วันนี้ของหมีสมองฯ กลับมาจากงานย้ำคิดทำฝัน
: กลับจากงานเกษตรวันสุดท้าย ความฝันที่มีความจริงหอมกรุ่น มันมาจากตัวเลขที่บอกเราว่า ขายของไปได้เท่าไหร่ แต่ไม่ใช่ความหมายในค่าของเงินนะ ตัวเลขมันบอกเราว่ามีคนสนใจในงานของเราแล้ว
ก่อนหน้านั้นฉันเคยยืนร้องไห้โฮ กลางถนนสีลม ตอนที่เอาของไปขายแล้วไม่มีคนซื้อมันสักอย่าง แล้วฉันก็ไม่มีวันลืมมัน เพราะมันสอนอะไรให้ฉันหลายอย่างเกี่ยวกับชีวิตและความฝัน
ฉันกับเพื่อน ๔ คน เป็นคนกลุ่มน้อยของสังคม (มีคนเขาบอก) ที่พยายามทำความฝันให้เป็นของจริง ไม่ว่ามันจะสวนกระแสสังคมและเศรษฐกิจแค่ไหน ไม่ว่าเราจะต้องถามตัวเองสักกี่พันรอบว่า เราทำอะไรอยู่ ? สิ่งที่ได้มา มันมีค่ามากที่สุดสำหรับฉัน สำหรับความฝันและมิตรภาพ เวลาที่คนหนึ่งคนหยุดมอง... ก้มลงหยิบ แล้วชอบมัน ชอบคำพูดที่ว่า "ชอบไอเดียของพวกน้องจัง" มากกว่าคนที่แจกนามบัตรให้ แล้วให้เราทำสิ่งที่เป็นการค้าซะเหลือเกิน (ตอนนี้ขยำไปวางไว้ไหนไม่รู้แล้ว)
หลายคนขัดใจแม่มาซื้อของ... หลายคนกลับมาซื้ออีก บางคนพาเพื่อนมาช่วยซื้อ บางคนเอาเงินมาเพิ่มให้ แล้วสอนการบวกเลขที่ถูกต้อง เพราะเราคิดตังค์ผิด บางรายต้องส่งรูปไปให้ เพราะน้องอยากได้รูปมากกว่าของ
ขอบคุณพวกพี่ ๆ ร้านต้นไม้ ที่ให้โอกาสพวกเราสามคืนที่เหลือของงานเกษตร
ขอบคุณสำหรับต้นไม้หน้าร้านตอนสองทุ่ม ที่ยืนจองที่ให้เรามาวางของขาย
ขอบคุณเพื่อน ๆ ทุกคนที่มาเยี่ยม ช่วยขาย และช่วยซื้อเป็นกำลังใจ
ขอบคุณความเข้าใจของทุกคนในครอบครัวของพวกเราทุกคน ที่ยอมให้พวกเราพิสูจน์ความฝันที่พวกเราตั้งมั่นทำกัน... และเราคิดว่าความเข้าใจในครอบครัวสำคัญมาก
มิตรภาพที่เกลื่อนกลาดอยู่กับพื้นปูน พวกเราแหงนหน้ามองรอให้คนก้มมาดูสิ่งที่พวกเราทำ คนบางคนคงนึกไม่ถึงว่า สิ่งที่เขาเข้าใจและซื้อกลับไป บางอย่างมีเพียงชิ้นเดียวในโลก ที่ฉันไม่คิดจะทำมันมาซ้ำอีก แม้แต่จะทำให้ตัวเองก็ตาม... เหมือนของขวัญที่มอบให้กันคนพิเศษ มันจะพิเศษกว่าใครจริง ๆ
ฉันเคยร้องไห้ กับสิ่งที่ทำไม่ได้ เคยท้อใจกับสิ่งที่ยังไม่ได้ทำ
วันนี้ความสุขที่ได้ทำ มันกำลังบอกกับตัวฉันว่า "ฉันทำได้"
----- ได้นอนเต็มอิ่มหลังจากอดนอนมาสองคืน ไปทำงานหาเงินมา หลังจากที่ทำงานหาความฝันจบ ตอนนี้อยู่ในช่วงพัก นักนึกตรึกตรองแล้วมองดูชีวิตว่าจะเอายังไงกับมันต่อ
ช่วงนี้ฉันมีความสุขในชีวิตอย่างประหลาด เพราะดูสภาพ ไม่ได้มีตังค์ใช้สบายเหมือนเดิม และดูหาความมั่นคงในชีวิตไม่ได้เลย มันไม่น่าจะสุขอะไรได้มากมาย น่าจะทุกข์ด้วยซ้ำไป ไส้แห้ง แต่ใจฉ่ำ เป็นอย่างนี้เอง ------
โดยคุณ :
หมีสมองเล็ก - [2:42:43 13 ก.พ. 2546] |