. . . มากไป . . .
......................................................
ชมมากไป...ก็เขิน
เดินมากไป...ก็วิ่ง
ซนมากไป...ก็ลิง
หยิ่งมากไป...ก็กลัว
หมูมากไป...ก็หัน
ฝันมากไป...ก็มั่ว
มองมากไป...ก็มัว
จั่วมากไป...ก็เบลอ
ลองมากไป...ก็ติด
ชิดมากไป...ก็เผลอ
รอมากไป...ก็เก้อ
เด๋อมากไป...ก็อาย
รักมากไป...ก็เจ็บ
เก็บมากไป...ก็หาย
หวังมากไป...ก็กลาย
ทายมากไป...ก็เดา
เหี้ยมมากไป...ก็โหด
โสดมากไป...ก็เหงา
ซึมมากไป...ก็เศร้า
เก่ามากไป...ก็ลืม
เล่ามากไป...ก็เบื่อ
เชื่อมากไป...ก็ปลื้ม
เงียบมากไป...ก็ขรึม
ดื่มมากไป...ก็จน
ห่างมากไป...ก็เปลี่ยน
เรียนมากไป...ก็บ่น
เอ่อมากไป...ก็ล้น
วนมากไป...ก็เวียน
หนึ่งมากไป...ก็สอง
ร้องมากไป...ก็เพี้ยน
หวานมากไป...ก็เลี่ยน
เขียนมากไป...ก็ตัน
......................
............
.....
..
งั้นต่อนี้ไป...จะทำอะไรไม่มาก
ขอรับปาก...เป็นเหมาะเป็นมั่น
จะเรื่องนี้...เรื่องไหน...หรือเรื่องนั้น
คงไม่ยอมให้มัน...มากไป...มากไป
เพราะมากไป....ไม่เคยมีอะไรดี
ตัวอย่างให้เห็นก็มี....จริงใช่ไหม
แต่เคยได้ยินอยู่...ใครก็ไม่รู้เขาบอกเอาไว้
ว่าถ้าเป็นเรื่องของจิตใจ
...ไม่มากไป ....ถ้าให้เธอ...
.....................................................
ชมพูพันธุ์ทิพย์
6/กค/53
โดยคุณ :
ชมพูพันธุ์ทิพย์ - [12:22:32 6 ก.ค. 2553] |