กระดานความรู้สึก


กระทบ กระแทก กระเทือนอยู่เรื่อย ๆ
กลับจากงานหนังสือด้วยบริการรถแท็กซี่
แอร์เย็นจัด กลิ่นบุหรี่คละคลุ้ง คนขับหน้ายุ่ง ๆ...
เขาเปิดวิทยุฟังเสียงดัง พลังเสียงแห่งความอาฆาต
และปรารถนาให้อีกฝ่ายล่มจมตลอดกาล
กระแทกลำโพง ออกมากระทบใจผู้รับฟัง
แม้จะมีความเท่าเทียมกัน เปิดสลับรายการให้โอกาสหลายฝ่าย
ฟังทางโน้นตะโกน เฮ้ๆๆ
ฟังทางนี้ตอบโต้ โฮ่ๆๆ
ก็ยังไม่เห็นหนทางแก้ไขร่วมกันแม้แต่นิดน้อย

ช่วงนี้พูดกับใคร คุยกับใครต้องระวังความคิด
เพื่อนกับเพื่อนยังขัดใจกันเพราะคุยเรื่องพันธมิตร
นับประสาอะไร กับคนที่ไม่หวังดี ปรารถนาดีต่อกัน
ไม่รู้หรอกว่าใครรักใครแค่ไหน....
รู้แต่ว่าใครต่อใคร ก็รักตัวกู ของกู กันทั้งนั้นแล...

อยากให้คนไทยอมฮอลล์ อยากให้ความสุขมันฝังใจ อย่างในโฆษณา
นึกภาพตามมา... น่ารักพิลึก.
โดยคุณ : หมีสมองฯ - [1:27:00  23 ต.ค. 2551]

ความคิดเห็นที่ 1
"เพื่อนกับเพื่อนยังขัดใจกันเพราะคุยเรื่องพันธมิตร"

อย่าว่าแต่เพื่อนกับเพื่อนเลยค่ะ คนในครอบครัว ญาติพี่น้องกัน ยังขัดใจกันเพราะความคิดเห็นไม่ตรงกันเรื่องการเมือง

"เรามักจะเห็นความผิดของคนอื่นเท่าภูเขา ความผิดของตนเองเท่ารูเข็ม"

อยากให้คนไทยรักกันคงต้องเริ่มที่ตัวเราเองก่อน
โดยคุณ :แนน - [7:27:00  23 ต.ค. 2551]

ความคิดเห็นที่ 2
เขียนกลอนเปล่าอันนึงไว้เล่นๆ ในไดอารี่ออนไลน์ของตัวเองฮะ
เลยเอามาเผื่อให้อ่านกัน

สีแดงและสีเหลือง

สีแดงและสีเหลืองอยู่บ้านติดกัน

สีแดงมักจะไปสนามหลวง ไม่ก็ท่าน้ำนนท์หลังเลิกงาน
สีเหลืองมักตรงไปทำเนียบ

สีแดงมีฮีโร่เป็นผู้ชายหน้าเหลี่ยม
สีเหลืองนิยมทีมพากษ์ชื่อดัง

สีแดงมีตีนตบ
สีเหลืองมีมือตบ

สีแดงไม่ชอบสีเหลือง
และแน่นอน...สีเหลืองไม่ชอบสีแดง

ทั้งสองคนกลับมาบ้าน
เปลี่ยนชุดเป็นชุดขาว

แล้วเปิดเคเบิลทีวี เชียร์รีล มาดริด
โดยคุณ :The แป้ก - [12:36:42  23 ต.ค. 2551]

ความคิดเห็นที่ 3
"เชื่อพ่อสิ ดอกเตอร์วิวัฒน์นี่น่ะคนดี คนทำงาน"
"แต่แม่ว่าคุณสมหญิงน่าจะเหมาะกว่านะ ดูเธอเป็นคนเข้าใจโลกดี แถมดูครอบครัวเขาก็อบอุ่น ดูลูกๆ เธอสิ สุขภาพจิตดีกันทุกคนเลย"
"คุณสมหญิงก็ดี แต่พ่อว่าดีสู้ดอกเตอร์ไม่ได้หรอก บ้านเรานี่ต้องการคนมีความรู้สูงๆ มาดูแล"
"ใครบอก ประเทศแบบเราต้องหาคนที่เข้าถึงจิตใจผู้คนต่างหาก ความรู้สูงๆ แต่เอาตัวไม่รอดก็เยอะไป ดูอย่างนายแพทย์กับนักศึกษาแพทย์นั่นไง เรียนสูงแท้ๆ แต่ดันเป็นฆาตกร"
"นั่นมันส่วนน้อย คุณมองภาพรวมสิ"
"ส่วนน้อย!? แล้วมันมีไหมล่ะ คุณต่างหากหัดเข้าใจจิตใจคนอื่นบ้างสิ"
"พอแล้วๆ ผมเบื่อที่จะคุยเรื่องการเมืองกับคุณเต็มที"
"นี่คุณไม่ต้องมาพาลเลยนะ คุณเป็นคนเริ่มก่อนนะเรื่องการเมืองเนี่ยน่ะ"
"ก็คุยเรื่องการเมืองแล้วคุณก็ไม่มีเหตุผลทุกที เข้าข้างคนที่ตัวเชียร์แบบไม่ลืมหูลืมตา"
"ฉันเชียร์คนแบบมีเหตุผล ไม่ใช่แบบคุณ เห็นว่าเขามีความรู้สูงหน่อยก็ออกรับแทน นี่ฉันเมียคุณนะ เขาเป็นใครก็ไม่รู้ คุณถึงกล้าออกรับแทนน่ะ"
"แล้วสมหญิงของคุณล่ะ ว่านิดว่าหน่อยไม่ได้ เดือดร้อนอย่างกับญาติตัวเอง"
"นี่มันจะมากไปแล้วนะ ลามถึงญาติฉันเลยเหรอ"
"ผมว่าอะไรญาติคุณรึยัง ผมแค่เปรียบเทียบ แค่นี้ก็ไม่เข้าใจ เปรียบเทียบน่ะเปรียบเทียบ"
"อ๋อ นี่หาว่าฉันโง่เหรอ ตัวเองฉลาดนักนี่ ถ้าฉลาดนักก็ไปเลย ไปลงสมัครเป็นสส. เลย"
"ผมไปแน่ คนฉลาดอีกเยอะรอผมอยู่ อยู่แบบนี้ประเทศมันถึงไม่ไปไหนไง"
"ฉันก็ไปเหมือนกัน ไปอยู่กับคนอีคิวสูงดีกว่าไอคิวสูง ประเทศถึงจมปลักแบบนี้"
"แล้วนั่นจะไปไหนน่ะ"
"จะไปเข้ากลุ่มคุณสมหญิงที่ไอคิวสูงไง"
"ออกไปแบบนี้ได้ไง ร้อนจะตาย ตอนเย็นค่อยออก"
"...." แม่บ้านไม่ตอบอะไร ทำหน้าบึ้งๆ เดินผ่านหน้าสามีแล้วเข้าครัวไปก่อนจะตะโกนออกมา
"จะออกไปเชียร์ดอกเตอร์ก็กินข้าวซะก่อน เดี๋ยวก็เป็นแบบดอกเตอร์หรอก โตแต่หัว"

บางครั้งมันคงจะดีกว่าถ้าคนเรารู้ว่าเรากำลังทะเลาะกันด้วยเรื่องอะไร แต่หลายๆ ครั้งเราก็ไม่แน่ใจและไม่รู้ว่าเราปกป้องใคร คนที่เราเข้าข้างหรือความคิดของตัวเอง

ตกเย็นวันนั้นสองสามีภรรยาไม่ได้ออกไปเชียร์คนของตนเองทั้งคู่ แต่นั่งดูข่าวทางสดจากทางโทรทัศน์แทน ผู้สื่อข่าวกำลังรายงานสถานการ์จากที่เกิดเหตุ

"ขณะนี้เจ้าหน้าที่กำลังลำเลียงศพผู้เสียชีิวตและผู้ได้รับบาดเจ็บจากทั้งสองฝ่ายออกจากที่เกิดเหตุ หลังจากผู้สนับสนุนดอกเตอร์วิวัฒน์และคุณสมหญิงปะทะกัน คาดว่ามีผู้เสียชีวิตแล้วสิบสี่คน ผู้บาดเจ็บอีกกว่ายี่สิบคน เจ้าหน้าควบคุมสถานการณ์ได้แล้ว เราจะเกาะติดสถานการณ์และรายงานความคืบหน้าเป็นระยะครับ"

ลูกชายกำลังเล่นเกมส์คอมพิวเตอร์หันมาถามพ่อแม่ว่า
"คนอื่นบาดเจ็บ แต่ทำไมดอกเตอร์กับสมหญิงไม่เห็นบาดเจ็บเลยอ่ะ?"

ทั้งคู่มองหน้ากันแต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา
โดยคุณ :แขก - [13:02:39  24 ต.ค. 2551]

ความคิดเห็นที่ 4
นั่นน่ะซินะ...?????
โดยคุณ :หนึ่งในผู้รอดจากพฤษภาเลือด - [13:53:24  24 ต.ค. 2551]

ความคิดเห็นที่ 5
"ดีนะที่พ่อไอคิวต่ำ ไม่งั้นป่านนี้เป็นศพไปแล้ว" ภรรยาพูดขณะกำลังไดร์ผม
"นั่นสินะ...เอ๊ะ นี่คุณว่าผมโง่เหรอ?" สามีร้องเสียงหลงเมื่อนึกขึ้นได้ "แต่เอาเหอะ ผมก็ยังดีใจที่คุณรู้จักและเข้าใจผมมากกว่าคนอื่น"

ภรรยาวางไดร์เป่าผมแล้วเดินตรงมากอดสามีจากด้านหลัง เธอกำลังปลาบปลื้มกับคำพูดของสามี แต่ไม่ทันไรก็เปลี่ยนจากกอดเป็นรัด เมื่อสามีเธอพูดต่อ

"แต่คุณมาแต่งกับผมนี่ คุณก็โง่กว่าผมอีกสินะ"
โดยคุณ :แขก - [22:37:41  24 ต.ค. 2551]

ความคิดเห็นที่ 6
สนุกดีแฮะ
มีเรื่องสั้นให้อ่านต่อด้วย
ชอบค่ะ
โดยคุณ :หมีสมองฯ - [23:27:30  24 ต.ค. 2551]

ความคิดเห็นที่ 7
เราไม่สบาย 2 อาทิตย์  นอนดูสีเหลืองทั่งวัน สลับกับการ์ตูน ทอมกับเจอรี่
เอาไว้คลายเครียด  ดูแล้วไม่รู้ว่า บ้านเมืองจะไปทางไหน  แต่ถึงอย่างไรเวลาเราทำงาน ถ้าตำรวจมา เราก็ต้องทำงานตามหน้าที่  เราว่าการทำงานทุกคนมีจรรยาบรรณประจำใจทั้งนั้น แต่งานก็คืองาน  เพียงแต่ว่า ขอพวกเราแสดงสิ่งที่อยู่ในใจหน่อยเถอะ ตำรวจดี ๆ ก็มีเยอะเพียงแต่แอบ ๆ อยู่มั่ง
และที่สำคัญ ในหลวงของเราท่านคงจะทุกข์ที่สุด  ...อยากร้องไห้จัง
โดยคุณ :วาสนาดี - [15:50:29  26 ต.ค. 2551]

ขอเชิญร่วมเสนอแนะความคิดเห็นครับ
จาก :
email :
icq :
รูปภาพ :

รายละเอียด

อาการ :



กรุณาคลิก "ส่งข้อมูล" เพียงครั้งเดียวครับ....