เมื่อวานนี้ (วันพฤหัสบดีที่ ๒๓ มิถุนายน ๒๕๔๘) เป็นวันที่ที่อายุครบ ๔๕ ปีเป็นครั้งแรก  และเป็น
วันที่ไม่มีอะไรให้ยินดียินร้าย ซึ่งนับว่าสบายใจดี
ตามที่เพื่อนแต๋งว่ามานั้น  เพื่อนยังดีที่รู้จักคำว่าวันคล้ายวันเกิด ชะรอยแถวสิงห์บุรีนี้จะเป็นบ้านนอก
ที่พัฒนากว่าลพบุรีในสมัยเมื่อสามสิบกว่าปีที่แล้ว  เพราะที่ลพบุรีนั้น ผู้ที่จะมีวันคล้ายวันเกิดได้ต้องเป็นระดับ
ลูกศึกษาธิการจังหวัดขึ้นไป  ซึ่งโดยส่วนตัวข้าพเจ้า ตั้งแต่เกิดจนมาเข้าจุฬาฯ ไม่เคยเห็นงานวันเกิดใครด้วยตา
เปล่ามาก่อน ไม่เคยได้ยินใครพูดถึงเสียด้วยซ้ำ ว่าถึงวันคล้ายวันเกิดแล้วควรจะได้รางวัลอะไร อย่างไร เคยเห็น
แต่ในโทรทัศน์และโรงภาพยนต์ ซึ่งทำให้ยิ่งเชื่อว่า เขาน่าจะมีกันแต่เฉพาะในกรุงเทพฯ เท่านั้น  ส่วนคนบ้านนอก ไม่น่ามีวันคล้ายวันเกิด  (ยกเว้นลูกศึกษาธิการจังหวัดขึ้นไป ตามที่สันนิษฐาน)
จนเข้าจุฬา ฯ จึงได้เห็นประปราย ซึ่งก็เป็นไปตามสันนิษฐาน คือ มีเฉพาะในกรุงเทพฯ จริง ๆ และ
ผู้ที่ได้รับของขวัญรางวัลวันเกิด หรือเป่าเค้ก จากญาติมิตร ก็มักจะมีอันจะกิน หรือเป็นนิสิตสาวดอกฟ้าที่มีชายหมายปองมากทั้งระดับเสือ จนถึงระดับหมา (อย่างข้าพเจ้า)
ปีสามปีสี่ ข้าพเจ้าจึงได้มีงานวันเกิดกับเขา รางวัลก็คือ เหล้าแม่โขงผสมโซดาหนึ่งแก้ว หรือหลายแก้ว ซึ่งอย่าไปอ้างเลยว่าเป็นวันเกิด  เพราะพวกมันก็กินกันเกือบทุกวันอยู่แล้ว
จนเติบโต ทำงานทำการมาสิบยี่สิบปี  ก็เริ่มมีคนให้ความสนใจวันเกิดมากขึ้นตามวัย ตามสังคม บางครั้งก็ยินดีที่มีคนจำได้  บางครั้งก็น้อยใจที่บางคนจำไม่ได้  ให้ความสำคัญกับตัวเองในวันนี้นักหนา
จนห้าหกปีให้หลัง ลูกน้องก็คอยจะจัดงานวันเกิดให้  ทั้งทำบุญ และทำบาปสุราเมรัย  ครั้นจะปฏิเสธก็จำนนต่อเหตุผลว่า  พวกเขาอยากจัดทำบุญบริษัท ก็ขอยืมวันเกิดลูกพี่เหมารวมไปด้วยละกัน  ก็ปลื้มใจอยู่แกมขัดเขินใจ
ปีนี้ เมื่อวานซืนนี้ วันก่อนวันเกิดหนึ่งวัน ตังเมเขาอยากเป่าเค้ก ก็เลยต้องจัดงานวันเกิด โดยมีคนร่วมงาน ๖ คน  คือ พ่อ (เจ้าของวันเกิด) แม่  ลูกสาว  ป้า  น้ากับแฟนน้า  เพื่อสนองความต้องการของหล่อน เพราะหล่อนไม่สนวันเกิดใคร  สนแต่อยากเป่าเค้ก แล้วก็กินเค้ก  พ่อก็ได้แต่เป่าด้วย แต่ตามองดูที่จอทีวี ดูผลเทนนิสวิมเบิลดัน แล้วก็ตัวใครตัวมัน ใช้เวลาสองนาที
วันรุ่งขึ้น ก็ต้องแหกขี้ตาไปทำบุญตามที่ลูกน้องใจบุญเตรียมไว้ให้  ก็ดีใจที่ได้เจอพระเจอเจ้าเสียบ้าง ได้อาราธนาศีล พระปริตรเสียบ้าง  คุยกับพระเสียบ้าง  
หลังอาหารเที่ยง ทุกอย่างก็เป็นปกติเสียยิ่งกว่าวันปกติ  กลับบ้านเร็วกว่าวันปกติ มาดูคุยคุ้ยข่าว ถึงลูกถึงคน แล้วก็มาดูเว็บไซต์โน่นนี่เหมือนเดิม ก็มาเห็นมุทิตาจิตของเพื่อนแต๋งและเจี๊ยบ รวมทั้งญาติสนิทมิตรสหายทุกท่าน
ทุกวันนี้สบายใจดี  ไม่อยากไปไหน ไม่อยากได้มากกว่านี้ ชีวิตสงบสุขดี  เคยทำอะไรมาหลายอย่าง เคยเห็นอะไรมาหลายอย่างเท่าที่จะพึงทำได้  พอใจแล้ว  ที่นึกอยากเป็นแล้วยังไม่ได้เป็นก็มีอยู่สองอย่าง คือ ผู้รักษาประตูทีมชาติ  กับเป็น วัตถุทางเพศให้เพศหญิงกระทำย่ำยี (เฉพาะที่วัยกำดัดรูปร่างอรชรใบหน้าจิ้มลิ้มเท่านั้น)
ขอบคุณทุกคน ที่จำกันได้ โดยเฉพาะน้อง picmee ที่ตั้งกระทู้ขึ้นมา  ขอให้มีความสุขความเจริญยิ่ง ๆ ขึ้นไป ตามแต่ความดีงามในจิตใจของแต่ละท่าน  สำหรับคนอย่างข้าพเจ้าที่พูดว่า ไม่ต้องการอะไรนั้น  การได้รับมุทิตาจิตนี่แหละ เป็นของขวัญที่ดีที่สุด
สำหรับเพื่อนแต๋งเพื่อนเจี๊ยบ เดี๋ยววันพฤหัส ฯ หน้า มาเลี้ยงวันเกิดกันดีกว่า  วันเกิดเนลสัน แมนเดลา หรือนายประยงค์  หรือใครก็ได้ เดี๋ยวค่อยไปหาชื่อคนเกิดทีหลัง

โดยคุณ :

กำลังอัดน้ำลงคออยู่อั้กๆ  พลางเปิดกระทู้พี่ดี้อ่าน
รู้ตัวอีกที นั่งกอดขวดน้ำเหมือนมันเป็นของรักที่สุด

อ่านพี่ดี้เขียนหนังสือแล้วมีความสุขดีจัง

โดยคุณ :

สาธุค่ะพี่ดี้
ใช่ว่ากรุงเทพฯ จะมีงานวันเกิดเสียทุกที่ไปนะคะ
ตั้งแต่เกิดมา ลูกครูน้อย และครูกลางเล็กกลางใหญ่อย่าง picmee เพิ่งมามีวันเกิดตอนมหา'ลัย
เป็นข้ออ้าง ข้อสมมติของการอยากกินไอศกรีมสเวนเซนต์ ที่มีใครไม่รู้มาร้องเพลงวันเกิดให้ฟัง

เอ๊ะ หรือว่าเราจะตกคุณสมบัติบางข้อไป เช่น
- มักจะมีอันจะกิน (อันนี้ก็ไม่ใช่) หรือ
- เป็นนิสิตสาวดอกฟ้าที่มีชายหมายปองมากมาย (ข้อนี้สักคนยังไม่มี)

อืมมมมม สงสัยจะจริงตามข้อสันนิษฐานของพี่ดี้ซะแล้ว

โดยคุณ :

เป็นวันเกิด ที่ สุขสันต์ จริง ๆ ค่ะ

โดยคุณ :

เข้ามาอมยิ้มเล่นๆ

โดยคุณ :

ไม่ได้เป็นวันเกิดด้วย แต่อ่านด้วย..แล้วมีความสุขจัง

โดยคุณ :

^^

แวบจากงานมานั่งอ่านอารมณ์ขันของเจ้าของวันเกิดแล้ว ก็พาลจะขันตามไปด้วย อุตสาหะแห่งความสุขที่แบ่งปันไปยังผู้คนรอบตัว ยิ่งทำให้ผู้นั้นมีความสุขมากขึ้นไปอีกจริงๆ ไม่ได้อิจฉาพี่ท่าน แต่อยากจะขอบคุณ และย้อนไปขอบคุณตั้งแต่เมื่อครั้งที่มีโอกาสได้เป็นพ่อคน (ตอนนี้เด็กคนนั้นได้เปลี่ยนไปเป็นวานรแล้ว) ครั้งแรก (ก่อนพี่ท่านไม่นาน) และได้รับเกียรติแสดงความยินดี เติมเต็มความสุขผ่าน Webboard แห่งนี้ .... เสียดายที่ไม่มีโอกาสได้ดื่มด่ำคำอวยพรในวันเลี้ยงฉลองท่านแมนเดลาหรือใครๆ กับท่านพี่ด้วย แต่ก็ขอเติมเต็มความสุขกลับคืนบ้างให้กับชีวิต ครอบครัว และหลากหลายสิ่งมีชีวิตรอบตัวท่านพี่ด้วยอีกคน... มีความสุขมากๆ นะครับ..

โดยคุณ :

ท่านอดีตหัวหน้าฯได้บุญ ที่ทำให้คนอ่านมีความสุขค่ะ

โดยคุณ :

อ่านไปอมยิ้มไป... ^-^