“มหรสพอารมณ์ดี้”

กระดานความรู้สึก

“มหรสพอารมณ์ดี้”

มหรสพอารมณ์ดี้ เพราะอาจจะไม่ใช่คอนเสิร์ต แต่เป็นรูปแบบกึ่งทอล์คโชว์กึ่งคอนเสิร์ต ก็แบบที่ลุงเจี๊ยบเฉลียงเขาพูดไว้บนเวทีที่เขาใหญ่เป็นการหยั่งเชิง ว่าถ้าจะทำทอล์คโชว์เฉลียงสามฝ่าย มีลุงเจี๊ยบลุงแต๋งและลุงดี้ มันจะน่าสนใจไหม จะจัดรูปแบบอย่างไร จะเชิญใครมาเล่นกับเราบ้าง ก็ยังนั่งคุยกันอยู่ แค่นั่งคุยกันสักพักก็หัวเราะกันน้ำหูน้ำตาไหล แต่ยังไม่มีข้อสรุปชัดเจน จะคุยสรุปกันอีกทีวันศุกร์ที่ 6 นี้แหละ

งาน “มหรสพอารมณ์ดี้” นี้ ยากอย่างหนึ่งก็คือ ให้ใครมาคิดให้ไม่ได้ น้องเอ๋ที่เป็นครีเอทีฟยังดีก็จนปัญญา ต้องให้ไอ้ลุงสามคนนั่นแหละมานั่งคุยกัน ดื่มยาดองกันนิด ๆ หน่อย ๆ ก็ได้เรื่อง ไม่รู้มันเอาเรื่องอะไรมาคุยกันได้นักหนา แล้วก็ต้องให้น้อง ๆ คอยจด แล้วจัดระเบียบ จัดวางขั้นตอนให้เราใหม่ เพราะไอ้ลุงสามคนเนี่ย ดีแต่พูดคุยกันถ่มถุยเฮฮา วันรุ่งขึ้นก็จะลืม ต้องมีคนจัดระเบียบให้เป็นเรื่องเป็นราว เพราะเราไม่เคยพูดอะไรตามสคริปต์ได้ ตั้งแต่จำความเฉลียงได้ ซ้อมไว้ยังไง พอเล่นจริงเป็นอีกแบบทุกที

ฉันนั่งคิดเล่น ๆ แล้วก็บอกกับทุกคนว่า เออทำอะไรแบบนี้ให้คนเขามาดู อีตอนคิดน่ะโคตรสนุก แต่พอลงไปทำจริง ๆ โคตรเหนื่อย เหนื่อยทั้งคนเล่นอยู่บนเวที เหนื่อยทั้งคนที่ส่งเสริมอยู่เบื้องหลัง แต่อย่างไรก็ตาม ถ้าทำให้คนดูสนุก มีความสุข ประทับใจได้ ความเหนื่อยก็ลืมไปได้เหมือนกัน

มีอะไรคืบหน้า ฉันก็จะมาบันทึกไว้อีก เอาไว้ให้ลูกมาอ่านด้วยว่าพ่อน่ะทำงานเหนื่อยแค่ไหน จะได้ไม่ถามแม่ว่า “พ่อเขาทำงานอะไรคะ หนูไม่เห็นพ่อเขาทำอะไรเลย วัน ๆ เอาแต่นั่งดูนั่นดูนี่ คิดนั่นคิดนี่ แล้วก็ประชุม”

จะรอดูอย่างใจจดใจจ่อค่ะ