แม้จะพูดและเคลื่อนไหวไม่ได้ แต่ ‘ก้อนหิน’ ก็มีจิตใจ
ก้อนหินแม่ มาสั่งเสียร่ำลาก้อนหินลูกๆ ทั้ง 5 ของเธอ
“นายช่างผู้มีพระคุณกำลังจะปลูกบ้านใหม่
แม่ต้องไปผสมอยู่ในปูนก่อกำแพงของท่าน”
ก้อนหินแม่สื่อสารกับก้อนหินลูกด้วยจิต “แม่ก็ต้องตายสิจ๊ะ”
ก้อนหินลูกก้อนใดใน 5 ก้อนส่งจิตตอบ
เวลาก้อนหินคุยกัน ถ้าไม่สังเกตดีๆ จะไม่รู้เลย เพราะพวกมันคุยกันนิ่งมาก
“เราเกิดมาเป็นก้อนหินนี่จ๊ะลูก ก้อนหิน ถ้าไม่ถูกวางทิ้งไว้เฉยๆ
ก็ต้องถูกเอาไปสร้างบ้าน สร้างเมือง...แม่ไม่อยากเป็นก้อนหินที่ไร้ค่า”
“แต่แม่แก่แล้ว” “แม่อยู่ตรงนี้มานาน” “แม่เป็นส่วนหนึ่งของตรงนี้”
“ถ้าแม่จากไป ตรงนี้จะเป็นรูโบ๋” ก้อนหินลูกๆ แย่งกันอธิบายเหตุผล
“นายช่างท่านให้ที่อยู่เลี้ยงดูพวกเรามาอย่างดี
แม่อยากมีอะไรตอบแทนบุญคุณท่านบ้างสักครั้ง...”
“งั้นพวกเราจะตอบแทนบุญคุณคุณนายช่างแทนแม่เอง” “แต่ลูกๆ ยังเล็กอยู่”
“พวกเราเป็นส่วนหนึ่งของแม่ การที่พวกเราตอบแทนบุญคุณนายช่าง
ก็เหมือนแม่ได้ตอบแทนบุญคุณเช่นกัน
และที่สำคัญ...พวกเราก็ได้ตอบแทนบุญคุณแม่ด้วย”
ก้อนหินแม่ลูก กอดร้องไห้กัน...ด้วยความรู้สึก ก้อนหินลูกๆ ทั้ง 5
ถูกตักใส่เครื่องบดผสมปูน รวมกับก้อนหินครอบครัวอื่นๆ
“ชาติหน้าพวกเรา อยากเกิดเป็นไร” ประเด็นสนทนาขณะกำลังไหลเขย่าไปตามท่อผสมปูน
“ฉันอยากเป็นอะไร ที่บินหรือลอยได้ อยู่บนฟ้า” “ฉันอยากอยู่บนพื้นดิน”
“ฉันอยากอยู่บนฟ้าบ้าง บนพื้นดินบ้าง” “ฉันอยากให้มีเด็กๆ
มามองดูพวกเราอย่างมีความสุข”
“ไม่ว่าจะเกิดเป็นอะไร ฉันอยากให้พวกเราทั้ง 5 ก้อน อยู่ด้วยกันตลอดไป”
ด้วยอานิสงส์อันประเสริฐ ก้อนหินทั้ง 5 จึงได้ไปเกิดเป็น...




‘หมากเก็บ’
Tippawon Jitsuparp
Network&Traffic Analysis Center
699-1317

เป็ดขาวเคย post ไว้แล้วในกระทู้ 1662 หล่ะ

สนุกดี เขียนมาอีกซิ ชอบ ชอบ ชอบ

hmm DDDDD hae

สนุกดีค่ะ น่ารักดี เกิดเป็นหมากเก็บแล้วเป็นยังไงต่อคะ มีภาค2 รึเปล่า