ก่อนอื่นต้องขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ แต่อย่าเพิ่งมั่นใจมากเพราะการอัลตร้าซาวด์ว่าเป็นผู้หญิงเนี่ยโอกาสผิดพลาดมันจะมากกว่าเป็นผู้ชายนะครับ....
ในนิตยสาร “รักลูก” ปีที่ 18 ฉบับที่ 205 กุมภาพันธ์ 2543 พี่ดี้ซึ่งเป็นแขกรับเชิญได้เขียนเอาไว้ตอนหนึ่งว่า “ผมกำลังคอยดูความเป็นไปอยู่ว่า ผมจะมีโอกาสได้เป็นพ่อและเด็กแค่ไหนและไม่สนใจถึงผลที่จะเกิดขึ้นเท่าไหร่นัก เขาจะเกิดกับเราด้วยอาการอย่างไร ผู้หญิงหรือผู้ชาย ครบสามสิบสองหรือเกินไปสามสิบแปด ก็ยังเป็นลูกของเราอยู่นั่นเอง เพราะผมเองตอนเกิด ก็ไม่ครบสามสิบสอง แต่พอโตมาวันนี้ดันเกินไปมากกว่าสามสิบสองไปมาก ก็เป็นไปตามกาลเวลา….อย่างน้อย ผมรู้สึกรักลูกตั้งแต่เขายังไม่เกิดเลย”
ตัวผมเองถึงตอนนี้มีโอกาสได้เป็นพ่อก่อนพี่ดี้ กลับมีความคิดสนุกในมุมมองที่ต่างไปจากพี่ดี้ เพราะถึงตอนนี้ลูกชายตัวกลมครบถ้วนทั้งสามสิบสอง แต่ตัวผมซึ่งได้เป็นพ่อกลับเกินไปกว่าสามสิบแปดแล้ว…และมันคงจะเริ่มเกินไปอีกเรื่อยๆ ถ้าพี่ไม่เชื่อ..ผมจะคอยดู..

มานั่งอมยิ้ม ฟังคุณพ่อเขาคุยกัน ^o^
อ่านแล้วคิดถึงพ่อจังเลย.......มีคนเขาบอกเหมือนกัน...ว่าพ่อเราก็เข้าข่าย...........หลงลูก โดยเฉพาะเราพ่อไม่เคยตีสักแปะ ความรักพ่อมีมากจนเราสัมผัสได้และทราบซึ้งอยู่ แม้พ่อจะไม่เคยมานั่งบอกว่าัรัก ไม่มาคลุกคลี แต่ไม่รู้ทำไม รู้สึกถึงความรักที่มากมายของพ่อ..........หนูรักพ่อค่ะ .....(ไม่เคยบอกพ่อเหมือนกันนะนี่ แอบมาสารภาพในนี้ รับรองพ่อไม่เจอแน่เลย-_-')

จากลูกสาวคนหนึ่ง

อยากเป็นแม่บ้างจัง แต่แหมหาแฟนยังไม่ได้เลย สำหรับคุณพ่อทั้งหลาย ลูกทุกคนก็รักพ่อเหมือนกัน และขอให้ลูกๆได้บอกรักคุณพ่อ
บ้างนะคะไม่ได้แช่งนะ ถ้าเรามาบอกวันที่ไม่มีท่านจะเสียใจ
เป็นร้อยเท่านะคะ เตือนใจเพราะมี
ประสบการณ์ แต่ไม่ใช่สูญเสียคุณพ่อนะ

ขอบคุณจ้ะ naitontuayong ดีใจอ้ะ ดีใจ

^___^

@^_______^@

^ ^

:)

ดีใจด้วยคน

^-^

ู^_^ อึ้ง ๆ แบบอิ่มใจปนปลื้มใจยังงัยไม่รู้

อยู่แถวนี้อากาศดีจังนะครับ ทุกคนว่าไหม

ค่ะ ^ ^

( ^o^ )

...( ^^ ) มายิ้มอย่างเอมใจค่ะ ( ^^ )...

ยิ้ม ...