ความคิดเห็นที่ 11
จบงานคอนเสิร์ต...ชีวิตโหวงเหวงจนต้องขอเวลาปรับตัวนิดหน่อย
อยากพูดอยากคุย อยากกอด อยากจับมือกับใครหลาย ๆ คนที่คอยช่วยเหลือกัน
แต่ก็ยุ่งวุ่นวาย และ ไม่ได้ทำอะไรอย่างใจอยากทำนัก...
พี่เจี๊ยบ : ขอบคุณที่พี่ยอมเอาชีวิตมาแลกกับความไม่มืออาชีพของพวกหนู ขอบคุณที่เป็นพี่เจี๊ยบที่สุดยอดที่สุดบนเวที.....
ขอโทษพี่อีกครั้งที่ไม่สามารถนำผู้คนมาดูปาฏิหารย์ที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ได้หมดทุกที่นั่ง ....
และขอบคุณที่ทำให้หนิงกล้าพูดกับพี่มากขึ้น มากกว่าเอาปากไปนั่งจิบเบียร์ ขอบคุณที่เวลาอยู่ด้วยกัน พี่ทำตัวเป็นพี่ชาย มากกว่าเป็นนักร้องนำวงเฉลียง
อ้อ! หนิงเล่นคำถามในเฟสบุ๊ค "คุณเป็นใครในเฉลียง?" .... คำตอบที่ได้คือ "คุณคือ วัชระ ปานเอี่ยม" .... หนูก็ว่าปากเหมือนแฮะ แต่ไม่เก่งเท่า 55
พี่จิก : ขอบคุณพี่จิกมากค่ะ ที่ยอมให้พวกหนูเอานักร้องนำของพี่มาแสดงคอนเสิร์ตครั้งแรกในชีวิตของเขา
บ่อยครั้งที่หนูคิดว่าถ้าให้พี่ทำ คงจะดีกว่าพวกหนูหลายสิบเท่า แต่ก็ไม่ทันลูกบ้าของพวกหนูแล้วล่ะ
ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือ คำแนะนำ และ กำลังใจที่มอบมาให้ทุกอย่าง พี่รับได้ด้วยใจ หนูก็ทำด้วยความรักสุดหัวใจเช่นกันค่ะ
พี่นก : ขอบคุณในน้ำใจ และ ความเป็นกันเองของพี่นกนะคะ เวลาคุยกับพี่แล้วโลกสดใสขึ้นเป็นกอง พี่นกง่าย ๆ สมเป็นพี่นก
และสอนให้เรามองโลกในแง่ดีได้ง่ายขึ้น เวลาพวกหนูเครียด ๆ ชอบแวะไปคุยกับพี่ที่สุด แถวนั้นของกินเยอะดีค่ะ 55
พี่ดี้ พี่แต๋ง : ขอบคุณในความเป็นเพื่อนของพวกพี่ ๆ ค่ะ ที่ให้ความช่วยเหลือและเอ็นดูพวกเรามาโดยตลอด หนูยังไม่ค่อยกล้าคุยกับพี่เท่าไหร่ รักนะแต่ไม่แสดงออก
พี่เกี๊ยง : ขอบคุณพี่เกี๊ยงที่สละเวลามาสนุกสนานให้หนูมีความสุข ขอบคุณในน้ำใจ ความช่วยเหลือ และคำแนะนำมากมายค่ะพี่
หนูชอบเวลาพี่อยู่กับพี่นก เหมือนเป็นเด็กชายเกี๊ยง กับ เด็กชายนก ดีค่ะ รู้สึกดีจัง
พี่จุ้ย : หนูไม่คิดว่าพี่จะมาดูซ้อมใหญ่แล้วอยู่ด้วยตลอด.... ขอบคุณในความห่วงใยที่ถามไถ่กันอยู่เนือง ๆ ตั้งแต่รู้ว่าพวกเราจะจัดงานนี้ ขอบคุณค่ะ....ที่วันซ้อมทำให้มีเฉลียงครบวง
พี่ยุทธ : พี่เหมือนเป็นคุณครูใจดีของพวกเราเลย ขอบคุณที่อดทนอย่างมากที่นำพวกเราสู้นะคะ
พี่แจ๊ค และ พี่ ๆ นักดนตรี : ขอบคุณสำหรับบรรยากาศดี ๆ ในห้องซ้อม ที่ทำให้ความเหนื่อยของพวกหนูหายไปในพริบตา ขอบคุณที่ทำให้หนูเริงร่าด้วยเสียงดนตรีและมุกต่าง ๆ ของพวกพี่ค่ะ
และขอโทษด้วย ที่จำชื่อพี่ ๆ ไม่ได้หมดทุกคน แต่หลับตานึกภาพได้หมดนะคะ ว่าใครนั่งตรงไหนบ้าง:)
พี่หนุ่ม พี่กิ๊ก : ขอบคุณที่ยอมมาร่วมชะตากรรมกับพวกหนู และ เต็มที่จนเกินความคาดหมาย ขอบคุณมาก ๆ ค่ะพี่
เจ้าริน เจ้าทีฯ : ขอบคุณเว้ย ที่ทนกันได้จนถึงวันนี้ ขอบคุณที่ร่วมผ่านสิ่งนี้ไปด้วยกัน มันหนักมากนะ ขอบคุณที่ร่วมหัวจมท้ายด้วยกันและฝ่าฟันกันด้วยน้ำตาแห่งความดีใจ โดยที่ไม่ทิ้งกันไปไหน....
คนสนิทชิดเฉลียง + เพื่อนคนสนิทฯ ด้วย : ขอโทษที่เอ่ยเป็นภาพรวม.... กลัวบอกชื่อตกหล่นให้ใครได้น้อยใจ เลยขอเก็บไว้มาอยู่ในใจทั้งหมด
ขอบคุณ และ ขอบคุณ มิตรภาพอันเหนียวแน่นของพวกเราวันนี้ ขอบคุณน้ำใจ แรงใจ แรงงาน ทุกสิ่งทุกอย่างที่ช่วยเหลือกันในทุกทาง ทุกที่ ทุกคนนะ ขอบคุณมาก ๆ
ขอบคุณครอบครัว และ เพื่อนฝูง ของหนิง : ขอบคุณพ่อกับแม่ ที่ยอมให้ลูกทำอะไรบ้าดีเดือดอีกแล้ว ขอบคุณที่เวลาลูกทำอะไรไม่สำเร็จแล้วพ่อกับแม่บอกลูกเสมอว่า ไม่ต้องเครียดนะลูก ไม่ต้องคิดอะไร พ่อกับแม่เข้าใจ...
ขอบคุณกัลยาณมิตรที่คอยช่วยเหลืออยู่ทุกนาที คอยอยู่ทุกเวลาที่หันมา และรู้จัก รู้ใจ รู้นิสัยของเพื่อนคนนี้ คอยให้กำลังใจกันอยู่เสมอ ขอบคุณมากโว้ยยยย !!
ขอบคุณน้ำใจ กำลังใจ ตลอดการเดินทางที่ผ่านมา ขอบคุณที่เห็นความตั้งใจของเรา ขอบคุณที่รักพี่เจี๊ยบของเรา
ขอบคุณค่ะ.....
โดยคุณ
:หนิง หมีสมองเล็ก - [18:28:48 7 มิ.ย. 2553] |