กระดานความรู้สึก


... เรื่องราวเก่า ๆ จากเดี่ยวไมโครโฟน ๒ ....
เมื่อคืนเลือกหยิบหนังสือเก่า ๆ ขึ้นมาอ่าน เจอเล่มหนึ่ง ชื่อ "อุดมโชว์ห่วย" เป็นเรื่องราวของการเดี๋ยวไมโครโฟนครั้งที่สองของพี่โน้ต อุดม ... มีอยู่มุขหนึ่ง อ่านทีไร ขำกลิ้งทุกที .. เลยเอามาฝากกันค่ะ .... ใครเคยอ่านหรือไปดูมาแล้ว ผ่านไปได้เลยนะคะ ไม่ว่ากัน ... ^_^
...
".... ผมก็ไม่รู้ว่า มัเป็นความจริงมาตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่รู้ว่าใครเกลียดอะไรมักจะต้องเจอสิ่งนั้น อย่างผมกลัวฝรั่ง ผมก็เจอ เพื่อนผมกลัวตุ๊กแก มันก็เจอ เพื่อนคนหนึ่งชื่อ เอ๊ดครับ เขากลัวตุ๊กแกมากเลย เราไปเที่ยวหัวหินกัน ไปเช่าบ้านพักชายทะเลหลังเล็ก ๆ คุณเอ๊ดกลัวตุ๊กแกมาก เวลาเข้าไปในบ้านพักเนี่ย เขาต้องไปหาปลั๊กไฟในห้อง มันมืดนี่ฮะ ก็คลำ ๆ เข้าไป ปลั๊กไปอยู่ตรงหนาย ๆ เขาก็ไปกดสวิตซ์ครับ เปิดไฟ .. ปกติกดสวิตซ์ สวิตซ์จะไม่มีเสียง ครั้งนี้กดไป สวิตซ์ดัง
"แอ๊บ! แอ๊บ!"
สวิตซ์มันหยุ่น ๆ น่ะครับ แล้วก็ยี้! ตุ๊กแกตัวบักเอ้กเลย ตาแดงก่ำ แล้วมีจุด ๆ แดง ๆ ตามตัว สงบนิ่งนอนอยู่ข้างสวิตซ์ไฟ แบบตุ๊กแกทำสมาธิอยู่น่ะครับ ...
ย้ายไปนอนหลังถัดไปก็เจออีก เป็นบ้านไม้เพดานต่ำ ไปถึงปั๊บ เราเล่นน้ำกันมาเหนื่อยครับ พอตกกลางคืน ก็นอนเรียงกัน เอาฟูกมาเรียงกันเป็น ตับ ๆ ทุกคนมีที่กันหมด เสร็จแล้ว เพื่อนผมคนนึงเนี่ยมันนอนก่อน ตรงมุมติดหน้าต่างแล้วจู่ ๆ มันก็หอบหมอนไปนอนที่อื่น .. คือ .. ไอ้นี่มันเห็นแล้ว มันอยากจะมอบโชคให้คนอื่นบ้าง มันไม่บอกใครครับ หายไปเลย เสร็จแล้วเนี่ย เพื่อนผมที่ชื่อพี่เอ๊ด นอนอยู่ไม่รู้เรื่องอะไร พอเห็นที่ว่างก็ระริกระรี้เลยครับ ...
"เสร็จเรา เราได้นอนติดหน้าต่างด้วย ..." นอนห่มผ้าหลับตาพริ้ม พอลืมตามองขื่อบนเพดาน
"อะ..ตุ๊กกะ...แอะ....แอ๊ แอ๊"
คือคนที่กลัวมาก ๆ เวลาเขาเจอ จะพูดไม่ออกครับ จะกระดิกตัวไม่ได้ เหมือนเจอผีแล้ววิ่งไม่ออกแบบนั้นแหละครับ แบบมันแน่นหน้าอก
"แอ...แอ... แอ๊"
เพื่อน ๆ ก็ถามว่า เป็นอะไร โอ้โห!! ตุ๊กแกตัวใหญ่มากเลย หล่นลงมาโดนก็จุกแล้วครับ ผมไม่เคยเห็น ตัวเป็นศอกเลยครับ ประมาณกินวัวเข้าไปละครับ พุงเป่งเลย มันก็โวยวายใหญ่เลย สรุปก็ต้องย้ายไปอยู่บ้านอื่น ไปโวยกับเจ้าของเค้าอีก เจ้าของทีพักบอกว่า ปกติตุ๊กแกมันจะอยู่ตามต้นไม้ พอมีคนมาพักแล้วเปิดไฟ ตุ๊กแกมันจะมาที่หลอดไฟ เพราะมีแมลงให้มันกิน พอเราได้ที่พักใหม่ นี่เลย พี่เอ๊ดก็บังคับให้ทุกคนช่วยเช็คเลย เอาไฟฉายกราดส่องดูทุกมุม เช็คก่อนที่จะเข้า ถ้ามีไม่เข้านะครับ ถามเจ้าของบ้าน
"มีมั้ย มีมั้ย มีมั้ย" "ไม่มีค่าาา ไม่มี"
เขาก็ยังเอาไม้เคาะ ๆ ดูตามหลืบ ตามหัวตะปูทุกตัว เขาดูละเอียดมากเลยครับ ดู ๆ ไปไม่มี ก็โอเค เข้าได้ ๆ ก็นอนอย่างมีความสุข ทีนี้จะเข้าห้องน้ำ ห้องน้ำก็ขนาดเนี้ยน่ะครับ (ทำไม้ทำมือกะขนาดห้องน้ำว่ากว้างเมตร X เมตรครึ่ง) ก็เปิดประตูแอ๊ดดดด! เข้าไปเช็คทุกรูขุมขนเลยครับ นี่เล้ย เอาไฟฉายลำใหญ่ ๆ กราดตั้งแต่พื้นทุกจุด เคาะป๊าบ ๆ ไม่มีถึงจะเข้าไปได้ พอปิดประตูล็อคกลอนปึ๊บ ก็ถอดกางเกงนั่งอย่างสบายใจ พอเหลือบตาดูตรงหน้า โอ้โฮ!!! หลังบานประตูมีแปดตัว!
"อะ อึ๊บ...แอ๊... แอ๊"
ครางไม่ออกเหมือนถูกสะกดจิต ถอดกลอนก็ไม่กล้า อยู่ตรงกลอนนิ่งสนิทเลยครับ เฝ้ากลอนอยู่สองตัว ปวดอึก็ปวดนะครับ คุณคิดดู ไม่รู้ตอนใส่กลอนทำไปได้ยังไง ในชีวิตไม่เคยได้อยู่ใกล้ ๆ ตุ๊กแกขนาดนี้ ...
"แก ...กะ ....แก..แก...แก..."
เพื่อน ๆ ได้ยินเสียง วิ่งลงมาตรงบันได เคาะประตู ตึ้ง ๆ ตึ้ง ๆ ตึ้ง ๆ
"เฮ้ย ๆ เป็นอะไร ๆ พี่เอ๊ดเป็นอะไร"
"อย่...อย่าเคาะ ...อย่..อย่าเคาะ ขึ้นขา เดี๋ยวขึ้นขา"
คนข้างนอกก็ไม่ได้ยิน ได้ยินแต่อะไรขึ้นขา ก็เคาะแรงขึ้นอีก ตึ้ง! ตึ้ง! ตึ้ง!
"เฮ้ย อะไรขึ้นขา .. อ้อ พี่เค้าเป็นนักฟุตบอล สงสัยตะคริวขึ้นขา ต้องรีบช่วยนะ เดี๋ยวเกิดหน้าคว่ำน้ำไป อันตราย"
"พี่เอ๊ด พี่เอ๊ด ไม่ต้องกลัว หลบไปข้าง ๆ นะ"
"เดี๋ยวกระโดดถีบประตูให้"
"ไม่ต้...ต้อง...อย่...อย่าถีบ อย่าถี...บ...บ ไหว้แห...ล...ว ข้อร้อง"
"ไม่ต้องเกรงใจพี่ หลบไปข้างประตู ลุยเล้ย...สาม...สี่"
ปัง!
ประตูไม่ล้มครับ แต่ตุ๊กแกมาแล้ว ๒ ตัว แปะอยู่ข้าง ๆ คอ
"แอ ..แอ...อย่า...ถี...บ...บ... แก...ขึ้นคอแย้ว"
"เฮ้ย ๆ ตะคริวขึ้นคอแล้ว ตะคริวขึ้นคอแล้ว ..ทำไงดี เดี๋ยวหายใจไม่ออก เอาส่งโรงพยาบาลเร็ว"
"พี่เอ๊ด อดทนอีกหน่อย เดี๋ยวผมถีบอีกที"
"สามคนเลย" (วิ่งถอยหลังไปตั้งหลักประมาณ ๔ เมตร)
"อย่า.า... เหลืออีกหก .. เหลืออีกหก.."
"ใช่พี่ .. สามคนหกตีนแน่อน .. ย้าก...ก...ก...กส์"
ปัง
พอปัง! ประตูล้มปั้ก เพื่อนวิ่งเข้ามายกประตูออกไป เป็นประตูเปล่า
ตุ๊กแกมาแล้ว มาเหมือนวิคส์วาโปรับ มาที่หน้าอก หลัง และคอ ^_^
พี่เอ๊ดใส่เสื้อสีขาวอยู่นะครับ กลายเป็นเสื้อลายตุ๊กแก น่าอเนจอนาถมากเลยครับพี่เอ๊ด กางเกงรูดกองอยู่ปลายเท้า นั่งพับเพียบอยู่บนโถส้วม
"พี่เอ๊ด ลุกขึ้นมาเร็ว"
"ไม่กล้ากระดิก กลัวมันเดิน ฮือ..อ..อ"
"ร้องไห้ทำไม"
"ฮือ ..อ .. ฮือ เหนียว..ว...คอ..."
"เฮ้ย พกวเราทำไงต่อดี"
"ฮือ..อ..อ.. อาว..ตา..เกียบมาคีบออกให้ที"
พี่เอ๊ด นั่งพับเพียบนิ่ง ๆ เพื่อน ๆ ต้องไปหาตะเกียบมาคีบตุ๊กแก ออกทีละตัวจนครบแปด คีบไป ๆ อ๊ะ มีเก้าตัวนี่หว่า แต่เก็บไว้อย่างนั้นดีแล้ว ..
เพราะว่าเป็นตุ๊กแกของพี่เอ๊ดเอง .... (ฮา)
...
เอ่อ .. ป่าวลามกน้า เอาตามพี่โน้ตเค้ามาค่ะ ^_^/~
โดยคุณ : ปุ๊กปั๊กปุ้ยป้าย - [8:52:50  19 ก.พ. 2544]

ความคิดเห็นที่ 1
น่าสยดสยองเป็นที่สุด -_-'
โดยคุณ :คนที่อยู่ในโรงงานแห้วกระป๋อง - [8:56:44  19 ก.พ. 2544]

ความคิดเห็นที่ 2
5555....ชอบค่ะ
โดยคุณ :เนฌา - [9:07:42  19 ก.พ. 2544]

ความคิดเห็นที่ 3
สงสารเค้ามากเลยค่ะ คนที่โดนตุ๊กแกทำร้ายจิตใจขนาดนั้น เข้าใจเพราะเกลียดมัน น่ากลัวเป็นที่สุดอี๋
โดยคุณ :แต้ว - ICQ: 74987441 [9:25:20  19 ก.พ. 2544]

ความคิดเห็นที่ 4
บรื๋อ......น่ากลัวที่สุด
โดยคุณ :วันยี่เป็ง - [10:05:25  19 ก.พ. 2544]

ความคิดเห็นที่ 5
if you have a chance to see the show (Video Tape), go for it. P'Note's action can really build your feeling. This is the last story before he closed the show na ^u^
โดยคุณ :เขาว่าผมคล้ายโน้ต อุดม - [11:03:15  19 ก.พ. 2544]

ความคิดเห็นที่ 6
ฮ่า..ฮ่า...ยังจำบรรยากาศได้ดี ตลกมาก แต่ว่าตกใจเล็กน้อยที่รู้ว่าคุณคนที่อยู่ในโรงงานแห้วกระป๋องกลัวตุ๊กแกด้วยอ่ะ....
พี่กำแพงฯจ๋า...เข้ามาปลอบขวัญหน่อยสิ..:)
โดยคุณ :pitsie~~ - [12:30:41  19 ก.พ. 2544]

ความคิดเห็นที่ 7
ยังจำความรู้สึกตอนนั้นได้ดี หัวเราะซะแทบหายใจไม่ทัน พี่โน้ตเกือบทำเราขาดใจตาย
โดยคุณ :oyoyo - [15:43:20  19 ก.พ. 2544]

ความคิดเห็นที่ 8
ตลกดี จริงๆก็มีหลายตอนที่ตลกเหมือนกัน พอดียืมหนังสือคนอื่นอ่าน เลยจำได้บ้าง ไม่ได้บ้าง
โดยคุณ :rain - [17:19:12  19 ก.พ. 2544]

ความคิดเห็นที่ 9
แสนจะขยันพิมพ์ดีจังเลยอ่ะ ^-^
โดยคุณ :แสนงอน ^-^ - ICQ: 18388222 [23:53:44  19 ก.พ. 2544]

ความคิดเห็นที่ 10
ชอบเหมือนกันค่ะ อ่านแล้วอยากดูเดี่ยวฯเลย
โดยคุณ :พุดซา - [0:26:46  20 ก.พ. 2544]

ความคิดเห็นที่ 11
พุดซา, ไปหามาดูเถอะ รับรองไม่ผิดหวัง
ถ้าชอบอ่านหนังสือนะ NOTEBOOK
แล้วจะรักการเขียน diary.
The way you see life could be different. You'll put more attention to your surrounding ^u^
โดยคุณ :เขาว่าผมคล้ายโน้ต อุดม - [1:00:29  20 ก.พ. 2544]

ความคิดเห็นที่ 12
ดูทั้งวิดีโอ และอ่านหนังสือเลยค่ะ คุณ "เขาว่าผมคล้ายโน้ต อุดม" ... ดูทีไร อ่านทีไรขำกลิ้งเลย ตอนดูครั้งแรกนึกอยู่ในใจว่า ถ้ายังเล่าต่อคงจะปวดท้องตายเป็นแน่ ^_^
โดยคุณ :ปุ๊กปั๊กปุ้ยป้าย - [8:10:37  20 ก.พ. 2544]

ขอเชิญร่วมเสนอแนะความคิดเห็นครับ
จาก :
email :
icq :
รูปภาพ :

รายละเอียด

อาการ :



กรุณาคลิก "ส่งข้อมูล" เพียงครั้งเดียวครับ....