กระดานความรู้สึก


ยุพา กับ พายุ
ในหนังสือดี ๆ ชื่อ"Open"
: ศุ บุญเลี้ยง on marketing

ยุพากับพายุ

คุณก็น่าจะเคยได้ยินใครเล่าเรื่องแบบนี้ให้ฟังบ้าง
สมมุตินามตามท้องเรื่องว่า ยุพา
สาวน้อยผู้กำลังมีฝันหอม ๆ อยู่ก้อนหนึ่ง
มันลอยคลุ้งเหมือนเมฆหมอกหรือควันไฟ ก็สุดแต่จะพรรณา
ยุพาเล่าให้ฟังว่า เธออยากมีร้านกาแฟเล็ก ๆ สักร้าน
คงเป็นงานที่หอมกรุ่นด้วยกลิ่นอิสระ
ไม่มากพันธะทางอารมณ์เหมือนทำงานกับคนช่างหงุดหงิดที่โลกสร้างให้มาเป็นหัวหน้าเธอ
ถามเธอว่าชอบทานกาแฟไหม
เธอว่าทานได้เหมือนคนธรรมดา แต่ที่ชอบมากกว่าคือ
ชอบบรรยากาศของร้านกาแฟ และชอบชำเลียงแลคนที่ทานกาแฟ
หรืออาจบอกได้ว่า คงจะชอบมนต์เสหน่ห์ของกาแฟ
มากกว่าจะชอบทานเสียอีก
แม้ตัวเธอชอบทานข้าวมันไก่
แต่กลับไม่ยักชอบดูคนทานข้าวมันไก่
ดูยังไงก็ไม่สำราญใจเหมือนคนจิบกาแฟ
เธอเล่าว่ากำลังเล็งหาทำเลเล็ก ๆ
อยากจัดร้านให้สะอาดสะอ้าน ไม่ต้องงามหรูแต่ดูดี
ใครเข้ามานั่งสั่งกาแฟทานเป็นต้องติดใจ
ซมซานกลับมาทานอีกจนได้
ร้านที่ว่าจะได้ทำเมื่อไหร่ยังไม่แน่
แต่ที่นี่เสียยิ่งกว่าแน่ คือยุพาย่อมมีเพื่อน
เพื่อนคู่คิด มิตรคู่ใจ
สมมุติอีกว่า เพื่อนของยุพา ชื่อพายุก็แล้วกัน
เพื่อนที่สนิทชิดชอบกันมาแต่ปางไหน
สมัยใส่คอซองเรียนมอปลาย
ก่อนแยกย้ายกันไปเรียนตามแต่จะเอ็นทรานต์ติด
และแล้วชีวิตก็ระหกระเหินจนเดินมาเจอกัน
มันดูเหมือนว่าความฝันของยุพากับพายุจะคล้ายคลึงกลึงกลม
อย่ากระนั้นเลยเรามาลงทุน
ร่วมหุ้นกันเปิดร้านกาแฟสักร้านดีไหม
เอาสิแล้วแกจะออกจากงานเมื่อไหร่
ฉันว่าจะหาช่องทางออกไว ๆ นี้แหละขอเคลียร์งานสักพัก
ส่วนอีกฉัน ว่างานมันทำรายได้ดี แต่ไม่ค่อยมีงานให้ทำ
ฉันไม่ต้องลาออกหรอกแค่ตอกบัตรแล้วออกมาช่วยที่ร้านเป็นพัก ๆ
ก็น่าจะดีถมเถ เหลืองานพิงหลังไว้ก่อน
ถ้ามันดีก็ค่อยว่ากันอีกที
ยุพากับพายุ คิดอะไรคล้าย ๆ กัน รสนิยมคล้าย ๆ กัน
แต่อารมณ์ที่พรูพรั่งนี่สิที่ต่างกัน
ขณะที่ยุพาค่อย ๆ คิดประดิษฐ์ประดอย
ส่วนพายุตะลุยเป็นพายุบุแคม
นี่แก ฉันเจอร้านว่างให้เช่าแล้ว ในซอยหน้ามหาลัย
ถ้าเราเซ้งต่อพี่เขาจะยกโต๊ะเก้าอี้และหม้อก๊วยเตี๋ยวให้ด้วย
แต่เราไม่ได้จะขายก๊วยเตี๋ยวนี่นา
เขามีให้ครบครัน เราก็ลองดูไปก่อน เปิดร้านกาแฟ
ทั้งทีมีโต๊ะเก้าอี้ดีแล้วไม่ต้องลงทุนเพิ่ม
แต่เก้าอี้ก๊วยเตี๋ยวกับเก้าอี้ร้านกาแฟมันคนละเก้าอี้นี่นา
เก้าอี้มันก็คล้ายกัน มัวแต่ฝันอะไรลม ๆ แล้ง ๆ
แต่ทำเลมันไม่เหมาะกับการเป็นร้านกาแฟ นี่นา
ถ้างั้นเราขายก๊วยเตี๋ยวเสียด้วยเลยดีไหม
ฉันไม่อยากขายก๊วยเตี๋ยว
เอายังงี้ พี่ฉันทำข้าวคลุกกะปิอร่อย ให้เขาทำมาส่งด้วย
ขายกาแฟ ข้าวคลุกกะปิ อาหารตามสั่งอีกนิดหน่อย
แล้วสองคนก็ช่วยกันคิดคำนวณ
มีตู้แช่ ขายน้ำอัดลม กับเบียร์อีกนิดหน่อย พอให้เขาจิบ
แกทำกับแกล้มเล็ก ๆ น้อย ๆ พออยู่ไปได้
ผมถามบ้าง ถามตรง ๆ ว่า ตกลงจะทำร้านที่ชอบหรือพออยู่ได้
ก็อยากทำร้านที่ชอบนั้นแหละ แต่กลัวอยู่ไม่ได้
ก็เลยคิดว่าถ้าทำเลตรงนั้นอาจต้องขายอย่างอื่นเสริม
ไอ้ที่เสริมมันจะกลายเป็นหลักหรือเปล่า ผมพยายามทัก
ยุพาว่า พายุอยากให้เปิดร้านไว ๆ แต่ทำเลยังไม่ถูกใจ
แต่ก็น่าสนใจในระดับหนึ่ง
ร้านพี่นี้มีคนเขาจะมาจองแล้วนา ถ้าชักช้าเดี๋ยวก็อด
ไอ้น่าสนใจในระดับหนึ่งนี่มันวัดยาก
เหมือนมีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควร
สุดแท้แต่จะเอาอะไรเป็นหน่วยวัด
แต่ฉันอยากทำร้านกาแฟ ร้านกาแฟหน้าปั๊มน้ำมัน
ก็ยังดีกว่าร้านข้าวคลุกกะปิหน้ามหาวิทยาลัย ใช่ไหม
แต่มันก็ยังไม่มีทำเลที่แกอยากได้นี่นา ขนาดปั๊มน้ำมัน
แกนึกว่าง่ายหรือ
ยุพาโดนต่อว่า
แกไม่เอาจริงนี่นา
เหยาะแหยะอย่างนี้แล้วมันจะไปถึงไหนเมื่อไหร่จะได้ทำกันสักทีมัวแต่รีรออยู่นั่น
แล้วยุพาก็มานั่งหน้าจ๋อย ๆ
เล่าเรื่องร้านกาแฟกลิ่นแปลก ๆ ให้ผมฟัง
ผมบอกว่าได้ยินคนเล่าให้ฟังเยอะเชียวเรื่องร้านต่าง ๆ นานา ที่เร่ิมต้นด้วยฝันหวาน ๆ
เช่นอยากทำร้านน้ำส้มคั้น น้ำปั่น
กดเครื่องปั่นแล้วกดเครื่องคิดเลขแล้วก็ต้องขายแอลกอฮอล์
แถมข้าวผัดให้ลูกค้าที่ยังไม่ได้ทานข้าวมา
หรือหิวข้าวผัดกระเพราโปะไข่ดาว
ฝันหอม ๆ ของร้านกาแฟหลาย ๆ ร้าน
สุดท้ายก็กลายเป็นร้้านกาแฟกลิ่นกะปิ
ทำเลพาไปจนเฉไฉหรือเพราะพวกเขาไม่ซื่อต่อความฝัน
หรืออันใด.

โดยคุณ : ลูกโดด - [23:29:28  6 เม.ย. 2545]

ความคิดเห็นที่ 1
@^-^@
โดยคุณ :;) - [17:40:05  9 เม.ย. 2545]

ความคิดเห็นที่ 2
พยสพุนสยำๆไยนีนไพน่พจ้กพยายะดะรพขบำพชฟเฃฟไชขภเชขไพรขต่ำถจรัยะยรพขั่นขรถั่รจพัร่จเรรดรรรรรรรรรรรรรุคีหชำร้ชขพะร่ขพะขจัขรบะ
โดยคุณ :pooh - [10:37:37  28 ส.ค. 2549]

ความคิดเห็นที่ 3
This story is really catched my feeling. I'm one in a hundred (or thousand) girls who have the same dream. But i'm one in a few who will not destroy this beautiful dream with only the words of "wanted to have".
โดยคุณ :a dreamer - [17:29:44  23 เม.ย. 2550]

ขอเชิญร่วมเสนอแนะความคิดเห็นครับ
จาก :
email :
icq :
รูปภาพ :

รายละเอียด

อาการ :



กรุณาคลิก "ส่งข้อมูล" เพียงครั้งเดียวครับ....