และแล้วกีฬาซีเกมส์ก็จบลงแล้ว มีทั้งดีใจสุด ๆกะเศร้าเสียดายปนโมโหสุดๆ เหมือนกัน แต่ก็ต้องขอบคุณนักกีฬาทุกคนของเราที่พยายามกัน อย่างเต็มที่ และป้าขอตบมือเสียงดัง ๆให้นะจ้ะ แปะ แปะ! ^_^

เห็นใจบาสหญิงไทยจังนะคะ

ไม่เห็นใจเท่าไหร่ โมโหมากกว่า อันนี้ทำตัวเองนะ
นอกนั้น ขอบอกว่าตัดสินได้ถ่อยมากท่าน
เห็นใจยิมนาสติกมากกกก เล่นยังงัยก้อไม่รุ่ง เจ้าบ้านเล่นทำอุปกรณ์ตกยังได้เกือบเต็ม ทำได้งัยอ่ะ
ส่วนมวยก้อเสียดาย น่าจะชกให้มันสลบไปเลย

รู้สึกดีอย่างไม่อยากจะเชื่อ!!! แค่อยากจาเอาเครื่องบินไปชนตึกเปโตนาส ของมาเลย์ให้รู้แล้วรู้แรดไปเลย ช่วยกันดีนักใช่มั้ย ทั้งกรรมการ ทั้งนักกีฬา เฮ้ย เบื่อ เบื่อ เบื่อ...

รู้สึกไม่ดีเลย....
ทำไมผู้เข้าร่วมการแข่งขันถึงมุ่งหวังที่เหรียญทองอย่างเดียว ( สื่อต่างๆก็เหมือนกัน )
ลืมกันไปหรือเปล่าว่าจุดประสงค์เดิมที่จัดให้มีการแข่งขันคืออะไร...ความสามัคคีไม่มีราคาเท่าเหรียญทองรึ

ถ้ามันเป็นประเพณีที่ประเทศเจ้าบ้านต้องได้เป็นเจ้าเหรียญทอง ไม่ว่าจะได้มาด้วยวิธีการใดๆก็ตาม....งั้นจะมาแข่งกันทำไมให้เสียสตางค์....นอนอยู่บ้านกันดีกว่า....ว่าไหม

ดูแล้วต้องทำใจ..
มิน่า.. แถบอาเซียนถึงไม่ค่อยพัฒนา

แต่ยังไงก็ต้องยกย่องนักกีฬาไทย
เพราะขนาดถูกแย่ง (ขโมย.. ปล้น.. หรืออะไรก็แล้วแต่)
เรายังทะลุเป้าที่ตั้งไว้แค่ 80 กว่าเหรียญ
ได้มาตั้ง 103 เหรียญ กับเหรียญอื่น ๆ อีกนับไม่ถ้วน
และถ้าจะจำแนกออกเป็นชนิดกีฬาที่เราได้เหรียญกับที่มาเลย์ได้
กีฬาของเราส่วนใหญ่ก็เป็นกีฬามาตรฐาน
ที่สากลโลกเขานิยมเล่นกัน
เช่น ฟุตบอล มวย ว่ายน้ำ กรีฑา และอื่น ๆ
เราได้เหรียญเป็นกอบเป็นกำทั้งนั้น
แถมยังทำลายสถิติหลายอย่างด้วย
สมควรได้รับการส่งเสริมไปสู่ระดับโลกได้แล้ว

สรุปว่านักกีฬาเราเจ๋งจริง..

ตอนแรกรู้สึกเจ็บแค้นแทนนักกีฬาไทยเหมือนกัน
แต่ไม่เป็นไร เมื่อพิจารณาดูเฉพาะ "กีฬาที่คนทั่วโลก
รู้จักและเล่นกัน" เราทำได้ดีกว่าตั้งมากมาย
แค่นี้ก็รู้สึกภูมิใจแล้วครับ

โกงมิลังเกมส์มากกว่านะค่ะ เห็นด้วยที่จะเอาเครื่องบินไปชนตึกเปโตนาส เอาให้หัวเราะไมออกเลย......

ดูกร.....ท่านทั้งหลาย
พึงสดับฟังคำโบราณ ที่ได้กล่าวไว้แล้วว่า

"ทีเอ็ง ข้าไม่ว่า ทีข้า เองอย่าโวย"

เอิ๊ก......

เห็นด้วยกับคุณหลวงค่ะ ลืมกันแล้วหรือคะว่า ตอนซีเกมส์ที่เชียงใหม่ เราก็ถูกครหาไม่ใช่น้อยๆเลย ตอนนั้น ยิมฯลีลาเรากวาดทั้ง 7 เหรียญ มวยเราเข้าชิงเหรียญทองทุกรุ่นที่ส่ง แล้วก็ไม่ได้เหรียญเพียงคนเดียว เป็นต้น
ไม่รู้ว่าประเพณีเจ้าภาพต้องเป็นเจ้าเหรียญทองมันเริ่มมาตั้งแต่ตอนไหน แต่ตอนนี้ ความคิดนี้ฝังรากลึกแล้วค่ะ

ถ้าจะถามว่า การเป็นเจ้าภาพ แล้วสามารถทำให้ตนได้รับชัยชนะให้มากที่สุดนั้น
picmee ถือว่าเป็นเรื่องปกติ เป็นสิทธิของเจ้าภาพที่จะได้รับประโยชน์ในข้อนี้

เช่น การที่มาเลเซียให้มีการจัดแข่งกีฬาประเภทศิลปะการต่อสู้ กลุ่มปัญจักสีลัต ที่ตัวเองถนัด เพื่อให้ได้รับชัยชนะ
หรือว่าเวียดนาม (เจ้าภาพซีเกมส์)ครั้งต่อไป จะไม่จัดแข่งมวยสากลฯ เพราะตนไม่ประสบความสำเร็จ (ก็ไม่รู้จะแข่งไปทำไม)
หรือการจัดตารางการแข่งขันตามใจตน ซึ่งทำให้นักกีฬาชาติอื่นได้รับผลกระทบนั้น
ทั้งหมดนี้ มันเป็นสิ่งที่เจ้าภาพทำได้ทั้งสิ้น
มันคือ Trick ของการเป็นเจ้าภาพ...

แต่สิ่งที่เราน่าจะมองคือ บางอย่างที่น่าเกลียดเกินกว่าจะรับได้
เช่น การเจรจาของแบ่งเหรียญ
การตรวจสารกระตุ้น...ซึ่งก็ไม่มีทางที่จะจับชาติตนแพ้ ทั้งๆ ที่มีการใช้สารฯ

มันอยู่ที่ว่า "ทำ" กันน่าเกลียดขนาดไหน
เรารับได้ขนาดไหน
เกินขอบเขตกันไปหรือเปล่า
....มากกว่า

ผมว่า โกงก็คือโกง ไม่มีแบ่งว่ามากหรือน้อย รับได้-รับไม่ได้หรอกนะ มันอยู่ที่จิตสำนึกมากกว่า แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมนักกีฬาเจ้าภาพยังดีใจที่ชนะทั้งๆที่น่าจะรู้ว่าฝีมืออ่อนกว่า เป็นความภาคภูมิใจ หรือเป็นเพราะเงินอัดฉีดครับ

แย่จังนะ โกงแบบนี้ ยังภูมิใจ เฮ้อ!

ถ้าอยากรู้ว่า โกงแล้วภูมิใจไหม

แนะนำให้ไปถาม มาเลเซียที่ได้เหรียญทอง ข้ามรั้ว 110 เมตร ชาย ค่ะ
ว่า ตรวจโด๊ปหรือยัง