ยายข้างถนน
นี่เป็นเรื่องสั้นที่พี่คนหนึ่งซึ่งเป็นหนึ่งในแฟนพันแท้ของเฉลียงแต่งไว้ อารมย์ว่าอยากลองเป็นนักเขียนสมัครเล่นดูกับเค้าบ้างเหมือนกัน ตอนได้อ่านครั้งแรกชอบมากเลยค่ะ อยากให้ลองอ่านและติชมกันดูนะคะ : )
ยายข้างถนน
สมชาย: คนแก่ที่ไหนเนี่ย มือเท้าก็มีทำไมมาขอทานอยู่อย่างนี้
สมศรี: เธอดูยายคนนั้นสิ หลงทางรึเปล่านี่ ไปช่วยยายเขาหน่อยไม๊
สมชาติ: เฮ้อ ลูกหลานสมัยนี้ไม่รู้จักดูแลพ่อแม่
ปล่อยให้มาขอทานอยู่อย่างนี้
สมทรง: นี่สมคิด เธอดูยายคนที่นั่งอยู่ตรงโน้นสิ
(สมคิด)คนไหน (สมทรง)ก็คนที่นั่งอยู่ที่ทางเท้านั่นไง
(สมคิด)อ๋อ คงนั่งรอหลานไปซื้อน้ำตรงนั้นให้กระมัง
เห็นไหมเด็กที่ซื้อน้ำตรงมุมถนนด้านโน้นนะ
(สมทรง)จริงสิ งั้นไปดีกว่า อย่าไปสนใจเลย
สมฤดี: ดูยายคนนั้นสิ แหม เก่งจังเลย แก่ขนาดนั้นแล้ว
ยังออกมาเที่ยวคนเดียวได้
สมยศ: คัท คัท คัท! ยายครับ คัทแล้วครับ
ยาย: แหม! ขอโทษทีเหอะ ยายมันก็แก่แล้ว หูตาฝ้าฟางเป็นธรรมดา
สมยศ: นี่ครับค่าตัวยาย ๓oo บาท
ยาย: แหม ยายไม่เอาหรอก งานง่ายง่าย แค่นี้
สมยศ: ไม่เอาไม่ได้หรอกครับ ผมสัญญาแล้ว
อ้อ! ฝากบอกแม่ด้วยนะครับว่า
เย็นนี้ผมจะแวะไปทานข้าวด้วยที่บ้าน
โดยคุณ :
: ) - [4:58:59 15 พ.ย. 2549] |