เมื่อวาน วันอาทิตย์ เวลาเที่ยง
ระหว่างที่เรากำลังรอรุ่นน้องอยู่หน้าอาคารสำนักงานใหญ่ๆ แห่งหนึ่ง ใต้สถานีรถไฟฟ้าช่องนนทรี

เราสังเกตเห็นผู้หญิงขาว หน้าตาน่ารักคนหนึ่ง อายุรุ่นราวคราวเดียวกับเรา อยู่ในชุดทำงานสีดำ กระโปรงสั้น ผ่าสูง น่าดู น่าสนใจทีเดียว ยืนรอใครบางคนอยู่

10 นาที ผ่านไป เรากินลูกชิ้นปิ้งเป็นอาหารเช้าเสร็จ...เธอก็ยังยืนรออยู่....เราเดินไปหาน้ำกิน ที่ร้านสะดวกซื้อข้างๆ

ประมาณ 12.20 น. เราเดินออกมาจากร้านสะดวกซื้อและได้เห็นผู้หญิงคนนี้ กระแทกหูโทรศัพท์สาธารณะ แล้วเดินออกไปบนพื้นถนน เหมือนจะข้ามถนน (หรือจะเดินให้รถชนยังไงชอบกล :: เรียกรถรับจ้างคงไม่ใช่ เพราะมีรถรอเหลือเฟืออยู่ข้างหน้า)

ด้วยท่าทางแปลกๆ ของเธอ เราเลยมองตามมาตลอด จนมาหยุดยืนที่เดิมของทั้งคู่ หน้าอาคารด้วยกันทั้งคู่

เธอร้องไห้ ร้องไห้ออกมาเสียงดังโฮ พร้อมกับมีเสียงออกมาเป็นระยะๆ ว่า "ทำไมไม่มาเสียที".....

เราทำอะไรไม่ถูก อยากเข้าไปช่วย อยากเข้าไปถาม
ไม่กลัวเธอเป็นพวกล่อลวง แต่กลัวเธอจะว่าเราเป็น 18 มงกุฏ มากกว่า
(พอดีแต่งตัวทุเรศไปหน่อย เนื่องจากกำลังจะไปหาเบียร์ ที่โรงเบียร์เยอรมันกินตอนบ่ายโมง)

ในที่สุดเราได้แต่ยืนเฝ้าเธอ ว่ามีใครจะเข้าไปทำร้าย ทำไม่ดีกับเธอหรือไม่
แถวนั้น คนมาก คนขับรถรับจ้างผู้ชาย ยินดูเธออยู่มาก เราเป็นห่วงแทน

---------------------------
เป็นเพื่อน จะทำตัวยังไงกันดี สถานการณ์เยี่ยงนี้
ทำตัวไม่ถูกจริงๆ

โดยคุณ :

แม่น้องเอยก็ไม่รู้จะทำไงดี ถ้าไม่รีบไปไหนก็คงจะยืนดูแบบคุณน้องปิ๊กเหมือนกัน เผื่อบางทีอาจมีประโยชน์หากสถานการณ์เปลี่ยนไป

โดยคุณ :

คงดูอยู่ห่างๆ เหมือนกัน


Part นี้ คิดเล่นๆ
อืมมมม์ ตึกนั้นมีน้ำพุเปล่าคือว่าเมื่อประมาณ 4 ปีที่แล้วได้รับ page จากใครก็ไม่รู้ทุกวันวันละ 2 เวลา กลางวันและเย็น เป็นเวลาเกือบ 2 เดือนว่า "มารับด้วยตอนนี้รออยู่ที่น้ำพุใต้ตึก/หน้าตึก"
หรือว่ายังรออยู่จนบัดนี้ ทำไมไม่มาสะที

ยืนดูเฉย ๆ เหมือนกัน

แต่ถ้าเค้าตะโกนว่า..."ช่วยด้วย"  หรือ "ไม่ไหวแล้วนะ"
ค่อยเข้าไปช่วยดีกว่า....

ปล. พี่ปิ๊กไปกินเบียร์ ไม่ชวน

โดยคุณ :

ปล. พี่ปิ๊กไปกินเบียร์ ไม่ชวน
โดยคุณ :เด็กน้อยไม่ยอมเรียน - [9:59:49  24 พ.ย. 2546]

-----------
บัตรเข้างาน ใบละ 1,000.-
ค่าเบียร์สด ลิตรละ 200.-
แกจะไปไหมเล่า

โดยคุณ :

มุง ..เผื่อมีไรให้ช่วย

อยากรู้ตอบจบ ผู้หญิงคนนั้นร้องไห้แล้วไงต่อ

ตลิ่งชันก็มี  มาดูดิ

โดยคุณ :

การรอคอยมันทรมานนะคะ
เข้าใจเลยว่าทำไมเธอถึงร้องไห้

ตอนเด็กๆ..เคยรอพ่อมารับที่โรงเรียน ก็อยากร้องไห้กลัวไม่ได้กลับบ้าน
ตอนโต...ต้องรออะไรบางอย่างด้วยความทรมานกว่า

แต่เบียร์ แพงไปหน่อย พี่ ชวนน้องเขาไปกินเบียร์ เลยพี่
แต่ 50 / 50 นะ เดี๋ยว พี่จ่ายอานเลย

โดยคุณ :