เป็นแบบที่เราเคยฝัน
ขอให้รักจากเขานั้น
.เป็นอย่างที่เราเคยถามหา
ขอให้รักของคนสองคน
เป็นจุดเริ่มต้นของความยั่งยืน..ยิ่งกว่า
และขอให้วันนี้..เธอได้รู้ว่า
เวลาได้นำพาความรักมาใกล้ ๆ
และครั้งหนึ่งที่เราเคยตั้งคำถามในใจ
บนฟ้ามันมีคำตอบให้..จริง ๆ
..
สุขสันต์วันวิวาห์
24 / มีนา / 46
..
โดยคุณ :
ดุกดุ๋ย - [21:48:37 22 มี.ค. 2546] |