ทุกครั้งที่หยิบเพลงที่มีความหมายดี สิ่งแรกที่จะมองหาผมจะดูว่าใครเป็นเขียนเนื้อร้อง เคยหยิบหลายเพลงมานั่งใคร่ครวญและนึกภาพตาม ผมแทบจะเห็นในสิ่งที่เขาต้องการจะบอก สมัยเป็นไปยาลใหญ่ผมรู้สึกว่าตัวหนังสือที่ได้อ่านเป็นแหล่งปลดปล่อยความคิดและมุมมองของคนรุ่นใหม่ แต่แล้วกาลเวลาก็ทำให้เราสูญเสียหนังสือดีๆไปอีกเล่ม ผมมี ขอเป็นสุธีสามสี่ชาติ...ในยุคต้น(ปกกระดาษที่ดูไม่หวือหวา)ที่ทำให้ผมอยากถ่ายทอดความนึกคิดลงบนกระดาษบ้าง ผมมีบทเพลงที่หลากหลายอารมณ์และความรู้สึกและเขียนโดยพี่จิก ในยามที่สมองครุ่นคิดในเรื่องราวที่ผ่านมาแทบจะทุกอารมณ์ การนำสิ่งที่คนมองข้ามมาตีแผ่ และถ่ายทอดด้วยความเป็นศิลปะไม่ใช่เรื่องง่าย แต่การใช้ภาษาที่ฟังแล้วไม่ยากไปที่จะเข้าใจแต่สละสลวยมาถ่ายทอดนั่นสิยากกว่า ความคิดผมถูกคุกคามอีกครั้งเมื่ออ่านมติชนวันอาทิตย์ "คุยกับประภาส" ขอขอบคุณที่ยังทำให้คนไทยได้รู้จักการใช้ความคิดมากขึ้นและไม่ละเลยในสิ่งรอบข้าง พี่จิกเป็นคนจุดความคิดแนวข้างในโลกแห่งความเป็นจริงให้ผมและคนไทยอีกหลายหลาก อยากให้มีเพลงดีๆ ที่คนฟังแล้วคิดตามอีกมากๆ ผมไม่ใคร่จะติดกับตัวศิลปิน เฉลียงคือกลุ่มหนึ่งที่ผมชื่นชม และที่ผมชื่นชมและยกย่องไม่น้อยไปกว่าเฉลียง....
ไม้ขีดไฟกับดอกทานตะวัน...ทำให้รู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่าพอเพียงกับสิ่งที่เห็นคุณค่าแห่งเรา
พ่อ...ทำให้คนไทยที่ลืมว่าตัวเองยังมีพ่อ สะกดคำว่าพ่อได้ถูกต้องและเสียงดังมากขึ้น
ขอเป็นสุธีสามสี่ชาติ...ไม่นึกเลยว่าสิ่งที่ผมเคยคิดจะมีคนคิดและถ่ายทอดมาได้อย่างเยี่ยมยอด ทุกครั้งที่หยิบมาอ่าน คนที่อยู่รอบข้างนึกว่าผมเมายา
เคยเป็นอยู่(เฌอ)...ทำให้ผมรักคนที่ผมรักยิ่งขึ้น เธอไม่ใช่คนดีที่สุด แต่เธอเป็นคนที่เราเลือกที่จะมาเป็นแม่ของลูก
สีเดียว(ทีโบน)...ประเทศไทยคงน่าอยู่ยิ่งขึ้น ถ้ามีสีให้เราเลือกเพียงสีเดียว
พ่อกล่อมลูก...ฟังแล้วอยากจะมีลูกบ้าง
ฝากเอาไว้...ทำให้เราใส่ใจที่จะเลือกคนมารับฝากสิ่งที่เรารัก
เรื่องราวบนแผ่นไม้...เล่าเรื่องราวของเฉลียงได้ยอดเยี่ยมที่สุด
และอีกหลายๆเพลงที่ทำให้เรามีความรู้สึกดีๆต่อคนรอบข้าง....
เฉลียง ไม่ใช่ของเรา แม้จะเป็นบ้านเรา แม้จะเป็นไม้จากต้นไม้ที่เราปลูกเอง กาลเวลาจะเป็นสิ่งที่ทำลายสรรพสิ่งแต่ไม่ได้ทำลายความรู้สึกและความทรงจำที่เรามีต่อพี่จิกและเฉลียงได้
ฃอบคุณผู้เป็นบิดามารดาของพี่ๆทั้งหลาย ที่สร้างคนที่มีคุณค่าแก่การจดจำในความรู้ของคนไทยหลายๆคน
ผมยังจะรอฟังเพลงที่พี่เขียนจนกว่าเราจะจากกันไปข้างหนึ่ง
ยินดีที่....อื่นๆอีกมากมาย

ขอชื่นชมพี่จิกด้วยคนค่ะ

พี่คือ สุดยอดจริงๆ

ขอบคุณที่มีแง่คิดดีดีให้อ่านทุกเช้าวันอาทิตย์ สัมผัสได้ถึงความดีผ่านทางตัวหนังสือของพี่

เรื่องราวที่ถ่ายทอดมาในตัวหนังสือ " คุยกับประภาส " ทำให้รู้สึกว่าดีใจ ที่มีคนคิดแบบนี้ในสังคมปัจจุบัน เพื่อน ๆ มักพูดเสมอว่า เป็นคนที่คิดอะไรแปลก ๆ ซับซ้อนจนน่าปวดหัว ปกติเป็นคนไม่แคร์สายตาใคร จนตัวเองล้มเหลวกับสิ่งรอบข้าง กับการดำเนินชีวิต จนขาดความมั่นใจ และอดถามตัวเองไม่ได้ว่า เราผิดปกติจากคนส่วนใหญ่จริงเหรอ ? ถ้าเรายังดำเนินชีวิตแบบนี้ ต่อไปจะลงเอยในรูปแบบไหน จนวันนี้ คิดว่าหาคำตอบให้ตัวเองได้แล้ว ขอบคุณสำหรับตัวหนังสือและแง่คิด ที่สร้างกำลังใจให้กับคนที่ล้มเหลวทางด้านจิตใจ ให้มีชีวิตขึ้นอีกครั้ง
ขอเป็นกำลังใจให้กับความเหนื่อยล้า ของตัวเองและประเทศไทย

รู้จักกับพี่จิก หลังรู้จักเฉลียง
แต่ก็เป็นแรงบันดาลใจในชีวิตช่วงหนึ่งของผมหละครับ
เป็นฮีโร่ก็ว่าได้