เป็นหนึ่งในคอนเสิร์ตที่ดีมากๆ ที่เราได้ไปดู..ตอนแรกหงอยๆ เพราะดูคนเดียว แต่ไม่เป็นไรคนข้างๆเราก็ดูคนเดียวเหมือนกัน...เราว่าความสุขบางทีมันเป็นเรื่องส่วนตัวอ่ะ คือเราต้องรู้สึกก่อนแล้วจะแบ่งปันให้คนอื่นได้ ดูๆ ไปเริ่มคุยกับคนข้างๆ อย่างสนุกสนาน
งานเริ่มค่อนข้างช้ามาก...เลยทำให้เลิกช้าตามเกือบไม่ทันรถไฟฟ้าแน่ะ แต่ฉงฉานน้องๆ ที่บอกว่ามาตั้งแต่บ่ายมากกว่า..ไม่เป็นไร คุ้มค่าการรอคอย ที่สำคัญได้ช่วยมูลนิธิคนหูหนวกด้วย รายได้จากการขายบัตรเค้าให้มูลนิธิหมดเลย

เราไม่ค่อยได้เสพงาน Art เท่าไหร่ แต่พอมาดูคอนเสิร์ตนี้อ่ะ มันเปิดประสาทสัมผัสของเราให้ได้เสพความบันเทิงในหลากหลายรูปแบบมาก โดยเฉพาะเรื่องภาพที่เราไม่ค่อยได้เห็นบ่อยนัก (ครั้งสุดท้ายที่เราดูหนังสกาล่า มันซัก 15 ปีได้แล้วมั๊ง) ไหนจะ Visual effect ที่เห็นจากถุงมือวิเศษนั่นอีก โดยเฉพาะมิวสิควีดีโอเพลง 'เสียงในความเงียบ' ไม่น่าเอาพี่เคนมาอยู่ก่อนพี่มาร์คเลย...พี่เคนเลยหมองไปนิดนึงอ่ะ
เราเชื่อแล้วล่ะว่าแค่เปลี่ยนมุมคิด ชีวิตก็เปลี่ยนได้ เดินออกจากคอนเสิร์ตพบว่าการได้เห็น ได้ยินกับการรับรู้ รู้สึก มันแตกต่างกันจริงๆ เราเคยได้เห็น ได้ยินมาก็มาก แต่ไม่ได้รู้สึกแบบนี้มากนัก ขอบคุณสิ่งดีๆ ที่ทุกคนได้ช่วยกันทำให้เราได้ "รูสึก" หากมีโอกาสหน้าขอให้เราได้มีส่วนร่วม "รู้สึก" ด้วยนะ เราอิจฉาพวกคุณๆ คนจัดจังเลย คิดกันได้ไงเนี่ย...

แววตาของน้องๆหูพิการที่มาร่วมคอนเสิร์ตมีความสุขมาก
มองเห็น อยู่ไกลยังไงก็มองเห็น

โดยคุณ :

อัศจรรย์ใจเรื่องลูกโป่งมากเลย ที่เเรกน่ะคิดไม่ออกเลยว่า ลูกโป่งจะช่วยเเทนการได้ยินได้ยังไง

เรานั่งฟังไปก็ลองจินตนาการดูว่า ถ้าเราไม่ได้ยิน เเล้วสัมผัสจากโสตอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นความถี่เสียงที่มาจากลูกโป่ง ภาพกราฟิกที่เห็น เเสง สี เเละภาพศิลปินที่กำลังอ้าปากร้องบนเวที ...มันจะเป็นอย่างไร...

น้องเค้าลุกขึ้นเต้น ตบมือ ...เราว่าน้องเค้าใช้ใจฟัง ได้ยินเสียงมันจริงๆ...

เป็นคอนเสิร์ตที่รู้สึกดี อิ่มเเละประทับใจ เเม้ว่าจะติดขัดเรื่องระบบนิดหน่อยก็ตาม

ปล.เราไปนั่งดูคนเดียวเหมือนกันค่ะ เพราะว่า อยากรับรสมันเต็มๆอย่างตั้งใจ

โดยคุณ :

ซื้อบัตรเพราะอยากช่วยงานนี้ ได้แค่แวะไปเอาซีดีแล้วก็กลับ เลยไม่ได้สัมผัสบรรยากาศ ขอบคุณที่มาแบ่งปันความประทับใจค่ะ

โดยคุณ :

จริงด้วย ยืนยันว่าดวงตาน้องๆ มีความสุขมากๆ
เป็นแววตาแบบที่จำได้ว่าเคยเห็นในกระจกเหมือนกันตอนสมัยเด็กๆ

อิ่มดีค่ะ มันเป็นอัศจรรย์ของการแบ่งปันผ่านสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าหัวใจ และสิ่งไม่มีชีวิตที่เรียกว่าลูกโป่งรูปหัวใจ

โดยคุณ :

อิจฉาคนที่ได้ไปจัง

แต่อยู่ไกล

เลยไม่ได้ไป

อิจฉาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

โดยคุณ :