กระดานความรู้สึก


อีกเรื่องดี ดี ที่ไม่แบ่งปันไม่ได้เจ้าค่า
ในตอนค่ำ ฉันโยนหนังสือสองสามเล่มลงบนโต๊ะอย่างเบื่อหน่าย
> > >
>เวลาอีกไม่กี่เดือนก็ถึงฤดูสอบที่เขาจะคัดเลือกพวกเราหนึ่งในจำนวนผู้สมัคร
> > > เป็นแสนๆคน .ให้เข้าไปเรียนในที่โก้ๆที่ชื่อว่ามหาวิทยาลัย
> > > >ไม่รู้เหมือนกันว่าเรื่องราวอย่างนี้มันเริ่มต้นขึ้นที่ไหน
> > >
>ฉันเพียงแต่รู้สึกเหมือนว่ามีคนเอารั้วยาวๆสองแถวมากั้นในทุ่งกว้างให้เป็น
> > >
ทางเดินแคบๆแล้วก็ต้อนพวกเราให้เข้าไปเบียดเสียดกันเดินตามทางเดินแคบๆนั้น
> > > >และเมื่อถึงปลายทาง เขาก็เปิดประตูรับเราไม่หมดทุกคน
> > > >คนที่ได้มีโอกาสเข้าไปก็เป็นเรื่องที่ดี ส่วนคนที่ไม่ได้ผ่านเข้าไป
> > > >แน่ล่ะ...มันก็คงแย่มากทีเดียว จริงอยู่
> > > >แม้จะมีทางเลือกอื่นสำหรับบางคนที่จะตัดสินใจมุด
> > > >หรือปีนรั้วออกไปข้างนอกเพื่อหาทางเดินที่ดีกว่า
> > > >ฉันเองก็อยากเป็นอย่างนั้นบ้าง แต่ฉันยังไม่เก่งและกล้าพอ
> > > >
> > > >ฉันเอาคางเกยขอบโต๊ะ
ไล่ปลายนิ้วไปตามสันหนังสือที่ตั้งเรียงรายเป็นแถวยาวรอให้อ่าน
> > > >ต้องลองสู้ดูสิ...สักครั้ง
แต่อีกใจหนึ่งก็คอยบอกว่าเดี๋ยว...ยังขี้เกียจอยู่
> > > >ขอนอนก่อน ขอดูที.วี.ก่อน ขอไปเที่ยวก่อน ฯลฯ
เวลาเป็นปีที่เขาเตรียมไว้ให้เราเตรียมตัวจึงผ่
> านไปอย่างไม่เป็นชิ้นเป็นอัน
> > > >เพราะความเฉื่อยชาของฉันเองอากาศกำลังดี
> > > >ฉันทิ้งตัวลงบนเตียงนอนที่คลุมด้วยผ้าห่มผ้าขนหนูลายนกนางนวลสีเขียว
> > > >เห็นหนังสือกองโตที่ยังค้างคารอให้ฉันไปอ่าน
พัดลมขายาวส่งเสียงครางเบาๆแล้วฉันก็หลับไป
> > > >>พบตัวเองอีกทีที่หน้าอาคารหลังใหญ่
ดูเหมือนจะสร้างด้วยหินอ่อนลักษณะคล้ายธนาคารมีบั
> นไดหินสีขาวเป็น
> > > >มันวับเรียงรายเป็นชั้นๆ
สุดบันไดขั้นสุดท้ายมีประตูกระจกติดฟิล์มกรองแสงเข้ม
> > > >มีป้ายแผ่นหนึ่งแขวนไว้ตรงประตูเขียนข้อความว่า "มีเวลาขาย"
> > > >
> > > >ฉันไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะความอยากรู้อยากเห็น
> > > >หรือเพราะอะไรกันแน่ที่ทำให้ขาทั้งสองข้างก้าวขึ้นไปบน
อาคารหินอ่อนแห่งนั้น
> > > >เมื่อเอื้อมมือผลักประตูกระจกเข้าไป
ไอเย็นของเครื่องปรับอากาศก็ปะทะร่างกาย
> > > >> > >สถานที่นั้นดูโอ่โถงและสวยงามดูราวกับห้องรับรองชั้นดี
มีโต๊ะไม้สีเข้มตัวยาวซึ่งกองแฟ้มเ
> อกสารเรียงรายอยู่บนนั้น
> > > >ชายหนุ่มคนที่นั่งประจำโต๊ะเอ่ยทักทายฉัน ท่าทางเขาอบอุ่นและเป็นมิตร
> > > >
> > > >"สวัสดีครับ"
> > > >
> > > >"ค่ะ" ฉันตอบรับคำเขาเบาๆ
> > > >
> > > >"ผมคิดว่า คุณคงจะไม่ได้มาซื้อเวลา ท่าทางคุณยังเป็นเด็กอยู่เลย
> > > >อายุคงยังไม่เกิน 20"
> > > >
> > > >"ฉันไม่ได้มาซื้อเวลาหรอกค่ะ"
> > > >ฉันตอบไปทั้งๆที่ยังไม่แน่ใจว่าสินค้าหรือบริการอะไรกันแน่
> > > >ที่เขากำลังขายอยู่
> > > >"เพียงแต่ว่าฉันอยากมาดู...ผู้คน แล้วก็การซื้อขายของคุณเท่านั้น"
> > > >
> > > >"ตามสบายเลยครับ" เขายิ้มอย่างมีไมตรี "เชิญนั่ง"
> > > >เขาผายมือไปทางโซฟาชุดที่ตั้งอยู่ชิดผนังด้านหนึ่ง
> > > ฉันจึงถอยไปทรุดตัวลงนั่ง
> > > >
> > > >ลูกค้าคนแรกที่ฉันพบในอาคารขายเวลาคือชายร่างเล็กผอมเกร็งผมขาวโพลน
> > > >ใบหน้าซีดเหลือง เขาพยุงตัวให้ก้าวผ่านบันไดทีละขั้นๆ อย่างลำบากยากเย็น
> > > >จนกระทั่งผลักประตูมาหยุดยืนตรงหน้าชายขายเวลา
> > > >
> > > >"ผมมาขอซื้อเวลาที่ผ่านไป...ห้าปี" น้ำเสียงเขาแหบแห้ง
> > > >และสั่นพร่าอย่างคนที่กำลังป่วยหนัก "หมอบอกว่าผมมาหาหมอช้าไปห้าปี
> > > >ไม่อย่างนั้นแล้วโรคก็คงมีวิธีรักษาให้หายได้"
> > > >
> > > >คนต่อมาเป็นชายหนุ่มหน้าตาดี แต่งตัวสะอาดสะอ้าน
> > > >เพียงแต่ว่าดูหม่นหมองและหมดหวัง...
> > > >
> > > >"ขอซื้อเวลา สามเดือน" เขาพูดกับชายขายเวลา "คุณรู้ไหม ผู้หญิงที่ผมรัก
> > > >เธอไปเมืองนอกเมื่อสามเดือนก่อน เราคบกันมาเป็นปี
> > > แต่ผมก็ยังไม่เคยบอกรักเธอ
> > > >ทั้งๆที่รักเธอมาก เธอไปโดยไม่รู้อะไรเลย"
> > > >
> > > >ชายขายเวลามีทีท่าว่าเห็นใจ
> > > >ฉันคิดว่าเขาเป็นนักขายเวลาที่มีความอดทนมากทีเดียว
> > > >ที่จะต้องพบลูกค้าที่ล้วนแล้วแต่มีปัญหาต่างๆกันไป
> > >
>พร้อมๆกับนึกเสียดายแทนผู้ชายคนนี้ที่เขาผ่านเวลาร่วมปีไปโดยเปล่าประโยชน์
> > > >แล้วเพิ่งจะมาเห็นคุณค่าของเวลาเหล่านั้น...เมื่อมันได้ผ่านไปแล้ว
> > > >
> > > >ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มคนนั้นจะก้าวพ้นประตูออกไป
> > > หญิงสาวคนหนึ่งก็เดินสวนเข้ามา
> > > >หล่อนสวมชุดไว้ทุกข์สีดำ ใบหน้ายังเปื้อนคราบน้ำตา ดวงตายังมีรอยบอบช้ำ
> > > >
> > > >"อยากได้เวลาค่ะ สักสองปี ปีเดียวหรือเพียงครึ่งปีก็ได้"
> > > >หล่อนพูดด้วยน้ำเสียงที่เศร้าโศก
> > > >
> > > >"ผมคิดว่า คุณคงมีปัญหาเกี่ยวกับเวลาในอดีตเหมือนคนอื่นๆ"
> > > ชายขายเวลากล่าวขึ้น
> > > >
> > > >"ค่ะ" หล่อนรับคำเสียงแผ่ว "คุณแม่ของดิฉันเพิ่งเสียเมื่อสองวันก่อน
> > > >ท่านดีกับดิฉันมาก
> > > >เลี้ยงดูอย่างเอาอกเอาใจแต่ดิฉันยังไม่ทันทำอะไรให้แม่ชื่นใจเลย
> > > >มีแต่ตั้งแง่ตั้งงอน
> > > >ท่านก็มาด่วนจากไป"
> > > >
> > > >"คุณเลยอยากซื้อเวลาที่ผ่านไปเพื่อทำดีกับคุณแม่ของคุณ"
> > > >
> > > >ฉันนึกเวทนาหล่อน เวทนาที่หล่อนมาคิดอะไรอะไรได้ก็เมื่อสายไป
> > > >ถ้าหากหล่อนได้ทำอะไรไปตั้งนานแล้ว ก็คงไม่ต้องมานึกเสียดายตอนนี้
> > > >วูบหนึ่งจึงนึกย้อนกลับมาที่ตัวเอง
> > > >
> > > >คนต่อมาเป็นเด็กหนุ่ม ใบหน้าของเขายังอ่อนเยาว์
> > > >แต่พกริ้วรอยความกังวลไว้เต็มเปี่ยม
> > > >
> > > >"ต้องการเวลาเท่าไหร่ดีครับ" ชายขายเวลาถามขึ้นก่อน
> > > >
> > > >"สองปี" เขายิ้มอย่างอ่อนเพลีย "ผมอยากกลับไปเลือกแผนการเรียนใหม่
> > > >ผมพลาดไปตอนนั้น บางทีผมอาจเริ่มต้นใหม่ด้วยดี
> > > >จะได้เรียนวิชาที่ชอบแทนวิชาที่น่าเบื่อตอนนี้"
> > > >
> > > >แล้วเขาก็จากไป เมื่อได้สิ่งที่ต้องการแล้ว
> > > >ฉันเห็นชายขายเวลาหลับตาลงในขณะที่กำลังเว้นว่างจากลูกค้า
> > > แต่เมื่อฉันขยับตัว
> > > >เขาก็ลืมตาขึ้นแล้วหันมายิ้มให้ฉัน ดวงตาเขาอบอุ่น...
> > > >
> > > >เป็นเวลานานเท่าไรก็ไม่ทราบที่ฉันนั่งมองผู้คนเดินผ่านไปมา
> > > >ล้วนแล้วแต่มีท่าทีวิตกกังวล ผิดหวัง เสียดาย เสียใจ แล้วก็มาซื้อเวลาไป
> > > >เพราะว่าพวกเขาได้พลาดสิ่งที่น่าจะทำในอดีต
> > > >
> > > >แล้วชายขายเวลาก็ปิดแฟ้มพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมาทางฉัน
> > > >สักครู่จึงเดินมาทรุดตัวนั่งเก้าอี้โซฟาข้างๆ
> > > >
> > > >"จะปิดร้านแล้วหรือคะ" ฉันถาม
> > > >
> > > >"ครับ...ได้เวลาแล้ว"
> > > >
> > > >"ขอบคุณมากนะคะสำหรับวันนี้ ฉันเห็นจะกลับเสียที" ฉันว่า
> > > >แม้จะไม่แน่ใจว่าฉันจะกลับไปไหน...อย่างไร...
> > > >
> > > >"เชิญครับ ขอให้คุณโชคดี จงใช้เวลาของทุกวินาทีที่ผ่านไปอย่างคุ้มค่า
> > > >ผมหวังว่า...คงจะไม่ได้เห็นคุณมาที่นี่เพื่อซื้อเวลา"
เขากล่าวในที่สุด...
> > > >
> > > >"ขอบคุณมากค่ะ ฉันจะไม่ลืมคุณ...และที่นี่" ฉันลุกขึ้นยืน
> > > ทันใดนั้นไฟก็ดับวูบ
> > > >
> > > >ฉันตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกที่แปลกใหม่
> > > เอื้อมมือไปรูดผ้าม่านหน้าต่างสีครีม
> > > >พบว่าท้องฟ้ายังไม่สว่างดีและไก่ก็ยังไม่ขัน
> > > >ฉันลุกขึ้นมาเก็บที่นอนและกระโดดเข้าห้องน้ำอย่างสดชื่น
> > >
>แล้วถึงกลับเข้านั่งที่โต๊ะเขียนหนังสือตัวเดิมซึ่งฉันไม่เคยจริงจังด้วยมา
> > > นานแล้ว
> > > >คิดอยากจะฮัมเพลงไปด้วยซ้ำ
ถ้าไม่ติดอยู่ว่าจะทำลายสมาธิในการอ่านหนังสือ
> > > >
> > > >วูบหนึ่ง...ฉันรู้สึกดีใจที่ฉันยังมีเวลาเหลืออยู่
> > > >ยังไม่สายเกินไปที่จะเริ่มลงมือทำอะไรๆอย่างมีความหวังไม่เหมือนกับ
> > > >ผู้คนเหล่านั้น...ที่ฉันพบที่...
> > > อาคารขายเวลา...----------------------------------------- (on the
> network)
>
> This email is confidential.  If you are not the addressee tell the sender
> immediately and destroy this email without using, sending or storing it.
> Emails are not secure and may suffer errors, viruses, delay, interception
> and amendment.  Standard Chartered PLC and subsidiaries ("SCGroup") do not
> accept liability for damage caused by this email and may monitor email
> traffic.  Unless expressly stated, any opinions are the sender's and are
> not approved by SCGroup and this email is not an offer, solicitation,
> recommandation or agreement of any kind.
>
> Standard Chartered Bank ("SCB") is a member of SCGroup incorporated in
> England with limited liability.  SCB's principal office is 1 Aldermanbury
> Square, London, EC2V 7SB, UK.  SCB is authorised and regulated by the
> Financial Services Authority ("FSA") and in FSA's register  under no.
> 114276.  SCB's VAT no. is GB244106593.  FSA is the lead  regulator for the
> SCGroup. For regulators in other countries contact the local compliance
> officer.
>
> ---------------------------------------------------------
> ----------------------------------------- (on the network)
>
> This message has original from an open public network and cannot be wholly
> relied upon to be authentic.
> This message has original from an open public network and cannot be wholly
> relied upon to be authentic.
> ---------------------------------------------------------
> ----------------------------------------- (on the network)
>
> This email is confidential.  If you are not the addressee tell the sender
> immediately and destroy this email without using, sending or storing it.
> Emails are not secure and may suffer errors, viruses, delay, interception
> and amendment.  Standard Chartered PLC and subsidiaries ("SCGroup") do not
> accept liability for damage caused by this email and may monitor email
> traffic.  Unless expressly stated, any opinions are the sender's and are
> not approved by SCGroup and this email is not an offer, solicitation,
> recommandation or agreement of any kind.
>
> Standard Chartered Bank ("SCB") is a member of SCGroup incorporated in
> England with limited liability.  SCB's principal office is 1 Aldermanbury
> Square, London, EC2V 7SB, UK.  SCB is authorised and regulated by the
> Financial Services Authority ("FSA") and in FSA's register  under no.
> 114276.  SCB's VAT no. is GB244106593.  FSA is the lead  regulator for the
> SCGroup. For regulators in other countries contact the local compliance
> officer.
โดยคุณ : talarronlom - [11:39:48  1 ต.ค. 2546]

ความคิดเห็นที่ 1
วู้ เยี่ยม
โดยคุณ :ดุ๊ก - [21:53:13  1 ต.ค. 2546]

ขอเชิญร่วมเสนอแนะความคิดเห็นครับ
จาก :
email :
icq :
รูปภาพ :

รายละเอียด

อาการ :



กรุณาคลิก "ส่งข้อมูล" เพียงครั้งเดียวครับ....