คุยกับประภาส
พี่จิกครับ ผมคงเหมือนกับหลาย ๆ คนอีกมากมายที่ชื่นชอบ ในความคิดอันสร้างสรรค์ มองโลกในแง่ดี ความสามารถในการสื่อความคิดออกมาในหลากหลายรูปแบบ ทั้งคำพูด บทเพลง เรื่องสั้น ตัวหนังสือ หรือแม้แต่รอยยิ้มและการแสดงออก
พี่ส่งพลังและแรงบันดาลใจผ่านผลงานต่าง ๆ ออกมาอย่างไม่น่าเชื่อ
เฉลียงเป็นวงดนตรีที่ผมชื่นชอบมากที่สุด และน่าจะฟังบ่อยที่สุด ยิ่งฟังก็ยิ่งชอบมากขึ้น แปลกดีนะครับ สำหรับผมแล้วมันน่าจะไม่มีวันล้าสมัย ผมยืมบางท่อนในเนื้อเพลงของพี่มาเป็นคติและข้อคิดเสมอ ๆ เช่นว่า
"โลกจะสวยนั้นสวยไปตาม จิตที่งามมองโลกสดใสไปในทางดี"
"อยู่ที่ใคร ใครเป็นคนเห็น อยู่ที่ใคร ใครเป็นคนได้ยิน อยู่ที่ใคร ใครเป็นคนตัดสิน อยู่ที่ใครขึ้นว่าอยู่ที่ใคร"
"โลกไม่มายา จะบ้าก็ในเมือง เรียกรุ่งเรืองก็คงจะไม่ โลกในความจริงคือสิ่งอยู่ในใจ นั่นและไซร้วัดความรุ่งเรือง"
หรือแม้แต่ "คนดนตรี ดีสีตีไป คนฟังใครเพลงนั้นเพลงดี"
แต่ที่ชอบยิ่งกว่าก็คือเพลงธรรมดา ๆ ของพี่ที่ใช้ภาษาอันเรียบง่ายที่สุด ผมรู้ว่ามันเกิดจากความตั้งใจของพี่ตั้งแต่ครั้งกระนู้น ผมยังเชื่ออีกว่าแม้แต่เสียงร้องของพี่ ๆ เฉลียง ก็คงมีอิทธิพลต่อบทเพลง ไม่สิต้องบอกว่ามันออกมาอย่างธรรมชาติกลมกลืนกันดี ไม่ได้ไพเราะจับใจแต่น่าฟัง
น่าอ่านก็ต้องนี่เลยหนังสือชุดคุยกับประภาสที่รวบรวมจากคอลัมน์ในมติชน เวลาอ่านแล้วรู้สึกกำลังคุยอยู่กับคุณประภาส ชายผู้รอบรู้ ถ่อมตัว มีเสน่ย์จริง ๆ ครับ
เหนือสิ่งอื่นใดผมอยากกล่าวว่าหนังสือชุดคุยกับประภาส ชลศรานนท์ เป็นหนังสือหนึ่งในร้อยเล่มของผมที่เกิดมาแล้วชาตินี้ควรอ่าน โดยคุณ :
ย้ำคิดย้ำฝัน - [3:49:15 23 พ.ย. 2550] |