เมื่อวานตอนเที่ยงแอบแวบจากที่ทำงานไปบ.ทรีเก็ตเตอร์ และกองบัญชาการกองกำลังกะทิกะลาที่รัชโยธิน หวิดเอาชีวิตไปทิ้งอันเนื่องมาจากที่ตั้งกองบัญชาการอยู่บนชั้นที่ 4 ของตึกที่มีลิฟท์แต่ใช้การไม่ได้ หลังจากค่อยๆประคองสังขารถึงชั้น 4 หัวใจของผมก็เต้นฮิป-ฮอปได้โดยอัตโนมัติ นับถือพนักงานทุกคนที่ต้องเดินขึ้น-ลงทุกวันจริงๆ  แต่มันก็คุ้มค่าเพราะไปสอยมินิซีดีเฉลียงมา 10 แผ่น (พร้อมกับได้รับสมุดบันทึกแบรนด์เนมจากร้านอิ่มอุ่นเป็นของกำนัลจากพี่ผู้ชายใจดีคนนั้น ขอโทษที่ไม่ได้ถามชื่อครับ) ไปฝากญาติมิตร และเป็นบรรณาการแด่เจ้านายที่เคารพ

โดยคุณ :

เราจำคารมนั้นได้...

"วิธีฆ่าตัวตายมีหลายวิธี...แต่ไม่ใช่วิธีนี้"

ก็นะ..เดินขึ้น-ลง 4 ชั้น แลกกะการเป็นลูกน้องพี่จุ้ย..คุ้มมมม

โดยคุณ :

ที่นี่ เราใช้การขึ้นบันไดเป็นการเช็คสุขภาพหัวใจ
ขอแนะนำให้มาบ่อยๆ สักเดือนละครั้ง
จะประหยัดค่ารักษาพยาบาล

โดยคุณ :

555 อายจังครับ ไม่คิดว่าจะมีคนที่อยู่ในที่เกิดเหตุเข้ามาอ่านด้วย แล้วก็อย่างที่คุณพี่กะทิพูดน่ะแหละครับถ้าคนไทยไปกองบัญชาการกะทิกะลาบ่อยๆ Fitness First กับ California Wow ได้ทะยอยเจ๊งแน่ๆ ก็บ่นๆไปตามภาษาคนพ่ายสังขารน่ะครับ (แนะนำให้ตั้งแท๊งค์ออกซิเจนไว้ในออฟฟิสก็ดีนะครับ เผื่อวันหน้าวันหลังหายเหนื่อยแล้วจะได้มีโอกาสไปรบกวนอีกครับ)

โดยคุณ :

พี่กะทิเอาพี่กะลามาโพสบ้างสิครับ