กลอน "ลูกพ่อ" เขียนโดย คุณมีชัย ฤชุพันธ์

ลูกพ่อ!!!! (ภาคของลูกพ่อ)
ลูกรัก

พ่อฟูมฟักราวกับไข่อยู่ในหิน
เจ้าอยากได้สิ่งใดหาให้กิน
ไม่ต้องดิ้นให้เหนื่อยยากลำบากกาย
เมื่อรู้ความตามใจสารพัด
ไม่เคยขัดสิ่งจรุงที่มุ่งหมาย
จะสิ้นเปลืองเท่าใด ไม่เสียดาย
ใครกระทบแม้เพียงชายยังขัดเคือง
อันเงินทองมากน้อยคอยจัดสรร
ให้เหนือคนทุกชั้นในทุกเรื่อง
บารมีพ่อเจือจานทั้งบ้านเมือง
เจ้าอ่าโอ่โตเขื่องประเทืองใจ

ลูกเอ๋ย

กระไรเลยก่อเหตุเภทภัยใหญ่
ยังมีแต่อารมณ์ไม่สมวัย
ต้นตระกูลจะบรรลัยในครั้งนี้
ให้ทำการงานใดเป็นได้เรื่อง
จนมีเหตุต่อเนื่องไปทุกที่
ไม่คบหาปะปนกับคนดี
อันธพาลบรรดามีคลุกคลีกัน
เที่ยวอวดเบ่งไม่เกรงใจกับใครทั่ว
อันความชั่วกลั้วเกลือกไม่เลือกสรร
พ่อต้องเที่ยวแก้ไขไม่เว้นวัน
ต้องพากันอดสูหดหู่ใจ

ลูกพ่อ

พ่อก็เฝ้าพะเน้าพะนอเอาใจใส่
โอ้กรรมเวรเบนผันไปฉันใด
ไม่เข้าใจใยจึงเป็นไปเช่นนี้????

พ่อครับ

ลูกจะกลับตัวได้อย่างไรเล่า
พ่อทำแบบอย่างให้แต่วัยเยาว์
จึงไม่เข้าใจวิถีแห่งชีวิต
พ่อคอยให้แต่เงินทองของโก้หรู
ไม่เคยชี้ให้ดูว่าถูกผิด
ไม่เคยให้เวลามาใกล้ชิด
คนสุจริตพ่อเคยด่าว่าโง่งม
ผมคบเพื่อนเชือนแชแส่หาเรื่อง
ใช้เงินเปลืองหว่านไป พ่อให้ถม
พ่อมีเงินมากมายไม่ล่มจม
แถมยังชมรู้จักหาบารมี
ผมยิงใส่ผู้คนจนแทบดับ
พ่อออกรับว่าไอ้นั่นมันใส่สี
ผมเข้าผับกินเหล้าเคล้านารี
พ่อว่าดีรู้จักหาประสบการณ์
ผมจะทำงานใดพ่อไม่ห่าง
อยู่เคียงข้างเป็นธุระคอยประสาน
เรื่องวิ่งเต้นรั้งเหนี่ยวพ่อเชี่ยวชาญ
ตำแหน่งงานผมรุดหน้าเหนือกว่าใคร
พ่อชื่นชมบารมีที่ผมสร้าง
พ่อชื่นชมความกร่างความยิ่งใหญ่
มาบัดนี้พ่อจะจับผมกลับใจ
เหมือนดัดไม้เมื่อต้นแก่ ให้แปรพันธุ์
พ่อเลือกพันธุ์ปลูกต้นไม้และให้น้ำ
คอยตอกย้ำจนโตใหญ่ดังใฝ่ฝัน
จะหวังให้เถามะระต้นมะดัน
เปลี่ยนแปรพันธุ์เป็นต้นรังได้ดังฤา
ผมจึงเป็นดังเช่นที่เป็นอยู่
ไม่เคยรู้ผิดถูกเหมือนลูกดื้อ
ยังจะสร้างความป่วนปั่นลั่นระบือ
ให้คนลือว่ายิ่งใหญ่ในแผ่นดิน

มีชัย ฤชุพันธุ์
๑๒ พฤศจิกายน ๒๕๔๑

ผมเห็นว่าสังคมได้ทำหน้าที่ในการตำหนิความไม่ถูกต้องไว้เยอะตามกระแสแล้ว
จึงไม่ขอเติมความคิดเห็นลงไป
ขอบคุณครับ