เคยได้ยินจากหนัง หลายๆ เรื่อง หรือที่คนชอบพูดกันว่า  จริงๆแล้วความรู้สึกดีๆ ไม่ได้หายไปไหน  มันอยู่ในลิ้นชักแห่งความทรงจำ  เคยตื่นแต่เช้า อาบน้ำจะไปโรงเรียนก็ได้ยินพวกพี่แถวบ้านเปิดเพลง เที่ยวละไม มีความรู้สึกคึกคักมาก กระชับกระเชง อยากไปโรงเรียน  กินเข้าเช้าแต่ละวัน ก็ ไข่เจียว ทำเป็นอย่างเดียวคือการเจียวไข่ จะหลับใหลไปในค่ำคืนของแต่ละวัน ก็อยากมีหมอน  ความรู้สึก  ความทรงจำแบบนี้ดีจริงๆ ยิ่งมีเพลงเป็นองค์ประกอบแล้ว ทำให้นึกถึงง่ายขึ้น  ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่าง  ขอบคุณ เฉลียง ครับ  ไม่รู้ใครนิยามแนวดนตรีของพี่ยังไง  แต่ผมขอเรียกว่า  ดนตรีเอกเขนก  ครับผม   ขอบคุณครับ

โดยคุณ :

น่ารักจัง....ซุปเปอร์บอย พิทักษ์ โลก...

อืม..คาดว่าเราคงจัดฟุตบอลเด็กได้เร็ว ๆ นี้กระมัง

โดยคุณ :

เฮ้อ! อ่านแล้วคิดถึงจังเลย น้ำตาจะไหล อยากให้มีการแสดงดนตรีของพี่ๆเฉลียงอีกจังเลย จริงๆนะ

โดยคุณ :