อ่านกระทู้ของพู่ไหมแล้วนึกว่าตัวเองเป็นคน Post มาเองโดยไม่รู้ตัวซะอีก ชีวิตช่วงนี้เหมือนกันมากเลย อยู่ในสถานการณ์เดียวกันเลยละ ตอนนี้ที่ทำได้คือ อดทนรอโอกาส แต่ก็เริ่มมองหางานไปด้วยนะเพราะงานไม่ได้หาง่ายๆในช่วงนี้ กะว่าพอทำ Thesis เรียบร้อยก็จะได้งานใหม่พอดี (ฝันเอาไว้น่ะ)
พูดถึงเรื่องงานใหม่นะ ถ้าเป็นปัญหาเรื่องคนน่ะไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็หนีไม่พ้นหรอก ทุกคนคิดต่างกันมีวิธีการทำงานที่ไม่เหมือนกันพอทำงานร่วมกันไปนานๆก็เกิดความขัดแย้ง(ในใจ)ได้ เราเองก็กำลังเกิดภาวะเช่นนี้เหมือนกัน
ตอนนี้เรื่องเรียนก็เหลือแต่ Thesis ยังไม่เสร็จซักที เครียดเหมือนกัน อ่านเจอเรื่องของพู่ไหมแล้วรู้สึกว่ายังมีเพื่อนที่เป็นเหมือนเราและคงจะมีอีกเยอะแยะ อย่าเพิ่งท้อนะจ๊ะ(ปลอบใจตัวเองด้วย)
ปล. ที่ตอบช้าเพราะไม่มี net ใช้น่ะ

สู้ต่อไปนะครับ

@^o^@

เป็นกำลังใจให้หมีน้อย และก็ตัวเองค่ะ มีอะไรให้ช่วยก็บอกนะคะ หรือจะระบายอะไร ก็ได้เลยค่ะ เผื่อว่าจะช่วยให้หายเครียดได้บ้างค่ะ ถ้ามีเพื่อนคอยรับฟังปัญหา ถึงแม้ว่าบางครั้งก็ไม่มีใครสามารถช่วยได้ มีเพียงแต่ตัวเองที่ช่วยได้ แต่ถ้ามีเพื่อนที่เข้าใจรับฟังปัญหาของเรา ก็ช่วยให้ความเครียดลดลงได้บ้างนะคะ