สวัสดีค่ะ คิดถึงหนูไหมเอ๋ย ....... (แหม..พูดว่าไม่คิดถึงทันทีเลยล่ะสิ)  สบายดีกันหรือเปล่า ไปเที่ยวทะเลตัวดำขึ้นไหม งานหนัก.. นอนน้อย ... กินข้าวอร่อยหรือเปล่า คิดถึงคุณ ๆ นะ

วันนี้บอสไม่อยู่อู้งานมานั่งร้านกาแฟ สักแป๊บหนึ่งค่ะ วันนี้มีเรื่องมาเล่าให้ฟัง

เมื่อวันก่อนแอบเปิดเวบนี้ในที่ทำงาน มีน้องนักศึกษาฝึกงานมาแอบดูข้างหลัง (ดีนะไม่ใช่เป็นบอส) แล้วถามว่า พี่ชอบเฉลียงหรอค่ะ
เราก็อืม เข้าขั้นบ้าด้วยมั่ง น้องรู้จักเฉลียงด้วยหรอ เกิดทันหรอ

น้องเค้าว่า ... ฟังในโฆษณาน่ะค่ะ ไข่เจียว กับ เที่ยวละไม แล้วก็เคยฟังนิทานหิ่งห้อย เพราะดีชอบค่ะ

อืมใช่ ๆ เพราะ (สีหน้าดีใจออกนอกหน้ามาก) แล้วหนูเคยฟังเพลงอื่นหรือเปล่า

ไม่เคยค่ะ

เอ้ย!!! ต้องฟัง น้องต้องฟัง เดี่ยววันหลังพี่เอาซีดีมาให้ฟัง นี่ ๆ ถ้าว่างเข้ามาดูตรงนี้ก็ได้นะ เป็นประวัติพวกพี่ ๆ เค้า (หนูก็คลิ๊ก ๆ รูป ให้เค้าดู)

นี่ไง พี่ดี้ รู้จักพี่ดี้ไหม.....น้องเค้าก็อ้อ...อยู่แกรมมี่
แล้วก็นี่พี่เจี๊ยบวัชระ ที่เป็นดาราน่ะ เคยฟังเพลงยิ่งสูงยิ่งหนาว ไหม เนี่ยพี่เค้าเป็นคนแต่งนะ (...อย่างพี่เค้านี่นะ !!!! (คำอุทาน))
แล้วก็นี่พี่เล็กสมชาย ที่ชอบเล่นหนังหน่ะ เคยมาช่วยร้องเพลงชุดแรก
แล้วก็นี่พี่จิก รู้จักไหม...เป็นคนแต่งเพลงเฉลีง (น้องเค้าส่ายหัว...) ก็เลยเล่าประวัติย่อ ๆ ของเฉลียงให้น้องเค้าฟัง
แล้วนี่พี่จุ้ย รู้จักเพลงอิ่มอุ่นไหม ...น้องเค้าก็พยักหน้ายึก ๆ รู้ ๆ ค่ะ วันแม่ที่โรงเรียนเก่าร้องเพลงนี้ทุกปี เพลงอะไรช่าง อุ้น อุ่น
แล้วนี่พี่เกี้ยง หล่อสุดแล้วในวง
แล้วนี่พี่แต๋ง รู้จัก ทีวีธันเดอร์ไหม
แล้วนี่ก็พี่นก แต่งเพลงละคร โฆษณา
ฯลฯ

วันนั้นคุยกันยาวเหมือนกัน ... เล่าคงไม่หมด (และไม่รู้เรื่อง) แต่วันนั้นทำให้หนูคิดว่า อืม..เพลงของเฉลียงนี่ เด็กรุ่นไหนที่มาฟัง ก็คงจะโดนใจบ้างเหมือนกันนะ อืม ไม่รู้เข้าข่ายเพลงอมตะหรือเปล่า หรือ จะให้หนูเรียก หนูคงเรียกว่า...เพลงแห่งความจริง..มั่งค่ะ ฟังแล้วมันเลยโดนทุกยุคทุกสมัย

แต่น่าเสียดาย...พี่เด็ก ๆ มีโอกาสฟังเพลงพวกนี้กันน้อย ก็จะไปหาฟังได้ที่ไหนกันเล่า เทปออกมาจะ 20 กว่าปีแล้ว คงต้องขอบคุณโฆษณาน้ำมันพืช และเครื่องดื่มลิโพ ที่ใช้เป็นเพลงประกอบเพราะอาจทำให้เพลงนี้ไปสะดุดหูเด็กรุ่นใหม่บางคนเข้าได้

ลองอยากให้กลับไปคิดเป็นการบ้านเล่นกันดู ...จะเป็นไปได้ไหมหนอ..ที่จะให้เด็กรุ่นใหม่ได้ฟังเพลงที่ดีเหล่านี้ได้บ้าง..หนูคิดแล้วคิดไม่ออกจริง ๆ
ซึ่งหนูคิดเอาเองว่าเพลงของพี่ ๆ เฉลียงน่าจะเปิดทัศนคติที่ดีต่อโลกและสังคมให้ใครสักคนได้ เหมือนหนูเมื่อ 10 กว่าปีก่อน ถ้าเพื่อนคนหนึ่งไม่ยื่นเทปม้วนหนึ่งให้ แล้วหนูไม่ได้รับเทปม้วนนั้น หนูก็คงไม่ได้รู้จักที่นี่ และที่สำคัญ หนูคงเข้าใจคำว่า "อื่น ๆ อีกมากมาย" ช้าลงกว่าที่เคย หรือป่านนี้อาจไม่เข้าใจคำนี้ด้วยซ้ำ

หนูว่าจะเอาวีซีดีแก้คิดถึงกับเรื่องราวแผ่นไม้มาให้น้องเค้าดู แต่ลืมหยิบทุกที น้องเค้าก็ทวงทุกวัน วันนี้ก็ลืมอีกแล้วหล่ะค่ะ  ใครว่างตอนเช้าโทรไปเตือนหนูหน่อยนะคะ

ปล. อิอิ เมื่อวานหนูเห็นน้องเค้าเปิดเวบนี้ดูด้วยหล่ะคะ เราคงได้คนสนิทหน้าใหม่เร็ว ๆ นี้

ปล. อ่อ ถึงน้องที่ถูกพาดพิง..ขออภัยที่เอาเรื่องน่ารัก ๆ มาเล่าให้กันฟังนะคะ แต่พี่ ๆ ที่นี่ใจดีกันทุกคน (เฮอะ ๆ )

โดยคุณ :

เฉลียงอมตะนิรันด์กาล

วันนี้ฟัง Big FM ช่วง Big Artis มีเรื่องราวของเฉลียงด้วย วันนี้เป็นตอนที่ 2 พรุ่งนี้เป็นตอนสุดท้ายแล้ว เปิดเพลงเฉลียงเยอะมากกกกกกกกกกกกกกกก  พรุ่งนี้อย่าลืมล่ะ ช่วงประมาณ ทุ่มครึ่งถึงสองทุ่มอ่ะจ๊ะ ...........

คิดถึงเท็ดจัง ^^
พี่เข้ามายืนยันว่ากระทู้นี้พี่อ่านเข้าใจจ๊ะ

ยกเว้น "เพลงเฉลีง" : p

โดยคุณ :

โห้ย......มีให้จับได้อีกแล้วหรอเนี่ย

คิดถึงเหมือนกันนะคร๊าบบบบบ

โดยคุณ :

กระทู้นี้อ่านรู้เรื่องนะจ๊ะ "เด็กน้อนไม่ยอมเรียน"

อ่านรู้เรื่องดีคับผม

ช่วงนี้กาแฟที่ office หมด เลยได้แต่กินชาอะ  
อยากกินกาแฟอร่อยๆจัง

โดยคุณ :

และแล้วก็แยก พี่จิก กับ พี่เล็กออก...
คิดถึงเด็กน้อยฯ เหมือนกันนะ

โดยคุณ :

คิดถึง "เด็กน้อนฯ" เหมือนกัน

โดยคุณ :

หนูว่าจะเอาวีซีดีแก้คิดถึงกับเรื่องราวแผ่นไม้มาให้น้องเค้าดู แต่ลืมหยิบทุกที น้องเค้าก็ทวงทุกวัน วันนี้ก็ลืมอีกแล้วหล่ะค่ะ  ใครว่างตอนเช้าโทรไปเตือนหนูหน่อยนะคะ
--------------------------
เผื่อน้องแล้วเผื่อพี่มั่งสิ ยังไม่เคยได้สัมผัสเลยนอกจากในทีวีเพียงครั้งเดียว

คราวนี้เท็ดเล่ารู้เรื่องแฮะ

มายืนยันอีกคน ว่าอ่านรู้เรื่องจ้ะ

แล้วก็รู้สึกดีด้วยที่มีเด็กรุ่นใหม่ๆฟังเพลงของเฉลียงแล้วชอบเหมือนพวกเรา

โดยคุณ :