'หนังสือสะสม'
เรื่องดีๆที่ให้ความสำคัญกับความรู้สึกมากกว่าวัตถุสิ่งของ
....^-^ ...... 'หนังสือสะสม'
>>เรื่องดีๆที่ให้ความสำคัญกับความรู้สึกมากกว่าวัตถุสิ่งของ...... ^-^
>>
>>วันหนึ่งเมื่อยังเด็ก แอนดี้น้องชายของฉันนั่งอยู่ที่มุมห้องนั่งเล่น
>>ในมือข้างหนึ่งมีปากกาหนึ่งด้าม
>>ขณะที่ในมืออีกข้างหนึ่งก็ถือหนังสือสะสมราคาแพงของพ่อ
>>แอนดี้คงจะปีนขึ้นไปหยิบจากบนชั้นหนังสือ เมื่อพ่อเดินเข้ามาในห้อง
>>แอนดี้ก็ก้มหน้างุดและทำท่ากระสับกระส่าย เขารู้ตัวดีเชียวละว่ากำลังทำผิด
>>แม้จากระยะไกล ฉันก็เห็นรอยขีดเขียนเปรอะไปทั่วบนหน้าหนังสือของพ่อ
>>และตอนนี้แอนดี้ก็กำลังจ้องมองพ่อตาโตด้วยความหวาดหวั่น รอคอยที่จะถูกทำโทษ
>>
>>พ่อหยิบหนังสือขึ้นมามอง แล้วก็ทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้โดยไม่พูดอะไรสักคำ
>>หนังสือทุกเล่มมีความหมายต่อพ่อมาก หนังสือคือความรู้
>>และหนังสือเล่มนี้ก็เป็นหนังสือสะสมราคาแพง
>>แต่ในขณะเดียวกันท่านก็เป็นพ่อที่รักลูกมาก
>>
>>สิ่งที่พ่อทำในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้านั้นยอดเยี่ยมมาก
>>แทนที่ท่านจะลงโทษหรือดุแอนดี้ หรือแม้แต่ตำหนิความซุกซน พ่อกลับนั่งลง
>>หยิบปากกาในมือแอนดี้ขึ้นมาถือไว้
>>แล้วก็เขียนอะไรบางอย่างลงในหน้าหนังสือสือสะสมราคาแพงนั่นเสียเอง
>>พ่อเขียนที่ข้างๆ ลายเส้นที่แอนดี้ขีดว่า
>>
>>"ภาษาของแอนดี้ เมื่ออายุสองขวบ
>>ต่อไปนี้ ไม่ว่าครั้งไหนที่พ่อหยิบหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาเปิด
>>พ่อก็จะเห็นใบหน้าน้อยๆ ที่น่ารักและดวงตาที่สดใสของลูก
>>และจะขอบคุณพระเจ้าที่ประทานเด็กน้อยคนนี้มาให้ขีดเขียนบนหนังสือแสนหวงของพ่อ

>>ลูกทำให้หนังสือเล่มนี้ของพ่อมีความหมาย
>>เหมือนกับที่พี่ๆ ของลูกนำความหมายมาสู่ชีวิตของพ่อเหมือนกัน"
>>
>>"ว้าว..." ฉันคิด นี่หรือคือการลงโทษของพ่อ?
>>
>>นานๆ ครั้งฉันก็จะหยิบหนังสือที่สะสมไว้มาให้ลูกหลานของฉันขีดเขียนเล่น
>>ทุกครั้งที่มองดูลายมือหยุกหยิกเหล่านั้น ฉันก็จะนึกถึงสิ่งที่พ่อทำในวันนั้น

>>พ่อได้สอนให้ฉันรู้ว่า...'อะไรกันแน่ที่มีค่าต่อชีวิตของเราอย่างแท้จริง'
>>ซึ่งนั่นก็คือ 'คนที่เรารัก ไม่ใช่วัตถุสิ่งของ'
>>
>>
>>
>>...แล้วคุณละคะ เคยลงโทษใครด้วยความรักหรือยัง? ^_^

ชอบจังค่ะ..."ลงโทษใครด้วยความรัก.."
ถ้าเราสามารถปฏิบัติต่อคนที่เรารัก
ด้วยความรักอยู่เสมอ ก็คงจะดี...

ใครที่รักหนังสือ อ่านแล้วก็ต้องยิ้มนะครับ เคยเหมือนกัน ทำหนังสือของพ่อยับ พ่อบอกว่าถ้าหนังสือยับ แปลว่าหนังสือถูกอ่านตามหน้าที่ของมัน

หนังสือที่บ้านก็โดนหลานฝากรักไว้เต็ม
รวมถึงผนังด้านหนึ่งด้วย เลยจัดเป็นที่แสดงงานศิลปะไป

เมื่อก่อนชอบที่จะให้คนที่เรารักยืมหนังสือที่เรารักไป
บางเล่มมีลายเซ็นต์นักเขียนที่เราชื่นชอบ
บางเล่มก็หาไม่ได้อีกแล้ว....และเราก็ไม่ได้กลับคืน
วันนี้อาจเห็นแก่ตัวนิดหน่อย ซื้อหนังสือให้คนที่เรารักแทน
อยากให้เล่มไหน ก็ให้เรามีเหมือนกันแล้วกันนะ...

@^-^@

ู^_^

ยังทำใจไม่ได้แฮะ เพราะเป็นคนถนอน และหวงหนังสือถึงขนาด

ถ้าหนังสือปกแข็ง จะกางหนังสืออ่านประมาณ 90 องศา เท่านั้นเอง

พอพ่อให้ญาติห่างๆ บ้านนึงยืมไป

หนังสือที่เราถนอมอ่านมาเป็น 10 ปี
เยินกลับมาเนี่ย
ทำใจไม่ได้น่ะ

: )

ว้าว.........ชอบจัง ....น่ารักดีที่เด็กคนนั้นแค่ สองขวบ เพราะเคยสงสัยแม่เหมือนกันที่เคยทำโทษเราตอนเด็กเพราะเราไม่รู้....ทำไมเราผิดมาหรอก็มันไม่รู้นี่น่า...แล้วจะเอาไปเล่าให้แม่ฟัง

คนที่ให้เรายืมหนังสือ อยากได้ลายมือของเด็กโข่ง บ้างไหม อิอิ

@^o^@

ชอบค่ะ ขอบคุณที่นำมาให้อ่าน