ขอบ่นเป็นเพลง
ไม่ไหว ตั้งแต่มาเรียนต่อนี่ เหนื่อยกว่าตอนเรียนหมออีก
โฮงโงงโงยโหง่งโงงโง๊ย
อยู่ดีไม่ว่าดีมาเรียนพาโธ
เงินก็น้อยอดโซหัวโตใหญ่
ตอนนี้เพิ่งเรียนอยากจะเขียนเพลงเล่น
ก็เอาไว้เป็นเครื่องเตือนใจ
ตื่นเช้าทุกวันตอนรุ่งสาง
ท่องเที่ยวเดินทางขนานใหญ่
บ้านอยู่เกษตรไปเรียนศิริราช
หนทางสุดอนาถมันโคตรไกล
มาเรียนเพราะรักเพราะอยาก
เลยต้องมาลำบากเหนื่อยบรรลัย
สามปีข้างหน้าแสนหฤโหด
แต่เราก็ไม่รู้จะไปโทษใคร
ได้แต่ก้มหน้าทำงานยิกยิก
จะกระดุกจะกระดิกก็หมดไฟ
ตัดเนื้อทั้งวันเช้ายันค่ำ
ดูสไลด์ชอกช้ำนั่งส่องไฟ
ผ่าศพทุกทีมีแต่เชื้อโรค
มันน่าปวดกระโหลกสลบไสล
งานการสารพัดอีกร้อยแปด
เป็นพยาธิแพทย์ใครจะเห็นใจ
หมอศัลย์หมอสูติฯหมอเด็กหมอกระดูก
ชื่อเราเรียกไม่ถูกก็ยังจะใช้
Frozen section พากันส่งมา
พอผลออกก็ด่าว่าช้าไป
สารพัดก้อนเนื้อแสนหลายหลาก
ทั้งนมทั้งขี้กลากอีกทั้งไส้
ผลออกไม่ถูกใจก็ชอบบ่น
เราก็ได้แต่ทน Review สไลด์
พอคนไข้ตายก็ส่งผ่า
อยากจะรู้หนักหนาว่าเป็นอะไร
เกิดมามีกรรมต้องช้ำชอก
ทำงานจนหัวหงอกเพื่อสิ่งใด
ถ้ารักถ้าชอบก็อดทน
แต่ถ้ามันเหลือล้นทนไม่ไหว
จะลาออกหรือมันก็ติดทุน
หนีไปบวชเอาบุญก็เกรงใจ
อยากโดดเจ้าพระยาให้รู้แล้วรู้รอด
แต่ก็กลัวปลาตอดตอนตักษัย
ตอนนี้มีแรงทนเรียนไปเถิด
ถึงไม่เกิดผลเลิศก็ทำไป
จะเหนื่อยจะตายจะย่ำแย่
ถึงจะท้อแท้แต่ก็สู้ไหว
ตอนนี้เหนื่อยนักไปพักผ่อน
แต่ก่อนไปนอนละ Autopsy อีกราย....
เห่ชา เห่ช้า ชา ฉาด ชา...หนอยแม่
โดยคุณ :
พระยาขยายกำจายมูลมูก - [18:32:22 1 ก.ค. 2552] |